-Chapter 4-

20 5 4
                                    


Someone's POV

Buong araw na tulala si Nicole Samantha kung kinakausap siya ng mga kaibigan niya tumatango lang siya anong nangyari?

Nakita ko siyang papunta ng campus kaya sinundan ko siya nalaman Kong patungo siya sa parking at umupo sa waiting shed ako naman nagtatago sa likod ng puno na malapit sa Waiting Shed

Nakita kong may likido na tumulo sa pisngi niya,t-teka?! Umiiyak ba siya?!

Kinuha ko ang bag ko at hinanap ang malinis kong panyo at buti nalang may Cap akong dala para hindi niya ako makilala nahihiya pa rin kasi ako sakanya eh

Sinuot ko ang Cap at dali daling lumapit sakanya

"Don't cry as if there's no tommorow." Ani ko sama binigay ang panyo sabay takbo

Nicole Samantha's POV

"Don't cry as if there's no tommorow." Ani niya sabay takbo teka sino yon?!

Bat pakiramdam ko familiar yung boses niya? Parang narinig ko na somewhere

Pero wala akong time para sa kanya

Masakit parin saakin yung binanggit ni KC na nagd-date sila ni Ate Ann

Kailangan niya pa ba iyon banggitin? Ganon naba siya kamanhid? Pero bakit nung sinabi niya yun parang hindi siya mapakali? Anong nangyayari?baka may nangyari kay Ate Ann? Baka namatay? Haha joke

Dumating na si Manong buti nalang talaga! Kasi bored na bored na talaga ako dito sa Waiting Shed

Habang nasa biyahe kami nakatingin lang ako sa daanan at tila ba may iniisip

Pagkauwi pumunta akong kusinavat sinabihan si Manang na kung pwede pakidala ng pagkain ko sa kwarto tango lang ang sagot ni Manang

Diretso na ako sa kwarto at nagisip isip

Bakit mas inuna niya pa ako kesa Kay Ate Ann?

Bakit nung tinanong ko siya kung ilang months na sila parang nag-aalanganin siya?

Ano kaya ang binulong niya nung niyakap niya ako?

Ang daming tanong sa isip ko isang tao lang naman ang makakasagot nun walang iba kundi si KC.

Gusto ko sana siyang tanungin Kaso nahihiya ako baka sabihin niya pa na may gusto ako sakanya kahit totoo naman huehue

*tok tok*

"Miss Nicole,yung pagkain niyo po andito na!" Ani ni Manang

Binuksan ko ito

"Thank you po Manang,Nasaan po sina Mom and Dad?"

"Naku!baka daw po bukas ang uwi nila,busy daw po sila sa Kompanya eh"

"Ah. Okay po Manang thank you po ulit"

Sinarado ko na ang pinto at diretso sa may table ng kwarto ko at kumain ng tahimik

Pagkatapos kong kumain ginawa ko na ang  aking tinatawag na Night Routine atsaka natulog na

KINAUMAGAHAN

My Almost Perfect Boyfriend Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon