[A/N]
Thank you po sa mga nagbabasa! =) Salamat sa inyo, every read counts =)
*le author*
Ayoko munang iexpose ang name ko dito sa wattpad, saka na ulit pag may story na ulit ako ha? Pero hindi ko map-promise sa inyo, readers. Super confidential ang identity ko ;)
Enjooooy >:D<
Chapter 5;
Anong uunahin ko? Uunahin ko yung home wrecker na yun, si Diana.
Nung nakaalis na kami ni Slater sa hospital, okay na ako.
Slater: Anong balak mo?
Tin: Syempre, si Home Wrecker.
Nanlaki mata niya, natakot siguro si Slater sakin. First time ko siyang nakitang ganun.
Slater: Okay, sasamahan .. kita.
Tin: Okay ka lang?
Slater: Oo naman.
Kaya umalis na kami, alam ko naman kung saan nakatira si Diana. Halos 1 week kami ni Slater sa hospital.
Hindi ko alam, kung ano ang mga susunod na mangyayari.
Nakarating na kami kela Diana.
Kumatok ako sa pinto.
Diana: Hello, CHRISTINE.
Inirapan pa kami, pero parang hindi niya maialis ang mga mata niya kay Slater.
Naramdaman ni Slater yun, kaya hinawakan niya ang kamay ko. At inialis niya ang tingin niya kay Slater.
Diana: Boyfriend mo? Haha wow.
Inirapan siya ni Slater.
Diana: Hinahanap mo ba ang tatay mo? Wala siya dito, PINAKULONG NIYO.
Nagtitimpi lang ako, seriously, ang sarap niyang sampalin.
Diana: Oh ano pa?
Tin: Walanghiya ka!
Sinampal ko siya.
Diana: Mas walanghiya ka!
Tin: Oh bakit? Magka-age tayo, tapos nanglalandi ka ng tatay? Ano ka slave? Nagpapaawa? Attention seeking na nga, HOME WRECKER PA.
Slater: Tama na, Tin.
Tin: Hindi, ito na ang huling beses na malalaman ko na nilalandi mo pa rin ang tatay ko. HELLO MAY PAMILYA KAMI, HINDI BA OBVIOUS?
Sinampal ko ulit siya.
Diana: Ang kapal ng mukha mong sampalin ako ng sampalin!
Tin: Isang beses pang mahuli ka namin na nilalandi mo ang tatay ko, kahit anong age ka pa ngayon, I don’t care. Mabubulok ka sa kulungan. Tara na Slater. Nakakahiya dito.
Hindi na nakapagsalita si Slater. Kaya umalis na kami.
Habang naglalakad kami…
Slater: Magka-age lang kayo nun?
Tin: Oo ata.
Slater: Grabe, bakit siya ganun?
Tin: Ewan ko ba.
Slater: Nakakadiri siya.
Nakarating na kami sa bahay ng…
Daddy: Anak, I’m so sorry.
