Sit still, look pretty

De shoot

"Riiisee and shinee my little butterflyyy!!" ugh, kut wekker. Ik gaf hem een klap, en draaide me nog een keer om. Ja, ik heb al sinds mijn vijfde dezelfde wekker, don't judge me, en ik heb geen zin om een nieuwe te kopen. En ik ben altijd opeens hocus pocus brokus, dus dat helpt ook niet echt mee.

"Riiisee and shi.." voordat de wekker door wil gaan met zingen geef ik hem nog een klap. OMG!! Vandaag ga ik naar dat modellenbureau! Helemaal vergeten. Ik ben zo'n kind die uitslaapt tot 2 uur 's middags, dus had ik mijn wekker even gezet. Ik keek op de klok, en het was al..12?! En om 1 uur moest ik bij mijn dansschool zijn, lekker bezig weer Jordyn. Ik sprong uit mijn bed, en trok een sprintje naar mijn kledingkast. Ik griste maar wat uit de kast, wat bestond uit; een zwart shirt, een grijze broek met gaten, en mijn zwarte laarsjes die ik voor mijn sweet sixteen had gekregen. Ik maakte snel een mirror selfie in de badkamer, en zette hem op snap.  (zie foto)

Ik rende de trap naar beneden af, en griste een ontbijtje mee (roze koek). Ik racede op de fiets naar mijn dansschool, en het was 1 voor 1. 1 minuut te vroeg, wauw. Geen seconde later kwam er een zwarte auto aanrijden. Het raampje ging open, en ik hoorde "Jordyn Jones?" "J-ja..?" mompelde ik. "Stapt U maar in, dan gaan we gelijk naar het modellenbureau. Het is 5 minuutjes rijden." zei de zware stem. Ik deed de deur open, en ging zitten. Maar ik was niet alleen. Er zat een jongen van ongeveer mijn leeftijd, schatte ik in, in de auto. Hij was net een foto aan het maken.

Ik glimlachte naar hem. "Hi." zei hij terwijl hij zijn oortjes uitdeed. "Hi." begroette ik hem terug. "Ben je een model?" vroeg hij aan me. "Ja, nee, soort van." zei ik, struikelend over mijn woorden. Hij schoot in de lach. "Oh, nou weet ik precies wat je bedoelt." zei hij lachend. Ik lachte mee. "Nou kijk, ik ben gister gecast of zo, en nu heb ik een afspraak bij het modellenbureau." "Nice!" zei hij. "Ben jij een model?" vroeg ik. "Ja, al 2 jaar." zei hij grijnzend. Ik knikte. "Hoe heet je?" vroeg hij terwijl de auto vaart minderde. "Jordyn, en jij?" vroeg ik. "Ik heet brandon." zei hij terwijl hij zijn hand door zijn haar haalde. "We zijn er! Stap maar uit!" zei de chauffeur die blijkbaar Kenny heette. We stapten uit, en Brandon begeleidde me naar het kantoor van Anja. "Hey Jordyn!" zei ze opgewekt. "Wat leuk dat je er bent! Je hebt Brandon al ontmoet zie ik!" glimlachte ze naar me. Ik knikte en liep met haar mee naar de zaal waar zometeen mijn eerste shoot zou plaatsvinden. Er stond een grijs doek, en allemaal grote lampen, en camera's. Hoewel ik vanmorgen nog helemaal geen spanning voelde, was ik toch wel een beetje zenuwachtig aan het worden. Brandon zag het, en zei: "Komt goed, de eerste keer voor mij was het ook spannend, maar als je er dan eenmaal staat, dan gaat het vanzelf." hij gaf een knuffel en ik glimlachte naar hem. "Thanks!" zei ik nog terwijl Anja me meenam naar de kleedkamer. "Oké Jordyn, het setje kleding, ligt hier al op een stoel voor je klaar, en dit is Anne, zij gaat zometeen je make-up doen." zei ze, terwijl ze in haar oortje zei dat ze ik bijna klaar was. De kleding die ik aan moest was zo gaaf! Dit zou ik zelf ook zeker dragen. De make-up was ook mooi. Het was een soort smokey-eye, en hele natural lips. "Zo, ben je er klaar voor?" zei Anne. "Je ziet er in ieder geval prachtig uit!" "Dankjewel! Ik ben wel een beetje zenuwachtig, maar ik heb er super veel zin in!" zei ik terwijl ik Anne een knuffel gaf. Wat is iedereen toch aardig hier. 

Ik liep naar de zaal toe, waar iedereen nog druk bezig was met de lichten. "Zo Jordyn, ik ben Leo, je fotograaf, ik ga er vandaag voor zorgen dat ik praaaachtige foto's van je heb!" Hij wees me mijn plek waar ik moest gaan staan. Ik ademde in, en uit, en probeerde een beetje rustig te worden. De lichten gingen uit, en de spot werd op mij gericht.