The Alpha's Daughter #2

4

Ik trok de kast open en rommelde tussen de kleding die erin lag. Alles was precies mijn maat. Ik koos voor een donkerpaars jurkje. Hij zat strak om mijn taille en wat losser om mijn heup. Ik streek de jurk glad en staarde naar mijn spiegelbeeld. Ik had mijn gezicht gewassen en wat make-up opgedaan, wat in de kamer stond. Drie klopjes op de deur lieten me opschrikken. Ik kuchte. 'Binnen.' Zei ik. De deur ging langzaam open. Jay kwam de kamer binnen. Hij had zich omgekleed. Hij droeg een zwart shirt, zwarte handschoenen waarvan de topjes waren afgeknipt, waardoor je zijn vingers kon zien. Hij droeg een zwarte broek en zwarte schoenen. Hij haalde een hand door zijn haar en bekeek me van top tot teen. Hij opende zijn mond om iets te zeggen, maar ik hield hem tegen. 'Vertel me niet dat ik er mooi uitzie.' Snauwde ik. Ik liep naar hem toe. Verbaasd sloot Jay zijn mond. 'Kom mee, Jonathan verwacht je.' Was het enige wat hij zei.

We liepen de gang door naar een grote deur. Jay duwde de deur open. Ik keek met grote ogen de kamer in. Voor me stond een grote stoel, waar een man met bruine haren en groene ogen in zat. Achter hem waren twee reusachtige ramen. De zon scheen op zijn haar, wat het goud deed lijken. Jay gaf me een duw in mijn rug. Ik keek kwaad achterom. 'Ik kan zelf wel lopen.' Snauwde ik. Jay grimaste. Jonathan stond op en rechtte zijn rug. 'Verlaat de kamer, Jay.' Zei hij. Ik keek achterom en zag Jay de kamer in stilte verlaten. 'Izzy, mijn mooie Izzy.' Ik keek Jonathan aan. Hij haalde een hand door zijn haar. Ik keek naar de grote tattoo die op zijn hand zat. Hij liep naar me toe en legde een hand op mijn schouder. Ik schudde zijn hand van mijn schouder af en keek hem boos aan. Jonathan keek me gekwetst aan. 'Izzy, ik ben je vader.' Ik keek hem vanonder mijn wenkbrauwen aan en gniffelde.

Ik keek naar zijn afwachtende houding en rechtte mijn rug. 'Wat had je gedacht? Dat je lieve dochter je een knuffel zou geven?' Snauwde ik. Jonathan keek me verbaasd aan. Ik voelde tranen prikken in mijn ogen. 'Je was er nooit voor me, en nu, en nu vermoord je mijn ongeboren baby.' Siste ik tussen mijn snikken door. Jonathan grimaste. 'Die baby was gevaarlijk.' Zei hij. Ik keek hem fronsend aan. 'Gevaarlijk? Gevaarlijk?' Snauwde ik. Ik voelde de adrenaline door mijn aderen stromen. 'Je weet niet wat je bij je droeg, Izzy.' Ik keek hem vol ongeloof aan. 'Vertel het me dan, als je het allemaal zo goed weet.' Mijn lichaam deed pijn en mijn knieën trilden. 'Jou kind, Izzy, was een hybride.' Jonathan ging voor me staan, met zijn handen overtuigend over elkaar. Ik lachte en schudde mijn hoofd. 'Je bent gek.' Ik draaide me om. Jonathan greep me aan mijn arm. Zijn vingers prikten in mijn huid. Ik voelde een koude rilling door mijn lichaam gaan. 'Ik laat het aan je zien.' Hoorde ik Jonathan in de verte zeggen. Ik voelde mijn hoofd tollen en mijn knieën knikken. 

Ik opende mijn ogen. Ik bevond me in een donkerrode kamer. Het was er koud. Ik hoorde het harde geluid van een kloppend hartje. Het was een snelle hartslag, bijna een angstige. Ik keek om me heen. Twee zwarte ogen keken me aan. Voor me stond een jongen van ongeveer 20 jaar oud. Zijn haar was ravenzwart. Hij droeg een zwarte cape die tot de grond kwam. 'Moeder.' De stem gaf me rillingen, negatieve rillingen. De jongen stak zijn hand naar me uit. Zijn vingertoppen waren zwart, net zoals zijn lange nagels. Nagels van een wolf. Ik pakte zijn hand voorzichtig vast, bang voor wat er ging komen. Zijn vingers voelden koud aan. 'Laat me je leiden.' Ik schudde mijn hoofd. De jongen glimlachte. Hij had parelwitte tanden, waarvan twee lange hoektanden. De hoektanden van een vampier.

Met een klap kwam ik terug in de realiteit. Ik lag op de koude tegels van de kamer. Beduusd keek ik op. Jonathan liet mijn arm zachtjes los en keek me afwachtend aan. Ik haalde een hand door mijn haar en krabbelde overeind. 'Hoe? Hoe deed je dat?' Stotterde ik. Jonathan schudde zijn hoofd. 'Dat doet er niet toe. Begrijp je nu wat ik bedoel?' Ik keek hem kwaad aan. 'Dat je nog steeds denkt dat je het recht hebt om MIJN KIND te vermoorden!' Snauwde ik. Ik draaide me om en begon te rennen. Ik zag de grote eikenhouten deuren steeds dichterbij komen. Ik moest hier weg.

-

HeavenlyBookz