Bölüm 20:Everyting's alright isn't it?

373 17 9
                                    

Bu çok canımı yakmıştı ama acımı ona belli edecek kadar da salak değildim. Bir anda sırtımdaki baskı gittiğinde uzun süredir nefes almadığımı farkettim ve zorlukla nefes almaya çalıştım. Jimin yavaşça doğrulmuş gözlerimin içine bakıyordu.Gözleri bir çok duyguyu barındırırken en yoğun olarak korkuyu hissettim.Benim için endişeleniyordu.Gözyaşları tekrar akmaya başlarken canımın yandığını hissettim.Bu ağrı sırtında değil kalbimdendi.Bu daha çok acıtıyor.

Onu sakinleştirmek için ellerimi yanaklarına çıkardım ve güven verici bir tonda mırıldandım.

"Herşey yolunda tamam mı?Sakin ol bana bir sey olmayacak,bize bir şey olmayacak.Buna izin vermem.Anladın mı?

"Ama K-kookie.."

Burnunu çekip konuşmaya çalıştı ama canının yandığını biliyorum.İç çektim ve onun daha fazla konuşmasına izin vermeden bana sarılmasını sağladım ve kafasını göğsüme koydum.Kulağına doğru eğilip fısıltıyla konuşmaya başladım.

"Jimin,cebimdeki telefonu al ve 4e bas tamam mı?Hadi yapabilirsin sana güveniyorum bebeğim."

Normalde onları çağırmazdım ama şuan yapmak zorundayım sanırım.Evet Jimin için yapmalıyım.Jimin telefonu bulmak için çabalarken şu piçi oyalamak zorundayım.

"Sence bu beni engelleyebilir mi?Bunlardan daha kötüsünü de gördüm."sırıtarak konuştum.Bana zarar veremeyeceğini anlamasını istiyorum.

"Ah,hayır sen değil.Şuan sana yaptığımın aynısını ona yapsan ne tepki vereceğini merak ediyorum.Büyük ihtimalle kan kaybından olur hmm?"

"Ona dokunma şerefsiz.Onun bir suçu yok.Yıllardır yaptıkların yetmedi mi?Annemi öldürdün,kardeşimi öldürdün neden aşık olduğum kişiyi de öldürüyorsun?Bunu yapma,bu seni sevip eskisi gibi istediğini yapacağım bir hale getirmeyecek beni.Senden daha çok nefret edeceğim ama eğer ona zarar verirsen seni öldüreceğim baba."

Hiçbir ifade içermeyen bir şekilde bana bakarken ben de ona karşılık verdim.Sonra bir mesaj geldi ve ayağa kalkıp bir şey demeden odadan çıktı.Bir süre sonra aşağıdan gelen müzik sesi kesilmiş yerini bağrışma ve yumruk sesleri almıştı.Çağırdığım kişilerin geldiğini anladığımda zorlukla da olsa ceketimi çıkardım ve sürekli titreyen çocuğu ona sarıp ayağa kalktım ve onu da kucağıma aldım.Direk kollarını boynuma dolamıştı.Burayı avucum içi gibi bildiğim için bir odaya girdim ve oradaki yiyişen çifte iğrenti bakışlarımı atarak odanın sonundaki perdelerle gizlenmiş kapıyı açıp dışarı çıktım ve koşmaya başladım..

930 okuma olmuş ne yapacağımı bilmiyorum çok tesekkur ederim okunması bile beni mutlu ediyor.O zaman halay dbebjeje 244 oy var ama olsundu sonuçta okunuyor.Ama bu ara cidden hic bir sey düşünemiyorum fikirleri olanlar bana özelden mesaj atarsa coooooook mutlu olurum gerçekten ^-^ Neyse kendinize dikkat edin galp

Die Little Boy (Jikook)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin