Hergün bi ayrı koşuşturma eğer korede yaşıyorsanız bu normal . Ben emilie hayatını eğitimine adamış 19 yaşında bi genç.
O gün işimden geç ayrılmıştım saat gece 11 di ve bende evime doğru yol almıştım ki çalılıkların arasında gördüğüm parlak gözlü çocuk ile irkildim , korkmuştum kimdi neyin nesiydi bilmiyordum ama hissettiğim korku ile adımlarımı hızlandırdım arkamdaki adım sesleri daha çok hızlanmama sebep oluyordu kafamı çevirip bakmaya bile korkuyordum . En son kendimi evime attım . O da neydi kimdi neden böyle oldum, daha önce başıma bu tür bişey gelmemişti ardından duş alıp kendimi uykuya bırakıcaktım yarın tatil günümdü .
Sabah uyandım ve kahvaltı için mutfağa ilerledim tam tahmin ettiğim gibi oldu dolap bomboştu oflaya puflaya dışarı çıkmak için adımımı attığım sırada birden geri çekildim nedenmi çünkü bu oydu dün akşam gördüğüm çocuk benimi takip etmişti yerde uzanmış yatıyodu ilerleyip dürtükledim birden irkildi . "kalk diyorum"."kalsana heey". "sana kalk dedim konuşsana" . Dediklerimi anladığına emindim ama konuşmuyordu tek kelime bile etmiyordu. " ben dönene kadar burdan git anlaşıldımı ". sadece kafasını salladı neydi bu kabusmu eğer öyleyse biran önce bitmesini diliyorum.
1 SAAT SONRA
Eve döndüğüm sırada yine ayrı bi şoka uğradım bu sefer merdivenlerin orda oturmuştu nasıl bişeydi bu sapık türünde felanmı bu sefer çok kızmıştım. " nesin sen sapık felanmı eğer öyleysen defol yoksa polisi ararım". yüzüme bakmaya devam ediyodu ki en sinir olduğum nokta buydu. " iyi sen bilirsin kal burda ama ben gidiyorum tamammı ". Konuşmadı yine sinir şey.
AKŞAM
Saatlerdir evden tek adımımı atmadım o yani o çocuk hala kapının ordaydı hayır yani üşümede mi üşümedi acıkmadımı neden böyle düşünüyorum bilmiyorum ama kim olduğunu merak ediyorum en son dayanamayıp çıktım . "peki bu kadar yeter benle gel ". Peşimden gelen ayak seslerini duyabiliyordum . "ayakkabılarını çıkar." yavaşca eve adım attı ve birden ona döndüm . "kimsin nesin sen niye saatlerdir gitmedin derdin ne neden takip ettin beni ". yavaşca kafasını eğdi. " konuş benimle anladığına eminim hadi ". tekrardan kafasını kaldırıp yüzüme baktı ve yine eğdi. " iyi tamam sen bilirsin". onu evden atabilirdim ama kalbim buna elvermiyodu hava çok soğuktu belliki de açtı . " tamam sadece bu günlük burda kal ama sadece tek gün . " bu sefer bakıp gülümsedi . işte ozaman anladım bu çocuğun ne kadar yakışıklı olduğunu . Ahh ne diyorum ben saçmalık saçmalık .
Yaptığım yemeklerden önüne koydum ve emir verirmişçesine söylendim ." ye hadi bakma öyle yee" . Dediğimi yaptı ve yemekleri yedi.
Geç olmuştu ve gerçekten uykum gelmişti . "tamam uyuma vakti sen burda koltukta uyuycaksın tamammı ". Tık yine cevap yok kafasını salladı anlamışcasına . Uyuduğundan iyice emin olduktan sonra bende odama çekildim neden böyleydi yani her dediğimi anlıyodu evet ama cevap veremiyodu bunun tek açıklaması vardı aman tanrım o yoksa
Dilsizmiydi! işte şimdi benim için macera başlıyordu.
