Hindi ako makapaniwala na may mga taong kayang gawin yon sa akin, wala pang humahalik sakin kundi nanay at tatay ko lang, pahamak na Aya naman to!
pero, bakit ganon!? My heart keeps beating faster? hindi naman ako ganon kabilis ma fall sa isang lalaki, at usually laging natuturn off sakin ang mga lalaki dahil sa basagulera ako, pero siya,
s#it..
asdfertkldjfgkljg..!!
ewan ko…..!!
Fvck….!!
naguguluhan ako!! narinig ko nanaman ang school bell, hindi ko feel na pumasok sa subject ngayon.
naiirita ako pag nakikita ko yung pagmumukha nung Niko na yun. buiset! wala syang karapatan.
I heard someone stepping up here in the roof-top I look behind and all of a sudden I just saw Niko.
He is next to me being breezy and shady.
"pwede ba akong umupo?" he asked.
"If I own this school hindi kita papayagan, but I don’t own this school, so.
sige umupo ka dyan, wag kang masyadong malapit ah. baka suntukin kita dyan." bumibilis nanaman ang tibok nang puso ko, I feel invulnerable.
"Pa sensya ka na kanina, talagang namamangha lang ako sa kagandahan mo eh.
kahit na may dugo yang labi mo." Putek, bakit ang init nang pakiramdam ko!?
"Pwede ba akong magtanong?" ani ni Niko.
"Kanina ka pa dada nang dada dyan eh, sige tanong ka na" angas kong sinabi sa kanya.
"Bakit nga ba nagkaganyan mukha mo?" sabay tingin sa kanyang mukha, he’s acting like he’s concern about me, please yung mga techniques niyong mga boys ah.
I stared at his hazel brown eyes, his flawless skin and smell his impalpable perfume.
Yes, he’s the definition of every girl’s ideal men.
"Tinatanong kita uy!" sabay kalabit sakin.
"Ah-!? ano!?" na-utal kong sinabi.
"Sabi ko ano bang nangyari sayo!?" ulit ni Niko.
"Wala, kaaway lang namin ni kuya sa bar nung isang araw, binabato kasi yung crosswind namin. hindi kasi ako yung babaeng, pa girl lang na iiyak at hahayaan nalang nilang batuhin ang sasakyan namin." Why do I have to explain everything to him? Goddamn it!
“Wait, why do I even bother telling you, psh.”
"Hahahaha, Ahh.. anak mayaman ka siguro and I’m pretty sure na kayo ang may ari nang De Guzman Company Am I right!?” sinagot ko siya nang tango.
"Dun kasi nagtratrabaho parents ko, so ikaw ang anak ni Mr. Deguzman" He give me this sweetest smirk that I’ve ever seen in my life.
"Malamang kaya nga ako De Guzman eh." Bigla nalang niyang hinawakan ang ulo ko at sabay haplos sa buhok ko.
"Eh hindi lang naman ikaw ang De Guzman sa mundo eh. Ikaw talaga palabiro ka!" No one dares to touch me ever since, ayokong may humahawak sakin. pero bakit ganun, nahahawakan niya ako?
"Pakiusap nga, wag mo ko landiin, di ako yung babaeng mabilis ma-inlove." actually na-iinlove na ako sa kanya the moment i took a glimpse on him.
I can't believe that i will feel this feeling again since the moment Kevin left me.
"Hehehe, sorry ah. ganito lang talaga ako, laki kasi ako sa states and normal lang yung mga ganitong hawakan." putek, naman. paasa.
"lumayo ka nga sakin." biglang sapak ko sa kanya.
