"My cousin"

《7》

Χτύπησε το κουδούνι ανοίγω και...ήταν ο Κώστας.

Α: Κώστα;
Κ:Να περάσω;
Α: Ναι πέρασε
Κ:Μου μίλησε για την πλάκα η Ελένη.
Α: Άρα μπορούμε να είμαστε όπως πριν;
Κ: Όχι ακριβώς
Α:Γιατί;
Κ: Δεν μπορούμε να είμαστε ξανά μαζί.
Α:Μα γιατί αφού η παρεξήγηση λύθηκε
Κ: Σκέψου καθαρά τι μέλλον μπορεί να έχω εγώ με εσένα; για πόσο ακόμη θα κρυβόμαστε;
Α: Πέρασε έξω σε παρακαλώ πολύ
Κ: Αντωνία...
Α:ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ φώναξα και τα δάκρυα δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνιση τους.
Η Ελένη φταίει για όλα...

Αποφάσισα να βγω μια βόλτα να ηρεμήσω όταν ξαφνικά βλέπω τον Κώστα αγκαλιά με μία άλλη που δεν την γνωρίζω άρα λογικά δεν θα είναι από εδώ.Έτρεξα προς το μέρος τού και αυτός με είδε και είπε:

Κ: Αντωνια το ίδιο πρέπει να κάνεις και εσύ.

Έφυγα.Δεν άντεχα άλλο μπροστά σε αυτό το θέαμα...ούτε μια εξήγηση;

Ένιωθα τόσο μόνη. Έχασα το αγόρι μου έχασα την καλύτερη μου φίλη δεν είχα κανέναν να με στηρίξει ούτε καν την ίδια μου την οικογένεια. Έτσι έκαναν πάλι την εμφάνιση τους στο μυαλό μου οι αυτοκτονίες τάσεις που είχα και παλιότερα λόγω του πατέρα μου. Με την μόνη μου διαφορά ότι τώρα δεν θα με σταματούσε κάνεις.Έγραψα ένα γράμμα στην μητέρα μου που της εξηγούσα τα πάντα.  Κλειδώθηκα στο μπάνιο και πήρα το ξυραφάκι...

ΧΕΥ! Αυτό το παρτ 7 τα λέμε στο επόμενο byeee!!!❤

☞ΠΑΤΉΣΤΕ ΑΣΤΕΡΆΚΙ ΜΕ ΒΟΗΘΆΕΙ!