Bir çocukluk portresi

Şikayetçi olmuyorum hastalandığımda

Dert etmiyorum rızkımı

Mutlu oluyorum elimdekini paylaştığımda

Kumbaramda biriktiriyorum umutlarımı

Hata yaptığımda korkuyorum,

Korkunca , ağlayıyorum,

Ağlayınca , uyuyorum,

Uyuyunca , unutuyorum

Dişlerim çürüyor çokça şeker yemekten

Dişçi oyunlar yaparak çekiyor dişlerimi

Havalar yine soğudu, ne çektik şu gripten

Doktor sırasıyla vuruyor, can yakan iğneleri

Eyvah yere düştüm, kanıyor dizim

Çamura bulaşmış üstüm, acıyor elim

Eve akşam ezanında yetişiyorum

Payıma düşen ekmek, bitiremediğim üç dilim

Erken yatmalıyım sabahleyin okul var

Çantamda birkaç kalem, ağırlığımca kitaplar

Öğretmenler, gelecek bahçesinin bahçıvanı

Onların eseridir göz alıcı ufuklar

Oyun oynamakla geçiyor günlerim

Sınavlar yaklaşıyor, bu ne büyük olay

Kulağıma fısıldadı büyüklerim

' Üzülme yavrum , çalışana kolay '

Karne zamanı geldi, sardı benzersiz heyecan

Acaba notlar nasıl, buna dayanır mı can ?

Hakettik mi tatili, alınır mı hediye ?

Elbet tatil de bitecek, bu telaşın ne diye ?

Yoruluncaya kadar sokakta oynuyorum

Bedenim yeter diyor, ben yine durmuyorum

Eve koşarak geliyorum elimde uçurtmayla

Dünyalar benim oluyor bir adet dondurmayla

Yine kapımızı çalıyor en yakın arkadaşım

Annem yeni yıkamış, tertemiz üstüm başım

Saatlerce oynamaya dayanır mı kıyafet

Günler böyle geçerek kemale erdi yaşım

Çocukluğum, çocukluğum

Bir iç çekişte direği sızlar burnumun

Özlemini çekiyorum o neşeli günlerin

İnsan hep hüznünü yaşar; yarınların, dünlerin ...