Greatest Disguise (ON-GOING)

-2-

Phoebe's POV

Nagising ako dahil sa ring ng phone ko.

"Ugh" I groaned as I answer my phone without looking on who's that g*ddamn caller who dare to woke me up.

"Hi babe"

At yun nga. Si boyfie lang pala :"">

"Hey" bati ko. Haha bati ba yan? :D

"Sorry to wake you up pero namiss kasi kita"

Kinilig naman ang lola nyo haha. Nag-away kasi kami kagabi sa hindi ko malamang dahilan na ikinaselos nya.

"It's okay babe. By the way, wala kang pasok?"

"Meron pero mamaya pang 9" sabi niya lang kaya nanahimik na ako.

Ilang sandali ang lumipas at nagsalita ulit siya.

"Babe uwi ka na" with matching paawa voice.

Agad namang may gumuhit na sakit sa puso ko ng marinig ko yun. Putspa.

Kung pwede lang Ram, kung pwede lang. Sigaw ng isip ko.

Pero dahil sigaw lang yun ng isip ko Ay hindi niya narinig.

"Uy babe. Uwi ka na kasi. Gusto na kitang mayakap. Yung tipong hindi ka na makakahinga"

Aba't loko to ha. "May balak ka bang patayin ako?" Kunwari'y pagalit na sabi ko sakanya.

"Hindi syempre. Iluluwal mo pa kaya yung 20 nating magiging anak"

"Kala mo sakin? Baboy?"

"Sungit mo talaga. Hahahaha" At nakuha pang tumawa -_______-

"Ugh! Ewan sayo. Kumain ka na nga" Mataray kong sabi. Haha problema ko ba? Sungit ko today ha -.-

"Pero Phoebe, uuwi ka di ba? Nag promise ka sakin di ba? Babalikan mo pa naman ako dito di ba?" Malungkot niyang sabi.

Fvck it Ram. Wala akong maisagot sakanya. Hindi ko ba alam kung sasabihin ko na oo babalik ako para mapanatag yung loob niya o didiretsohin ko na siya.

"Siguro nakatulog ka ulit. Haha lagi mong tatandaan na andito lang ako naghihintay. I love you" sabi niya at binaba na ang tawag.