Talih kuşu

Vedalaşmak isterken

Yeni bir şehre taşınmıştık . Taşınmamızın sebebi babamın öğret men 💼olmasıydı kaç senedir atanmayı bekliyordu şansıma hiç sevmediğim bir ile atanmıştı Mardine. Aslında güzel bir şehir ama eski evimizin bulunduğu Antalyadan daha güzel olamazdı.
Güneş 🔆, kum insan daha ne ister . Taşınmadan önce arkadaşlarımla vedalaşmam gerekiyordu son bir kes okul formamı giydim okula doğru yürümeye başladım yürürken doğup büyüdüğum şehre şöyle bir baktım amada çok anılarım geçmişti bu sokakalarda amada kavagalarım olmştu içımden bir ahhh geçirdim ve yürümeye devam ettim . Sonunda okula varmıştım
okul arkadaşım Sükeyna bana bakarak :
Nerde kaldın Ayşenur bu gün sende nöbet sırası amada geç kaldın müdür seni soruyor dedi.
Aaaa evet bu gün nöbet sırası benimdi nasılda unutum yaa.
Sükeyna kolumdan tutup beni müdürün yanına götürdü
Müdürden nöbetçi kartı aldı ve boynuma geçirdi.
Dur Sükeyna dememe izin vermeden" Ayşenur ben sınıfa gidiyorum, zaten çok geç kaldım sana iyi nöbetler "dedi ve gitti.
Ne olduğunu bile anlamadan kendimi nöbetçi olmuş halde buldum. Benim eve gittmem gerekiyordu aileme geç kalmıyacağımı söyledim. Ne olucaktı şimdi...
Sonunda zil çalmıştı sınıfıma doğru yürümeye başladım sınıf arkadaşım Sema beni gördü ve "Ayşenur senin nöbet yerinde olman gerekmiyormu" dedi bende taşınıcağımızı söyledim.
Sema "çok üzüldüm neden taşınacaksınız "dedi .Babamın işleri yüzünden Mardine taşınacağımızı söyledim bana bakarak "amada uzakmış "dedi ,gel bunu Müdüre söyleyelimde evine git dedi müdüre söylemek için merdivenlerden inerken bir çocuk arkamdan itti. yuvarlana yuvarlana merdivenlarden düştüm Sema bir çığlık atarak "yardım edin ne olur" diye bağırıyordu
o kata bulunan bir öğretmen yardımıma koştu. Başımdan kanlar geliyordu. gözlerimi açtığimda hastanedeydim başımda annem , babam ,doktor ve o öğretmen vardı. Annem elimi tutmuş ağlıyordu doktor biraz daha geç kalınsaydı beyin kanamasından öle bileceğimi söyledi. Babama dönerek" baba bu gün taşınacakmıyız" diye sordum o halimle bile sadece bunu düşüyordum. Babam bana dönerek,
"kızım her şeyden önce senin sağlığın önemli merak ettme 1 ay daha buradayız senin için" dedi.
o an dünyalar benim olmuştu nerdeyse iyiki düsmüşüm diyecektim...

ARKADAŞLAR BU BENİM İLK KİTABIM İNŞALLAH BEYENMİŞSİNİZDİR . YORUMLARINIZI BEKLİYORUM ... 😀😀😇