Тэр оройн явдлаас хойш нэг сар өнгөрлөө. Удахгүй 6 сар болж улиралын шалгалтууд эхлэнэ. Би өөрийгөө багшид сайн болж болно гэж бодоод баярлаж байсан ч одоо энэ сууж байгааг нь харахлаар уур хүрээд байх юм
Багш бид 2 шөнийн 2 цагт том өрөөний ширээний ард суугаад хараал идсэн математик хийж байна. Багш энэ удаагийн шалгалтанд намайг дахиад 0 оноо авуулахгүй гээд өөрөө өөрийн биеэр давтлага өгч байгаа нь энэ.
Мин багш: хүнрүү гөлрөөд байлгүй төвлөрөөч! *муухай харах*
Би: хэн гөлрөөв *өөр тийшээ харах*
Мин багш: цор цор гээд байлгүй энэ бодлогыг бодоод өг л дөө. Би чамд бараг 10 удаа тайлбарласан байх. Чи энд гацаад 30 минут боллоо. *залхсан байдал*
Би: хэн тэгээд надад тоо заагаатах гээв? Би угаасаа оо харахлаар шууд дотор муухайраад байдаг юм. *хошуугаа унжуулан доошоо харах*
Мин багш: ухаан муутай юм уу гэхээр бусад хичээлүүд нь сайн байгаад--*санаа алдах* --математик нэг ойлгочихвол зүгээр шдээ *урвагнах*
Би: та одоо надаа эрхлээд байгаа юм уу? *хялалзах*
Мин багш: тэгж байна---эрхэлж байна, юу гэж!! *хошуугаа унжуулах*
Би: ёстой тэнэг харагдаж байна *чангаар хөхрөн инээх*
Мин багш: тэгж байгаа биз *инээх* ---одоо жаахан нойроо сэргээгээд энэ бодлогыг нь бодчихьё тэгэх үү? Юи? *тормолзох*
Би: ёстой тэнэг харагдаж байна *инээх* --заза, багшаа, би бодож чаднаа *дэвтэрлүүгээр харах* --****өө бурхан минь, энийг багш бараг мянга тайлбарлсан байх, даанч юу ч санахгүй юм.***
Мин багш: юу вэ? Чи гацчихлаа даа?? *санаа алдах* --ЯАСАН? ДАХИАД МАРТЧИХСАН УУ?
Би гэм хийсэн хүүхэд шиг толгой дохив
Багш: *бодох* --чи байна аа --- хэрвээ чи математикийн шалгалтан дээрээ 40+ авах юм бол багш нь чиний хүслийг биелүүлье, харин 40- авбал чи минийхийг биелүүл. Мөрийцвөл яаж байна? *надруу харах*
Би: 40+ гэнээ??? Авч чадах болов уу? *өөртөө итгэлгүй*
Мин багш: хэрвээ чи 40+ авчихвал чи надаас юу хүссэнээ ав гээд байхад даа *ятгасан харц*
Би: *бодох* ---тэгвэл Ганүтай 3уулаа парк орьё? *нүд гэрэлтэх* --манай Ганү одоо болтол парк орж үзээгүй
Мин багш: болж байна. Зөвшөөрлөө
Би: гэхдээ чадахгүй бол яахуу? *урвайх*
Мин багш: би чамаас хүссэнээ авах болно *доогтой харж мушилзах*
Би: юу? надаас юугаа авахав дээ *худлаа инээх* ---аваад байх юм байхгүй биз дээ *айсан харцаар харах*
Мин багш: яагаад байхгүй гэж? Онгон биеийг чинь---
Би: *багшруу дэвтэрээ шидэх*---галзуу гаж донтон!! *муухай харах*
Мин багш: тэгээд математикаа хий л дээ! Онгон биеэ алдмааргүй байвал. Бүр над шиг хөгшин хар юманд *доошлонгуй инээх*
Би: ДУУГУЙ БОЛ, ТЭНЭГ, МАНГАР, ГАЖ ДОНТОН! *ичсэндээ огт ойлгохгүй байгаа тооныхоо номруу яваад орчихмоор л санагдаж байна*
*
Сургуулийн хонгилоор соруултай сүү уугаад алхаж байтал өнөө Ёнхи өөдөөс ирээд зам хаан зогсов.
Ёнхэ: түр уулзаатахья *санаа зовж, биеэ барьсан байдалтай*
Би: яахнуу? Бүлэглэж зодох нь уу? *муухай харах*
Ёнхэ: үгүй ээ, ярих юм байна. Гуйж байна. Зүгээр л түр уулзаатахаач *аргаа барсан байртай харагдав* --надад чамаас өөр ярих хүн алга
Би ямар нэгэн чухал зүйл гэдгийг нь ойлгоод толгой дохив.
Бид сургуулийн гаднах талбайд байдаг модны сүүдэр дэхь сандал дээр очиж суув
Би: юу ярих гэсэн юм? Чи ийм байдлаар ирээд---чухал зүйл бололтой *сүүгээ сорох*
Ёнхэ: үнэндээ *хэсэг чимээгүй болох* --би найз залуутай болсон юм
Би: юу вэ? Чи чинь Шалиг Жиминий ардаас гүйдэггүй юм уу? *гайхах*
Ёнхэ: Жимин ах угаасаа намайг тоохгүй ээ -*сэтгэлээр унасан байдалтай* --тэгээд 3-2 ангийн Жон Тэёон гэж ах намайг гуйсан болохоор үерхсэн юм. 3 долоо хоног орчим... *өөртөө итгэлгүй байдлаар ярих* --гэхдээ Тэёон ах өчигдөр *хоолой нь зангирах* --өчигдөр надад хүч хэрэглэх гэж оролдсон.
Би:*амандаа балгасан сүүгээ тургих* --ЮУУУУУ!!! Муу өөдгүй амьтан, хаана байна? Би алаад өгье *уурлах*
Ёнхэ: тэр--- би эсэргүүцсэнээс болоод *ханцуйгаа шамлаж харуулах* --намайг зодож эхэлсэн *чимээгүйхэн уйлах*
Гарын бугуй, энгэр, хөл зэрэг газрууд нь хөх няц болсон байлаа
Би: бурхан минь *амаа дарах*
Ёнхэ: тэгээд—би салья гэж хэлсэн. Тэгсэн надаас салахгүй гэнээ--*айсандаа хоолой нь чичирэх* --намайг салах гэвэл ална гэсэн.
Би Ёнхэгийн яриаг үргэлжлүүлэн сонссонгүй. Шууд босоод тэр муу өөдгүй амьтанг олж сургаж өгөхөөр хайж эхлэв.
Ёнхэ миний хойноос дуудсан боловч би тоосонгүй.
Хайж явсаар биеийн тамирын талбайн арын хогын цэгт тамхи татаж байхад нь олов.
Би: хөөе чи Жон Тэёон мөн үү? *ууртай харах*
Тэёон: мөн байна. Яах гээв *шинжсэн байдлаар харах*
Би: нэгдүгээрт: Сургууль дээр тамхи татах хориотой. Хоёрдугаарт: сурагч тамхи татах хориотой. Гуравдугаарт: эмэгтэй хүнд хүч хэрэглэх хориотой. Аль аль нь хуулинд заалттай байгаа. Чи мэддэггүй бололтой *түүнрээ алхаж очих*
Тэёон: *тамхи шидээд шүлсээ хаях* --чи юу вэ?
Би: чиний хууль бус үйлдлүүдийг болиулах гэж ирсэн Люсифер байна. Золиг минь. Чи яахаараа эмэгтэй хүнд хүч хэрэглэх гэж оролдоод эсэргүүцснийх нь төлөө зодож, сална гэхэд нь сүрдүүлдэг юм? Чамайг эцэг эх чинь тэгж өсгөө юу? хогийн амьтан *байдгаараа муухай харж ташаагаа тулах*
Тэёон: муу гичий чинь. *муухай харах* --Ёнхэ муу новшид чамаас өөр явуулчих хүн олдоогүй юм байх даа. Чи өөрийгөө юу гэж бодоов? Одоо тэгээд яах юм? Намайг зодох юм уу? *хорноор инээх*
Би: яахнуу? Намайг бас зодох нь уу? Арчаагүй новш чинь *хөмхийгээ зуух*
Тэёон: зүгээр зодоод өнгөрнө гэж үү? Энэ хүнгүй газар өөрөө гүйгээд ирсэн эмэгтэйг *надруу ойртох* --чи өөрөө өөрийгөө хамгаалж чадах юм уу? Ёнхэ чамайг явуулчихаад өөрөө байхгүй байхад—ухаан муутай амьтан байнашд чи *миний мөрнөөс түлхээд бутны цаадруу унагаав*
Би: чи яах гээд байгаа юм *айх*
Тэёон: яав л гэж *жуумалзах* --хэлсэн биз дээ? Чи өөрөө ирчихсэн гэж *өмднийхөө тэлээг тайлах*
Тэр миний дээрээс дарж хэвтээд гар нь хаа сайгүй тэнэж эхлэв. Ээ бурхан минь би хүчиндүүлэх нь ээ. Хараал ид гэж. Арай ч дээ. Ингэж байхаар математикдаа муу аваад багшид онгон биеэ өгсөн нь дээр. *нулимс цийлэгнэж эхлэв*
Тэёон: хамаагүй хүчтэй битгий эсэргүүцээрэй, чи л өдвөнө шүү *цамцны товчнуудыг хуу татаж хаях*
Би: болиоч, зваан новшоо *хамаг байдгаараа эсэргүүцэх*
Тэёон: дуугуй бол! *миний цээжийг шимэх*
Би: өөдгүй амьтан *хамаг хүчээ шавхан өндийгөөд төмсөгрүү нь байдаг хүчээрээ жийж орхив*
Тэёон эвхрэн газар унаад хараал урсгаж эхлэв. Би газраас бостол Жимин Ёнхэ 2 байдгаараа айж сандарсан амьтан хар хурдаараа гүйсээр бидний зүг ирэв.
Ёнхэ: тэнэг юм уу? Үхсэнээ хийж ийшээ ирж байгаа юм *чанга дуугаар орилох нь үнэхээр санаа зовсон байдалтай сонсогдов*
Би: зүгээр ээ, би яагаа ч үгүй *хувцасаа гөвөх*
Жимин: ХӨӨШ ЧИ! *надруу муухай орилох* --ЧИ АМЬДРАЛ ЯМАР БАЙДГИЙГ МЭДЭХГҮЙ БОЛООД ИНГЭЭД БАЙНА УУ? *гадуур хүрмээ тайлан надад нөмрүүлэх*
Би: *энгэрээ хүрмээр нь дарах* --уучлаарай *яагаад ч юм нээрээ гэм хийчихсэн юм шиг санагдав*
Жимин: *Тэёоныг заамдаж босгох* --муу нохойн гөлөг. Чи дахиад энэ 2т ойртох юм бол би чамайг амьдралгүй болгоод өгнө шүү. Манай аавыг цагдаагын дарга гэдгийг мэднэ биз дээ?
Тэёон: би чамтай асуудал үүсгээгүй биз дээ *гэмшсэн ямар ч шинжгүй*
Жимин: *цохиж унагаах* --надад бол үүсэж байна. Энэ миний заавал оролцох асуудал, нохойн гөлөг минь
Анх удаагаа Жиминийг эр хүн юм байна. Үнэхээр хүчтэй юм байна. Намайг эмэгтэй болохоор л чимээгүй зодуулаад явдаг байсан юм байна гэдгийг ойлгож өөрийгөө хүчгүйг мэдрэв. Хүчтэй байсан бол би өдийг Жиминий оронд тэрийг зодож байх байсан юм.
Ёнхэ намайг хажуунаас тэврэн Тэёоныг хайр найргүй балбах Жиминрүү харж зогсоно.
Хичээл тарах ч дөхөж байсан болохоор Жимин Ёнхэ 2 намайг дагуулан такси бариад гэрт хүргэж өгөв.
Ёнхэ: би зүгээр л зөвөлгөө авах гэж байсан юм. Яаж хүчтэй байх вэ гээд--- чи ёстой тэнэг юм аа, хар хурдаараа гүйгэд явчихдаг, хойноос чинь хичнээн хайсан гээч *үглэх*
Би: уур хүрээд---би өөр юм тэсэж болох ч эмэгтэй хүнд гар хүрдэг эрчүүдийг хэзээ ч тэсэхгүй
Жимин: тэгээд? Тэсэхгүй гээд өөрөө хүчиндүүлэхээр очоо юу *ууртай харах*
Би: юу гэж дээ --*сулхан дуугарах* --юу ч гэсэн баярлалаа—чи намайг 2 дахиа аварлаа *өөр тийшээ харж байгаад хэлэх*
Ёнхэ: өөрлүү нь хараад хэлээч *шоглонгуй* --ичээд байгаа юм уу?
Жимин: хэрэггүй ээ, болно. Гэртээ ор. Явлаа *ууралсаар л*
Би: уучлаарай, асуудал үүсгэсэнд, төвөг удчихлаа. Гэхдээ чи миний бодсон шиг хөгийн новш биш байгаад баяртай байна. Дараа хариугаа төлнөө. *гараа даллах* --орлоо шүү Ёнхэ, Пак Шалигаа *инээх*
Ёнхэ: ор доо, сургууль дээр уулзья *гараа даллан инээх*
Харин жимин юу ч хэлэлгүй цаашаа эргээд явчихав.
Би гэртээ орж ирээд гутлаа тайллаа
Мэдээж намайг төвөг удсанд уурлаа биз дээ, гэхдээ эр юм байж юун ч сүртэй юм билээ дээ. Аа--- хүрэм нь, хүрмийг нь өгөхөө мартчихаж—даваа гарагт л өгөхөөс дөө
*
Оройн хоолны дараа би усанд ороод гарч иртэл багш өрөөнөөсөө гарч ирж таарав.
Мин багш: математикийн дэвтэр номоо аваад зочны өрөөнд хүрээд ир *хэсэг зуур надруу үнэхээр нухацтай харав* ---чи зүгээр үү? *нухацтай хоолой*
Би: *үсээ арчиж байснаа болих* ---зүгээр ээ,--гэхдээ заавал математик хийх ёстой юм уу *хошуугаа унжуулах*
Мин багш: тохирсон зүйл байгаа биз дэ? *өнөө л нухацтай харц* --хурдал *яагаад ч юм дургүй нь хүрсэн хоолой*
*
Би урвагнасаар өрөөндөө орж дэвтэр номоо аваад зочны өрөөнд оров.
Багш яагаад ч юм надруу их л ширүүн ширтэж үг бараг дуугархгүй байв. Үе үе буруу хийлээ гэж уурлаад л—
Багшийн утас дуугарав.
Мин багш: өө за, Чэ багшаа,---багш юм чинь багш л гэнэ шд *инээх*--заза Дара гэж дуудья---юу болоов? ---тийм үү? ---ойлголоо---тэгнээ очно. Маргааш 3 цагт зөв үү? Ойлголоо, за сайхан амраарай
Хөгжилтэй нь араггүй ярих дууных нь өнгө бүр уур хүргэж орхилоо. Чэ багш Мин багш 2 яалтч үгүй учиртай. Том хөхөнд дурлагч Мин багш яаж л Чэ багшийг зүгээр байлгав гэж... би жаахан том хөхтэй ч байсан болоосой *энгэрлүүгээ хартал томоос том шимэлтийн улаан мөр*
Би: ээжээ, юу вэ? *цочих*
Мин багш: *муухай харах* --арай мэдээгүй юм уу?
Би: энэ---*бодох* ---аан муу хөгийн новш *өдрийн явдлыг санан орилох*
Мин багш: чи өөр залууд шимүүлчихээд ичих ч үгүй тэрийгээ нөхрийнхөө хажууд ил гаргаад суугаад л байлаа,-- түрүүнээс хойш! *дургүй нь хүрсэн янзтай ярих*
Би: энэ бол---энэ байна шдээ өнөөдөр--**багшид хэлвэл бөөн юм болох байх даа**
Мин багш: юу гэж? Санаандгүй шимүүлчихсэн үү? Араар тавьж байгаа юм бол мэдэгдэлгүй хийгээч *нэг л ёозгүй жуумалзах*
Би: та юу болсныг ч мэдэхгүй юм байж яагаад надад уурлаад байгаа юм. Тэгээд бас өөрөө өөр эмэгтэйтэй болзож байж *амандаа үглэх*
Мин багш: би юу? би хэнтэй?
Би: Чэ багштай *нүүр амаа муухай болгох* --баярлаж үхэх гээд л дарвайтлаа инээгээд л утсаар яриад байгаа биз дээ *муухай харах*
Мин багш: тэр чамд ямар хамаатай юм? *муухай харах*
Би: тэгвэл энэ таньд бас ямар хамаатай юм? *муухай харах*
Мин багш: хөөш чи! *уруулаа хазах*
Би: яачаав? Ханиа? Нөхөөр? Өвгөөн? Та хардаж болоод би хардаж болдоггүй юм уу? Тэр том хөхтэй Чэ багштайгаа маргааш сайхан уулзаарай *уурлаж хэлээд өрөөрүүгээ гүйв*
*
Юи-г өрөөрүүгээ орсны дараа Юнги хөргөгчнөөс шар айраг гарган задлав.
Энэ одоо юундаа хардаад байгаа юм? Өөрөө бүр шимүүлж ирчихээд *шар айрагнаасаа том томоор балгалах*
*
Маргааш нь өглөөний хоолон дээр би багштай юу дуугарсангүй, өдөржин бид 2 бие биерүүгээ муухай харав.
Ганү: ааваа, тэ эгчтэй муудалцчихсан юм уу? *мин багшийг зурагт үзэж байхад өвөр дээр нь очиж суув*
Мин багш: юу гэж дээ Ганү *аяга угааж зогсоо надруу муухай харах* --Юи эгч нь хэрэг тарьчихсан байхгүй юу. аав нь шийтгэж байгаа юм
Би: шийтгэх гэнэ шүү *амандаа үглэх*
Мин багш: сонсогдоод байна *муухай харах*
Ганү: хэрэлдчихсэн л байна шд. Би ямар жаахан хүүхэд үү? Хэрэлдэхээ боль, муу хүүхдүүд л хэрэлддэг юм *мин багш бид 2г загнах*
Мин багш: үгүй ээ, Ганү –томчуулд хэрэглдэж муудалцах хэрэг гардаг байхгүй юу
Би: томчуул гэнэ шүү, хүүхэд шиг муухай ааштай юм байж *амандаа үглэх*
Мин багш: сонсогдоод байна шдээ, дотроо бодооч зүгээр *залхсан байдлаар надруу харах*
Би: хангалттай бодож байна *хэлээ гаргаад цаашаа харах*
Ганү: манай эгч муухай зөрүүд байгаа биз? Аав та эгчийг маань уучлаарай *эгдүүтэй*
Мин багш: ойлголоо Ганү, ёстой ухаантай шүү *тэвэрч авах*
2 цаг өнгөрч багш гадагшаа гарах боллоо.
Мин багш: чи хөөе *нэг л эвгүй* --юу—орой захих юм байна уу? Ирэхдээ аваад ирье
Би: байхгүй ээ, сайхан зугаацаад ирээрэй *хялалзах*
Мин багш: хүн зүгээр хэлж байхад *уруулаа хазах* --чи ер нь нааш ир
Ганүгийн хажууд зурагт ном будаж байсан намайг чирэн өрөөрүүгээ оров.
Би: яах гээв? *туньсан харцаар харах*
Мин багш: чамайг буруугаар ойлгоод байгаа болохоор л хэлж байгаа юм шүү---тэр Чэ багш бид 2---чиний бодоод байгаа шиг хосуудын харилцаа байхгүй ээ, миний багийн найзын дүү байгаа юм... тэгээд тэр найз маань одоо эмнэлэгт ухаангүй байгаа. Би амралтын өдөр бүр тэр найзруугаа явдаг юм. Чэ багш өчигдөр хамт очьё гэж залгаад *чин сэтгэлээсээ тайлбарлах*
Би: *энгэртээ зөрүүлчихсэн байсан гараа буулгах* ---өө,-- тийм учиртай юм уу *гэмших*
Мин багш: одоо чи---чиний наадах чинь? *нөгөө шимүүлсэн газарлуу заах*--тайлбар сонсоё
Би: юу тэр --**хэсэг эргэлзсэн боловч болсон явдлыг ярив**
Мин багш: чи муу тэнэг!! *уурлах*
Би: ингэж уурлана гэж мэдээд хэлээгүй байхгүй юу
Мин багш: чамайг ёстой яах вэ? *санаа алдах* --охид хэзээд аюулд байдаг юмшдээ. Өөдгүй амьтад хаа сайгүй. Бүх хүнийг над шиг хажуудаа байлгаад хүрдэггүй
гэж бодоо юу?
Би: уучлаарай, гэхдээ үнэхээр энэнээс өөр яагаачгүй болохоор зүгээр ээ
Мин багш: тэр чухал уу? *надруу харах* --чи айсан биз дээ?
Би чимээгүй л толгой дохив.
Багш надруу ойртож энгэртээ наан тэврэв.
Мин багш: Айх чинь аргаггүй ээ, гэхдээ дахиж битгий тэгээрэй –ойлгов уу? *миний нүдрүү харах*
Би: тэгэхгүй ээ *сулхан дуугарах* **үнэндээ багшид тэврүүлээд сандарсандаа дуу ч гарахаа больчихлоо*
Багш миний цамцны энгэрийг доошлуулж өнөөх шимэлтийн ул мөрийг гаргаж ирээд зөөлхөн үнсэхэд би бүр галзуурах шахав. Хамаг бие арзас хийж, басгүй өөрөөсөө ичих шиг боллоо
Мин багш: ингээд энийг тооцохгүй болохоор тэр тухай бодож өөрийгөө битгий зовоогоорой –би явчихаад ирье -*хаалгаруу эргэх*
Би: гүзээлзгэнэтэй бялуу *чанга хэлэх* ---орой ирэхдээ гүзээлзгэнэтэй бялуу авчираарай. өнөөдөр Ганүгийн төрсөн өдөр *цоглог хоолой*
Мин багш: *инээмсэглэх* --ойлголоо, 3уулаа үдэшлэг хийцгээе.
