[TP]CIA × CRIMINAL

•Chapter1 Criminal•

*คำเตือน*ตอนนี้มีเนื้อหาที่มีคำหยาบอยู่พอสมควร โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

Isara Talk

           แฮ็กเกอร์ ....
การเป็นแฮ็กเกอร์นั้นไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิด
แฮ็กเกอร์คืออะไร? .. แฮ็กเกอร์ก็คือคนที่จ้องเจาะกลไกการรักษาความปลอดภัยของคอมพิวเตอร์ระบบเครือข่ายต่างๆ
ผมศึกษาเกี่ยวกับการเขียนHTMLตั้งแต่ป.4หัดใช้Unixและเริ่มแฮ็กอินเตอร์เน็ตตอนมัธยมต้น บางคนอาจคิดว่าอาชญากรต้องฆ่าคนเสมอไปขนาดผมเป็นอาชญากรผมยังไม่เคยฆ่าใครเลยนะ จะให้ฆ่าผมฆ่าได้แต่หากไม่จำเป็นผมไม่ทำหรอก ปัจจุบันผมทำอาชีพเป็นนักโจรกรรมข้อมูล อาชญากรบนโลกไซเบอร์ ก่อการร้ายบนโลกแห่งความจริง
ซึ่งการก่ออาชญากรรมของผมทำให้ทาง 'CIA' หรือที่เรียกกันว่า 'สำนักข่าวกรองกลาง' ต้องการตัวผมมาก
   
         "เฮ้ย! ไอ้ทอม"

กันต์ตะโกนเรียกชื่อผมเดินเข้ามาพร้อมแผ่นเอกสาร ผมวางมือจากแผ่นกระดาษบนโต๊ะ กันต์มาหยุดข้างผมวางแผ่นเอกสารลงจรดปากกาเมจิกสีแดงบนหัวเอกสาร

         "ข่าวใหม่ มีอาชญากรก่อเหตุฆาตกรรมหญิงวัยทองเสียชีวิตในซอกใกล้คอนโดYuinโดยเจ้าหน้าที่เผยว่าพบเพียงลูกกระสุนLRN Royal"

ผมมองรอยสีแดงจากปากกาเมจิกที่กันต์วาดเป็นกรอบสี่เหลี่ยมล้อมรอบคำของเจ้าหน้าที่อย่างงงๆ

          "ร้อยวันพันปีจะออกจากห้อง ที่ออกมาเพราะแค่จะมาอัพเดตข่าวสารบ้านเมืองแค่นี้หรอ?"

ผมมองหน้ากันต์ ละสายตาจากรอยปากกาเมจิกสีแดง เตรียมกลับไปนั่งเขียนHTMLงกๆต่อ

          "ยังไม่จบ มึงมาดูนี่ก่อน ...
แต่เจ้าหน้าที่ได้เผยอีกว่าตรวจพบนามบัตรของอาชญากรรายหนึ่ง ในนามบัตรนั้นมีเพียงชื่อและภาพของอาชญากรชื่อดัง"

กันต์หยิบกระดาษอีกแผ่นออกมาวางราบบนกระดาษแผ่นแรก บนแผ่นกระดาษมีรูปขนาดใหญ่ของสถานที่เกิดเหตุและผู้เสียชีวิตในมือของเหยื่อคล้ายกำลังกำแผ่นกระดาษสีขาวขณะที่มันเปียกชุ่มไปด้วยโลหิตสีเข้ม

          "นามบัตรนั่นคือของมึง"

ผมชะงักไปนิดหลังไอ้กันต์บอกว่านั่นคือนามบัตรของผม แต่ผมไม่เคยมีนามบัตรเลยนะ ไม่คิดจะทำนามบัตรด้วย

          "มันจะเป็นกูได้ยังไง กูไม่เคยมีนามบัตร มึงก็รู้ว่ากูเป็นหนึ่งในอาชญากรร้าย กูจะทำนามบัตรให้เขาตามจับกูรึไง"

ผมส่ายหน้าหยิบปากกาลูกลื่นขึ้นมาเขียนHTML กันต์ถอนหายใจเฮือกใหญ่หยิบกระดาษอีกแผ่นขึ้นมาวางทับกระดาษHTML

          "เดี๋ยวมึงดูนี่"

กันต์หยิบกระดาษแผ่นนั้นเดินอ้อมหลังโต๊ะคอมพิวเคอร์ของผม เปิดเครื่องแสกนวางแผ่นกระดาษนั้นลงในเครื่อง กันต์กวักมือเรียกผมให้มาดู ผมลุกจากเก้าอี้ตามไปอย่างเบลอๆ

           "ชัดรึยัง นามบัตรของมึง"

เครื่องแสกนฉายออกมาเป็นจอสีฟ้า กันต์จิ้มที่มือของผู้เสียชีวิตใช้มือขยายรูปให้ใหญ่ขึ้น โฟกัสภาพให้ชัด

            "ชิบหาย ชื่อกู"

เออว่ะ ชื่อผมจริงๆด้วยแถมมีหน้าผมอีก กันต์หยิบกระดาษแผ่นสุดท้ายขึ้นมาให้ผมดู

           "เจ้าหน้าที่ได้คาดว่า'อิศรา กิจนิตย์ชีว์' คือผู้สังหารหญิงวัยทองรายนี้"

ผมหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาดูสายตาจดจ่ออยู่กับตัวหนังสือ

           "มึงจำครั้งที่แล้วได้มั้ย ที่เกิดเหตุแบบนี้ เป็นนามบัตรเหมือนกันแต่อป็นนามบัตรของอาชญากรคนอื่น"

           "ถ้าไม่อยากให้เขาจับได้มีอยู่2ทางเลือก
หนึ่งไปหาCIA FBIมอบตัวอย่างโง่ๆ
สองออกก่ออาชญากรรมสร้างความปั่นป่วน"

            "เป็นกูคงเลือกข้อสองละนะ เพราะจะใช้ช่วงเวลาที่ปั่นป่วนเจาะระบบลบล้างข้อมูลแถมได้เงินจากการก่ออาชญากรรม"

            "มึงรู้อยู่แล้วว่ากูต้องเลือกข้อไหน หึ"

ผมยิ้มมุมปากหยิบกระดาษที่ขีดด้วยรอยปากกาเมจิกสีแดงมาฉีกก่อนโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ผมกดเปิดนาฬิกาเลื่อนหาเบอร์ที่ใช่พร้อมมองกันต์ที่กำลังหยิบอุปกรณ์ .....
    ....
     ...
      ..

           "เฮ้ย ! อาร์มกูมีเรื่องให้มึงช่วยว่ะ"

____________________________
Writer Talk
เอาล้าววววววว คุณอิศจะก่ออาชญากรรมอีกแล้ว