Εμεις οι 2? Μα πως?

κεφάλαιο 2

Καλοκαιρι σου λεει μετα. Βροχες,ολο βροχες. Δεν μπορεις να βγεις και εξω. Μπουχτισα μεσα στο σπιτι. Δεν εχουμε και σχολειο μπας και περασει η ωρα. Ελεος. Ναι τα νευρα που λεγαμε και η γκρινια. Η Βαλια ειμαι. Ιουνιος μηνας και εχει καταιγιδες.ΝΕΥΡΑ. 

Επομενη μερα:

Επιτελους ηλιος. Αποφασισα να βγω εξω να παρω λιγο αερα,εκει στην γειτιονια μου,με κατι φιλες μου. Την Αννα,την Γεωργια και την Ναταλια. Περναω ωραια μαζι τους, κανουμε πλακα και περναμε γαματα. Τις ξερω 8 χρονια και ειναι απο τις πιο μπεστ φιλεζ που εχω. Τις λατρευω οσο και αν μου σπαν τα νευρα,και αυτες το ιδιο ισχυριζονται για μενα. Το κρουυ. Πηγαμε μια βολτα το πρωι,ξεσκασαμε. Η ωρα περασε γρηγορα και το δυαλισαμε. Εγω γυρναγα μονη μου σπιτι, δεν ηταν και πολυ μακρια, αλλα εγω δεν ηθελα να παω,οπως καταλαβατε ηθελα βολτα μονη μου -με τα ακουστικα μου. Δεν θελω να ειμαι κλεισμενη μεσα σε ενα σπιτι κοιτοντας τους 4 τοιχους γυρω μου. Καθως περπαταγα,σκεφτομουν ποσο θα ηθελα να πετυχω εναν ομορφο,να μου πιασει την κουβεντα,να γνωριστουμε και ετσι,οπως στις ταινιες. Καθως εστριβα σε ενα στενο επεσα πανω σε εναν τυπο. Εγω εφταιγα,κλασσικα κοιταγα το κινητο μου και οχι μπροστα μου. Σηκωνω τα ματια μου για να του ζητησω συγγνωμη και κολλησα.

Β:Εμ.. Συγγνωμη.

Τυπος: Δεν πειραζει. Εμμ.. εισαι καλα? 

Β:Μια χαρα,συγγνωμη και παλι,εφταιγα.

Αυτος: Δεν πειραζει. Μαριος χαρηκα.

Λες να ειναι ετσι οπως ηθελα να γινει αχ.. Οτι καλυτερο,ειναι και πανεμορφος,αλλα αμα τον ξανα δω να με χεσεις.

Β:Βαλια χαρηκα.

Μου χαμογελασε γλυκα και ανταπεδωσα. Αχ εχει χαμογελαρααα. Ελιωσα. Εφυγε.Γυρισα προς το σπιτι και με το που μπαινω στην πυλωτη της πολυκατοικιας μου βλεπω εναν αγνωστο να πλισιαζει. Μπηκε μπροστα στην πορτα που προσπαθησα να ανοιξω γρηγορα τρομαγμενη.

Αγνωστος: Κουκλα γτ θες να πας σπιτι? Πρωι ειναι ελα εδω. 

και με αρπαξε απο το χερι. Ειχα τρομοκρατηθει, δεν ηξερα τι να κανω. Ξαφνικα ειδα καποιον να πλησιαζει..εμ.. οοο..ο..μα..ρ..ιος? ΟΜΙΤΖΙ

Μ:Αστην απτο χερι ρε. και περνει αγκαλια. Εγω τον κοιταγα και ειχα μεινει.

Συνεχισε...Μην την ξανα πλησιασεις. Αυτος εφυγε και δεν ειπε τιποτα. 

Μ:Θες μηπως, να παμε καμια βολτα μαζι να γνωριστουμε,αφου βλεπεις,μαλλον ειναι γραφτο μας να συαντιομαστε. Και με κοιταξε με το χαζο μουτρακι του.

Β:Ε..Ξερω γω? Παμε?

Καθισαμε σε ενα παρκακι. Συζηταγαμε και χαζογελαγαμε για καθε βλακεια που μας ερχοτανε στο μυαλο και τη λεγαμε.

Μ:Και για πες μου,Βαλια. Εσυ μενεις εδω κοντα?

Β: Ναι λιγο παραπανω. εσυ?

Μ:Και εγω το ιδιο. Τι ταξη πας?

Β:Τριτη γυμνν εσυ?

Μ:1η λυκειου. ΜΙΚΡΗΗΗ <3

Β:ΕΕΕ ΧΑΧΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ.

Μ:Για εμενα εισαι. ειπε και με κοιταξε με αυτο το χαζογλυκο φατσακι τουυυυυ :*

Μετα με πηγε μεχρι το σπιτι. Φτασαμε στην πυλωτη μου. Χαιρετιοαντιομαστε (κλαιω αχαχα) και κανω να φυγω. Με γυρναει και με τραβαει προς το μερος του, με φιλαει περνοντας με αγκαλια. Αχχχ ελιωσααααααααααα. Και μου λεει "τα λεμε" με αυτο το ηλιθιο χαμογελακι στα χειλη. Αφου εχει ψιλο απομακρυνθει φωναζει ενα "ΜΙΚΡΗ...ΜΟΥ". Ε καλα με αποτελειωσε και του απανταω "ΜΕΓΑΛΕΕ..ΜΟΥ" 

καλα με το που παω σπιτι ημουν με ενα χαμογελοοο. Φυσικα και ειπα τα παντα στις κολλητες μου? τι υπονοειται?... αυτη η τυχαια συναντηση μαλλον δεν ειναι κ τοσο τυχαια..χμ.. θα δειξει..

Χευ,πιστευω να σας αρεσε και αν καντε ενα λαικ. Τα λεμε στο επομενο παρτ. Τι θα γινει αναμεσα τους.Χμ...θελω γνωμες.. κισειζζζζ <3