Nieznajomy ZAWIESZONE

Rozdział 8 - Będę walczył!

Brian

- Co ty tu robisz? - zapytałem nieco wystraszony

- To mój dom. - odpowiedział spokojnym, ale nadal złośliwym głosem

- J-jak to?

Do mojej głowy zaczęły napływać okropne wspomnienia.

- A ty Brian? Jak się tu znalazłeś? - popatrzył się na mnie wzrokiem seryjnego zabójcy

- J-ja...wczoraj...była impreza..i...

- Jesteś tu od wczoraj?!

- N-no t-tak. - odpowiedziałem zgodnie z prawdą - Ale skąd ty się wziąłeś w Miami?

- No widzisz bracie... - zaczął, kładąc mi rękę na ramieniu - czasami posuwamy się za daleko...niszczymy sobie i innym życie - westchnąłem

- Nie nazywaj mnie bratem! Ja już nie mam brata! - wrzasnąłem i uderzyłem go

Uważam, że dobrze zrobiłem. Za tę krzywdę, którą mi wyrządził musiał w końcu oberwać.

Po chwili poczułem jak ktoś łapie mnie za szyję i przyciska do ściany.

- Calum?! Co ty wyprawiasz?! - usłyszałem przyjaciółkę Chloe

- Nie wtrącaj się, kotku! - krzyknął

- Ile mam ci powtarzać żebyś tak do mnie nie mówił?! No ile?! - powiedziała podniesionym tonem

- Będę do ciebie mówił jak będę chciał!

- Calum, uspokój się. - wtrąciłem

- Zamknij się kretynie! Jeszcze się z tobą policzę! - krzyknął, uderzył mnie w brzuch i pośpiesznie wyszedł z domu

Kiedy Call opuścił dom, podbiegła do mnie przestraszona Claire.

- Czy wy się znacie? - zapytała, przerywając trwającą od kilku minut niezręczną ciszę

- My? - podrapałem się po karku, nie wiedząc co jej odpowiedzieć

- No a kto.

- Nie znam go. - odparłem

Niestety moja wypowiedź chyba jej nie przekonała.

- Kłamiesz. - powiedziała stanowczo

- Odpuść. Nie musisz wszystkiego wiedzieć.

- Czyli jednak go znasz. Wiedziałam! - pisnęła jakby zobaczyła rosnące na drzewie cukierki

- No znam, znam. Ale lepiej będzie dla ciebie jak nie będziesz się mieszała w nasze sprawy.

- Idiota! Chcę ci tylko pomóc. Widzę, że macie jakiś problem.

- Ty mi lepiej pomóż poderwać Chloe. - zmieniłem temat

- A sam sobie nie umiesz poradzić? - zapytała i zaczęła się śmiać

- Ostatnio...spotkaliśmy się i...