KADER

bölüm1:tanıtım

Şuanda okula gitmek için hazîrlanıcam .o yüzden kalktım hemen okul çantamı hazırladım.

Okulda yalnız biriyim herkez benim içe kapanık ve ruhsuz olduğumu söyler.Evet haklılar .Ama ben eskiden böyle değildim ben eskiden .....

(3 yıl önce)
- biz seni hiç sevmedik ki
- evet biz seni hep kullandık
- ve artık sana ihtiyacımız yok
- yani çüzz tatlım

Dediler ve beni depoya doğru ittirdiler .çok yalvardı yapmamaları için ama dinlemediler.orda ne kadar bağırdığını hatırlamıyorum ama oradayken çok ağladım çok bağırdım,duymadılar.Ben orda 3 hafta kaldım sonra sesler gelmeye başladı. Bu tanımadığım biriydi.yanına koşup gitmek istiyordum ama hareket edemiyordum. Göz kapakları yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı.şu an sadece çocuğun soğuk tenine değen sıcacık ellerini hissediyorum.çocuk bağırarak koridorda koşuyordu.hemen beni müdürün olduğunu düşündüğüm bir odaya getirdi.sonrasını zaten hatırlamıyorum.

(Şimdiki zaman)

Bu olayı düşünürken ağladığını fark etmemiştim.bu olayı ailemden ve benden başka kimse bilmiyordu.ve kimseye de anlatmayacaktım anlatsam anlamazlardı zaten.ağladığımı ailemin fark etmemesi için hemen yüzümü yikadım. Okul için hazırlandım ve okula gittim. Okulda bana çok farklıymışım gibi bakıyorlardı.Ama ben kimseyi umursamıyordum.derslere girip çıktım hiç birşey anlamıyordum. Ve artık sıcacık yatağımda yatıyorum.Elveda mutsuz gün,hoşgeldin huzursuz gece.....