Chapter 58: Hala?!
Kent Raphael’s POV
Bakit parang ang tagal naman yata ni Chella. Tumawag lang yung mom nya ah.
Bago pa ako makapag-isip ng kung ano-ano ay lumabas na ako ng classroom para puntahan sya. Thanks teacher you’re not here.
“I missed you sooo muuuch!”
“I missed you too”
Agad akong kinabahan ng marinig ko ang mga salitang ‘yan. lalo na nang Makita ko ang dalawang taong magkayakap. Sh*t! kailan pa sya nakabalik? Lalapitan ko na sana sila nang biglang…
“Mr. Villegas and Ms. Joon, it seems that you really missed each other ah? Pero mamaya n’yo na ipagpatuloy ‘yan. There’s something will happen pa^.^” sumulpot ang aming music teacher kaya naman pumasok nalang ako sa loob.
Pagka-upo ko naman ay nakita ko silang palapit na rin sa mga upuan nila.
“Shocks! Jaycee you’re here na!”-Thyrelle
“Kuya! Waah I missed you!”-Lizzy
“My EX is really gwapo! I missed you!”-Pau
“hoy Paulina! Kire mo aba! Sumbong kita kay Jino eh. Jaycee! My pasalubong!^.^”-Faye
“Welcome back Jaycee!”-Nikki
Tumingin sa akin si Jaycee kaya naman nginitian ko sya atsaka tinanguan. Umupo na si Chella sa tabi ko at ang laki-laki ng ngiti nya. Tss-_______-
“Raph! Jaycee’s here na!”nakatingin lang ako sa may bintana habang may kinakalikot sya sa bag nya.
“I know”-ako
“Aren’t you happy?” nagtatakang tanong nya.
“I’m happy” sagot ko nalang. May itatanong pa dapat sya pero nagsalita na yung music teacher namin.
“Class, as you can see Mr. Villegas came back already. Before he entered our classroom he asked for a favor. And I think he really want and need this, so Mr. Villegas, the floor is all yours^_^” pagkasabi nyan ng aming music teacher ay umalis sya sa harapan at umupo sa may gilid. Si Jaycee naman ay tumayo at pumunta sa harapan at lahat ay napatingin ng bumukas ang pinto at may nagpasok ng keyboard. What he’s gonna do?
Jaycee’s POV
Tumayo ako sa harapan ng keyboard. Bakit parang kinakabahan yata ako? Desidido na ako diba? Yes! Desidido na ako kaya gagawin ko na ‘to.
Sinimulan ko na ang pagtipa sa bawat piyesa kasabay nito ang bulungan at mga ngiti ng mga kaklase ko.
“Just an ordinary song
To a special girl like you
From a simple guy
That's so in love with you
I may not have much to show
No diamonds that glow
No limousines
To take you where you go”
“yiieee~” napangiti ako nang marinig ko ‘yan sa mga kaklse ko. Pakiramdam ko ay may kutob na yung iba sa kung anong ginagawa ko pero yung iba mukhang ine-enjoy lang yata talaga ang pagkanta ko^.^
“But if you give to find yourself
Fight in all the games you play
When the world seems so unfair
BINABASA MO ANG
Crazy High School Life(Completed)
Подростковая литератураread the prologue^___^ enjoy reading!!