BTS'nin Belası Türkler

1.BÖLÜM

Valizimi merdivenlerden indiren abime bakıp serseri bir gülüş takındım

"Sağol koçum !"

Abim bana bakıp başını 'olmamış bu kız ' der gibi salladı onu tınlamayıp anneme döndüm ağlıyordu hala

"Kızım bak hala geç değil kararından vazgeçebilirsin"

Ne ! Az önce duyduklarım doğrumuydu, lan ben o bileti almak için bir aylık maaşımı verdim be !

"Hah, seni şakacı anne, ne de güzel şaka yapıyor değil mi. Hadi gülelim."

Herkes bana delirmiş gibi baktığında ciddileştim

"Hadi ama bir aylık maaşımı verdiğim bileti iptal etmemi istiyorsunuz buna tabiki gülerim."

Abim duvara yaslanıp bana sinsice sırıttı

"Açıkçası ben böyle bir şey istemiyorum nereye gidersen git kardeşim yolun açık olsun"

Babama dönüp gülümsedim

"Babacım sende duyuyormusun şu gayipten gelen sesleri abimin ruhu konuşuyor sanırım aksi takdirde kendisini göremiyorum da"

Babam artık abimle bu atışmalarımıza alıştığı için sadece gülmekle yetinmişti

"Afra o dilini kopartırım senin"

"Bak sen birde terbiyesiz olmuş bu. Babamın yanında beni tehdit mi ediyorsun"

Abim bana bir adım atmıştı dırırırım ben ona on adım atmak isterdim ama işin içinde dayak var. Babamın arkasına saklandığımda sen görürsün bakışları atıyordu.

"Eveet gençler, Abicim seni baz almadan söyledim pardon. Gençler ve yaşlı olan gençler benim gitme vaktim geldi hakkınızı helal edin eğer giderde dönmezsem boşuna ümit beslemeyin ya ölmüşümdür ya da Kuzey Kore beni kaçırmıştır. Yani demem o ki boşuna bilet almayın babamın ocağınada incir ağacı dikmeyin."

Anneme ve babama sarıldıktan sonra abime baktım gözlerimi dolmuş onun

"Pişt len ağlıyon mu sen"

"Yok, kore biletin gözüme kaçtı"

Abime sıkıca sarılırken birden duygusallık damarlarım tutmuş bir kaç yaş akıtmıştım.

"Ne o ağlıyormusun yoksa"

Abimden ayrılıp gözyaşlarımı sildim.

"Aklıma 1. Dünya savaşı geldi ne kayıplar vermişiz be !"

"Kesin öyledir"

.....

Sonunda evden ayrılabilmiş havalimanına gelebilmiştim bak yine abimi unutup tekil cümle kurdum gelebilmiştik diyecektim

"Bro bundan sonrası bende sen gidebilirsin"

Elimi kalbime koyup başımı öne eğdim abim ben hariç herkese bakıyordu başımı kaldırıp ona baktım

"Neden bana bakmıyon"

"Seni tanımamış numarası yapıyorum"

"Bi git işine abi Allah aşkına demiyo da kız kesiyom diye neymiş beni tanımıyo numarası yapıyormuş benden kaçar mı ? Kaçmaaaz "

"Ya sabır "

Abimle kısa bir vedalaşmadan sonra bekleme salonuna girdim kızlar heyecanla ayakta bekliyorlardı Ezgi beni fark ettiğinde ona sus işareti yaptı oda göz devip etrafa bakmaya başladı Alyanın arkasından gidip tik olan beline dokunduğumda sinirle söylendi