Jeziel's P.O.V
"tignan mo nga Jeziel ! sumama ka kay Miguel tapos samin di ka sumama ! " Sabi ni Carmy sakin. na para bang nanay ko na kung sermunan ako ganon ganon nalang. di ako naka imik dahil nag tataka talga ako pano nag kami nag ka pictures ni Miguel na mag kahawak ang kamay sa Starbucks
naka tahimik lang ako habang naka upo sa bangko ko di ko man lang mapag tanggol ung sarili ko saknilang lima. Para bang lagi nalang ako mali pag nagiging masaya ako mali parin ako. di ko na nahanap ang sinasabing kaligayahan ng mundo.. hindi ko na naranasan un ng dahil sa mga taong nasa paligid ko. Lagi nalang silang naka hadlang sa kung ano ang gusto ko
"Kayo na ba Jeziel ! " tanong sakin ni Dian di ako maka sagot naiiyak ako sa mga ginagawa nila sakin. wala naman akong ginawang mali sakanila eh, nag bibiruan lang naman kami ni Miguel that time para bang ginagaya lang namin ung sa Crazy little things called love
"you know have much we hate Miguel ! bakit mo to ginagawa! " sabi naman yan ni Sherly.. tuloy ng tumulo ang luha ko.. kasi di ko na talga alam ang sasabihin ko saknila e. pero hindi tumayo ako kailangan kong pag tanggol ang sarili ko
"Pwede ba ! tigilan niyo nga ako ! hindi ko alam .. hindi ko alam kung bakit lagi kayong nag-aaway ni Miguel explain niyo sakin yan para maintindihan ko at mag karon ako ng dahilan na wag lapitan si Miguel ! hindi naman pwede na kayo lang ang kaibigan ko! isa pa kung sino mang pesteng impokrita ang nag picture niyan wala akong masamang intensyon dyan nag katuwaan lang kami ni Miguel ! " di sila sumagot.. habang ako umiiyak patuloy ang daloy ng luha ko gusto ko silang iwanan ng dahil lang sa picture na un inaaway nila ako wala naman silang sapat na patunay na lumalandi at kami na ni Miguel
hndi ko sila maintindihan! "Girls short judgment make long friends" un nalang ang nasabi ko sakanila pero pag tapos nun tumalikod si Carmy at Dian tsaka nag walk out kasama sila Sherly.. napa upo ako sa lapag at iyak ako ng iyak
"what the fvck ! anong drama yan Jeziel ! kahit anong gawin mo malandi ka talaga.. lagyan mo man ng pabango ang taong maganda sisingaw at sisingaw padin ang baho niyan" sabi ni Jela alm kung maraming nakatingin samin madaming naka tingin sakin habang umiiyak ako pero wala akong pake sabi ni Mommy ilabas ko kung ano ang nararamdaman ko
lumuhod si Jela sa harap ko habang na ka upo ako at halatang nang aasar siya "kita mo na ! nang dahil sa papaging malandi mo iniwan kana ng mga kaibigan mo ! kawawa kanaman tsk tsk mag-isa klang o ano nasan na si Miguel mo ? diba dapat siya ang sumagip sayo dyan "
iyak ako ng iyak sa mga sinabi ni Jela di ko mapigilan ung sarili ko. gusto ko siyang saktan pero wala akong lakas nang hihina ako.. para akong hihimatayin sa mga narinig ko sakanila.. tuloy ang tawanan nila sakin at pati yata buong school naka tingin sakin at pinag tatawanan ako
"halika kana .. uwi na kita sa bahay niyo " nagulat ako na may nag salita at very familiar ung boses niya... tumingin ako sa taas nakita ko naka ngiti si Miguel at naka lahad ang kamay niya sakin. kinuha ko un at hindi ko alam pero bigla ko siyang niyakap at saknya ako umiyak ng umiyak !
"shhhh ... tahanan na yaan muna sila andito naman ako eh " tapos hinihimas niya ang buhok ko
"bakit ngayon kalang nakakainis ka kanina pa kita inaantay " sabi ko saknya tapos bumitaw ako sa pag kaka yakap ko skanya tapos inakbayan niya ako at nag lakad kami palabas sa school.. hinatid niya ako hanggang sa bahay namin habang hawak niya ung bag ko
ang saya ko nawala lahat nung galit na nasa puso ko kanina. hindi ko alam kung sino ang nag bigay nung picture naun ayoko mag judge pero parang si Jela ung nag bigay nung picture dahil un naman talaga ang gusto niya ma ka galit galit kami nila Virgie