Sakura siedziała w swoim pokoju i mimo głodu nie chciała wychodzić. Właściwie to bała się wychodzić. Do jej brata, Kiku, przyszedł jakiś kolega z klasy. Widziała go przez okno. Blond włosy, niebieskie oczy. Siedziała próbując skoncentrować się na pracy domowej
-Alfred-chan! Co Ty robisz?-usłyszała lekko zdezorientowany głos swojego brata
Zaraz... Alfred? Szybko złapała telefon i włączyła konwersacje z AmericanHeroOhayõ Alfred-san
Wysłano o 15:50Jesteś?
Wysłano o 16:05Tak jestem, Hejka
Nie przeszkadzam?
Już się martwiłam, że
jesteś tym Alfredem
[nie wysłano]Nie, chętnie z
tobą popiszeUf...
Uf...?
Po prostu troszkę się
zmarwiłamCzym się zmartwiłaś?
Teraz już nieważne
No dobrze. Skończyłaś
już lekcje?Hai
Ja też, obecnie jestem
u mojego przyjaciela,
a ty co robisz?Nic ciekawego...
Pisanie ze mną nie
jest ciekawe?Jest chodzi o to, że
poza tymRozumiem
Nie zdziwiłbym się
gdyby nie było ciekawe
[nie wysłano]Nie mogę teraz
Yong Soo, potemTo nie tu się miało
wysłać, wybacz!No Okey, spoko. Ale
coś się stało?Nie, nic. Po prostu
pomyliłam rozmowyー Alfred gdzie jesteś? - usłyszała głos swojego brata.
A okey... jeju Kiku
mnie wołaKiku?
Kuso kuso kuso
[nie wysłano]No tak, mówiłem ci ze tak ma na imię mój przyjaciel
Kuso kuso kuso kuso
Coś nie tak?
Nie nic
ー Sakura, chodź tutaj! - krzyknął z dołu Kiku.
Uh, teraz woła swoją
siostrę. Wiesz, ona ma
tak samo na imię jak ty!Fajnie...
Sakura westchneła cicho i zeszła na dół po schodach
ー Kon'nichiwa
ー Hej, jestem Alfred! - spojrzał na nią blondyn.
ー Watashi wa Sakura desu
Alfred spojrzał zdezorientowany na Kiku
ー Przedstawiła się - szpenął Kiku
ー Aaa... już rozumiem. Miło Cię poznać Sakuro - uśmiechnął się.
Sakura ukłoniła się, patrząc na ziemię
ー Czy ona mówi po angielsku? - spytał się Amerykanin patrząc na Kiku
ー Mówię...- szepneła Sakura pod naporem spojrzenia Japończyka
ー To super! Zagrajmy w super bohaterów! Mam taką gre na konsole, Kiku masz konsole, prawda?
ー Tak mam
ー J-ja naprawdę nie chce przeszkadzać...
ー Ale nie przeszkadzasz! Chcę z tobą zagrać, bo Kiku to cienias w tą grę
ー Alfred- san to było nie miłe
Oh, wybacz -podrapał się po karku- To jak. Zagrasz?
ー Ym, Sakura powinna sie teraz uczyć... - powiedział Kiku, gdy poczuł na sobie błagalne spojrzenie Sakury
ー Naprawdę? - zasmucił się niebieskooki
ー Hai. Jak skończy zagra z nami.
ー H-hai... sayõnara - skineła głową
ー Do zobaczenia
Czarnowłosa szybko uciekła do swojego pokojuNadal nie mogę tego
posłuchać Yong SooZnowu pomyliłam
rozmowyNic nie szkodzi
Zgubiłam słuchawki...
Oh przykro mi.
Z resztą wybacz, że
mnie nie było, byłem
poznać siostrę Kiku, ale
szybko poszła bo
musiała iść się uczyćNa pewno
[Nie wysłano]Widocznie chodzi do
wymagającej szkoły. Chociaż...
jest Japonką prawda?No jest...
Japończycy z natury
są wstydliwiCzy ja właśnie narzekam
na siebie samą?
[nie wysłano]Czyli twierdzisz, że
nie poszła się uczyć
tylko się wstydzila?Tak sądzę...
Yhm, nie mam jej
tego za złe. Nie zna
mnie, więc się nie
dziwięRozumiem. Też bym
uciekała.Teraz się czuje
urażony
[nie wysłano]Czyli Ty też jesteś
wstydliwa. Jak
mnie lepiej poznasz
to już nie będziesz😁Nawet nie wiesz jak
bardzo.Pewnie dlatego nie
mam przyjaciółTo miało się nie
wysłać
[nie wysłano]Oh bez przesady.
Masz mnie i ja Cię
lubię taką jaka
jesteś. Miło się z tobą
piszeDziękuję
Nie ma za co, Sakuro
Chyba naprawdę powinn
am zacząć się uczyćTeż się uczysz?
Tak.
Zapomniałam
[nie wysłano]To nie będę ci
przeszkadzać, idę
grać z KikuNie przeszkadzasz...
SayõnaraSee you later...
CZYTASZ
Twitter Friends
FanfictionDwójka nastolatków z jednego liceum nieświadomie o tym że się znają zaczynają ze sobą pisać AU ludzkie Hetalia Postacie należą do Hidekaza Himaruyi