Selaaaam. Ben geldim. Çok uzatmadan bölüme geçelim.
Medya:Gece
☻☻☻☻
Havanın sıcaklığıyla bunalmış ve saçımı toplamaya karar vermiştim. Saçlarımı sıkıca kavrayıp kolumdaki tokayla topladım. En son olanlardan sonra 1 hafta geçmişti ve Emir bana hiç mesaj atmamış yada aramamıştı. Sanırım o gün gerçekten sadece teşekkür amaçlı yapmıştı herşeyi. Neden bilmiyorum ama üzülmüştüm. Daha fazla düşünmeden yürümeye devam ettim.
Evime yakın olan çalıştığım kafeye gidiyodum. Evet bi işte çalışıyodum. Tabiki garsonluk değil, şarkı söylüyodum. Saate baktığımda 12.40 olduğunu gördüm. Kafeye geldiğimde direk kafenin canlı müzik yapılan yerine gittim. Birsürü insan yumuşak pufpuflarında oturmuş canlı müziğin başlamasını bekliyodu. Benimle birlikte şarkı söyleyen Samet'te benden 5 dk sonra geldi. Samet'i çok severdim. Onunla çok iyi dosttum. Ama o beni dosttan öte görüyordu. Buraya başladığımdan beri beni seviyodu. Ona böyle biseyin olmayacağını bizim sadece arkadaş kalabileceğimizi söyledim. Üzüldü ama bana "seninle arkadaş olmak bile güzel. Hiç sorun etme." Diyip konuyu kapatmıştı. Onunla selamlaşıp yerime oturdum ve gitarın bozulmus ayarlarını düzeltmeye başladım. Saat 1e gelince artık Samet'le şarkı söylemeye başlamıştık. 1 saatin ardından bi ara verip dinlenmek için sahneden indim. Kafenin müdürü Yavuz abi beni görünce yanıma geldi. Çok tatlı birisiydi. 30lu yaşlarındaydı ve kendisi gibi çok tatlı bi karısıyla küçük bi kızı vardı. Bana gülümseyince bende ona aynı şekilde karşılık verdim.
"Nasılsın küçük hanım?"
"İyiyim Yavuz abi sen?"
"Bende iyiyim. Duyduğuma göre yarın doğum gününmüş." Gülümseyip "doğru duymuşsun." Dedim.
"İyi bakalım o zaman sana yarın izin veriyorum. Git istediğini yap." Yavuz abiye şaşkınlık ve hayranlıkla baktım.
"Gerçekten mi? Ben çok teşekkür ederim Yavuz abi." Bu halime gülümseyip kolumu sıvazladı ve yanımdan gitti.
Doğum günümde ne yapacağımı bilmiyodum ama yinede izinli olmama çok sevinmiştim.
-
Saat 23.55 olmuştu. Doğum günüme 5 dakika vardı ve ben hala kafedeydim. 1de işten çıkıyodum. Dinlenmek için indiğim sahneye geri döndüm. Samet bi kaç dakika sonra söylediği şarkıyı bitirince bende şarkı söylemek için gitarımı elime aldım. Tam başlayacakken Samet konuşmaya başladı.
"Bu gece sizinle bişeyler paylaşmak istiyorum. Burada çok fazla şeye şahit oldum. Yeri geldi evlilik teklifi, yeri geldi ayrılıklar gördüm. Bi çok sürprize yardımcı oldum. Bi çok dost kazandım." Bana döndü. "Ama biri var ki en güzeli. Burada çok kişinin doğum gününü kutladık." Samet konuştukça gözlerim dolmaya başladı. "Şimdi buradaki en özel ve en güzel kişinin bugün doğum günü ve sen iyiki hayatıma girdin iyiki seni tanımışım. Seni çok seviyorum Gece. Doğum günün kutlu olsun."
Samet konuşmasını bitirdiğinde birden maytap şelalasi yanmaya başladı. Herkes alkışlamaya başladı. Samet, Murat Boz'un 'İyi ki Doğdun' şarkısını söylemeye başladığında saşkınlıktan ellerimi ağzıma götürdüm. Gözlerimdeki yaşlar artık yavaş yavaş firar etmeye başladı. Elinde pastayla gelen Yavuz abiyi görünce ayağa kalktım.
"Hadi üfle küçük hanım."
Kendime geldiğimde ancak cevaplayabilmiştim Yavuz abiyi.
"Yavuz abi artık 18 olduğuma göre 'küçük hanım'ı kaldırsak mı?" Diye gülerek cevap verdim.
"Sen hep küçük hanım diye kalıcaksın benim için. Hadi üfle artık şunları eriycekler."
Ikiletmeden mumları üfledim. Tekrar bi alkış tufanı koptu. Yavuz abi pastayı sahnenin karşısındaki masaya koymak için gittiğinde bende şarkısını bitimiş olan Samet'e döndüm. Gidip sarıldım hemen. Kollarını belime dolayıp sıkıca sardı oda beni.
