Then There Was You

Κεφάλαιο 1

Ελευθερία, σήμερα όλα τελείωσαν και ξεκινάει μία καινούργια ζωή μακριά από το Σικάγο για εμένα και την Debby , την φίλη μου. Σήμερα είναι η αποφοίτηση μας από το Λύκειο, όπου για εμένα ήταν μία κόλαση , διότι μου ασκούσαν bulling από την πρώτη λυκείου για την εμφάνιση και για ενδιαφέροντά μου , αλλά τα άτομα που με στηρίζουν μέχρι αυτή τη στιγμή είναι οι δύο φίλες μου η Debby και η Martsi. Έχουμε φορέσει και οι τρεις τις στολές της αποφοίτησης και περιμένουμε να ακούσουμε το όνομά μας για να πάρουμε το δίπλωμα "κορίτσια είμαι πολύ αγχωμένη!" λέει η Martsi και στις δυο μας "μην αγχώνεσαι Martsi , δεν είναι τίποτα απλά θα σε δει όλο το σχολείο " είπα εγώ γελώντας με την νευρικότητα της. "Clary Olson" ακούω το όνομά μου από τα μεγάφωνα και κατευθύνθηκα προς την εξέδρα για να παραλάβω το δίπλωμά μου. Έδωσα το χέρι μου στον διευθυντή και πήρα το δίπλωμα στα χέρια μου , η μητέρα μου έκλαιγε από την χαρά της. "Debby McLoughlin" φώναξε ο διευθυντής και η Debby ανέβηκε στην εξέδρα , εγώ κατάλαβα το άγχος της και της έκανα σήμα ότι όλα θα πάνε καλά και πήρε και αυτή το δικό της δίπλωμα, μόλις κατέβηκε από την εξέδρα η μητέρα μου άρχισε να μας βγάζει φωτογραφίες. Αύριο είναι η τελευταία μέρα μας στο Σικάγο και αποφασίσαμε να πάμε στα σπίτια μας για να ξεκινήσουμε να μαζεύουμε τα πράγματα που θα χρειαστούμε στο καινούργιο μας σπίτι όπως την κιθάρα μου και ένα ολόκληρο κουτί κασέτες με rock και metal συγκροτήματα. Επιτέλους , αυτή η μέρα έφτασε και η καινούργια ζωή στη Νέα Υόρκη μας περιμένει, ξεκίνησα με το αμάξι μου με προορισμό το σπίτι της Debby όπου θα ξεκινούσε η νέα μας περιπέτεια. Μετά από πολλές ώρες οδήγησης φτάσαμε επιτέλους στην Νέα Υόρκη. Μόλις μπήκαμε στο καινούργιο μας διαμέρισμα ξεκινήσαμε να βάζουμε τα πράγματά μας στην θέση τους, το δωμάτιό μου είναι αρκετά μεγάλο από το παλιό μου δωμάτιο.Μόλις τελειώσαμε καθίσαμε στο σαλόνι κουρασμένες "κουράστηκα" λέει η Debby που κάθισε στον απέναντι καναπέ " κι'εγώ πάρα πολύ" της απαντάω ξεφυσώντας "Πάμε για ένα καφέ να χαλαρώσουμε;" λέει η Debby "Starbucks ;" λέει η Debby και εγώ της κουνάω το κεφάλι θετικά. Αφού κάναμε μπάνιο , ντυθήκαμε και ξεκινήσαμε να πηγαίναμε προς τα starbucks, το μαγαζί δεν ήταν μακριά από το σπίτι οπότε περπατήσαμε ως εκεί. Καθώς περπατούσαμε και συζητούσαμε , ξαφνικά σκοντάφτω και πέφτω πάνω σε ένα αγόρι "Συγνώμη, δεν ήθελα να πέσω πάνω σου" λέω με αποτέλεσμα να αντικρίσω δύο υπέροχα γαλάζια μάτια " δεν πειράζει , είσαι καλά;" λέει το αγόρι κοιτώντας με στα μάτια " ναι είμαι μια χαρά" του απαντάω χαμογελώντας " Με λένε Cole και αυτός είναι ο φίλος μου ο KJ"μου λέει και τους δίνω το χέρι μου " Χάρηκα , εγώ είμαι η Clary και από εδώ η φίλη μου η Debby" απαντάω και μας χαμογελάν " κορίτσια χαρήκαμε για την γνωριμία αλλά πρέπει να φύγουμε, ελπίζουμε να σας ξαναδούμε " λέει ο Cole , τους χαιρετήσαμε και έφυγαν . Μόλις φτάσαμε στα starbucks , βρήκαμε ένα άδειο τραπέζι και καθίσαμε μέχρι να έρθουν να μας πάρουν παραγγελία " Τι θα πάρετε;" ρωτάει ο σερβιτόρος " εγώ θα ήθελα ένα τσάι " του απαντάω " και εγώ θα ήθελα μια σοκολάτα" λέει η Debby. Αφού ο σερβιτόρος έφερε τα ροφήματά μας και μετά από πολύ ώρα συζήτησης πληρώσαμε και πήραμε τον δρόμο για το σπίτι μας, αφού πλέον είχε βραδιάσει, φτάσαμε σπίτι αλλάξαμε ρούχα και ξαπλώσαμε γιατί αύριο είναι η πρώτη μας μέρα στο Πανεπιστήμιο.

ΟΡΙΣΤΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ.... ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ , ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ !!!