The Unwanted Alpha ~《Trage Updates》

4. mijn geheim.

Terug nu:

Ik loop door gangen die volledig leeg zijn, alle leerlingen hebben les dus daar heb ik vandaag nog geen last van. Ik volgde gewoon de bordjes waar directeur op stond en eindigde bij een donkere houte deur waar je achter het matte glas twee personen zag praten. Ik ademde diep in en durfde niet op de deur te kloppen. Ik was best heel nerveus je weet nooit wanneer je ineens voor je mate staat. Bij elke school of elke baan was ik nerveus. Maar dit voelde anders, alsof het echt gebeurde. Ik hoorde Less ook al schreeuwen om aandacht. Zou ik hem gevonden hebben?

Toen ik eindelijk op de deur klopte werd Less gek, ze is al prettig gestoord maar dit geschreeuw was iets minder prettig. Hij stond achter deze deur. "LAAT HEM KNAP ZIJN EN GESPIERD EN SLIM EN SPORTIEF." Ik probeerde Less te negeren maar dat ging gemakkelijk toen ik de deur opendeed en ik een oude vent te zien kreeg. Hij is niet mijn mate, laat hem niet mijn mate zijn! Een beetje in shock keek ik naar deze man. Maar toen kwam er nog een jongen achter hem vandaan van mijn leeftijd.

"Ik ben lola fuoco, ik moest me hier komen melde voor de rondleiding" Ik zag de warme en vriendelijke lach van de man veranderen in een heel serieus eng gezicht. "Lola dit is Tristan blackwood...en ik ben directeur Schuppe" en een klein beetje kwam zijn warme lach weer terug die me een stuk meer op mijn gemak liet voelen. De jongen die net aan me voorgesteld was als Tristan schudde mijn hand en ik wist het nu zeker. Hij is mijn mate...

Ik kon mijn gevoel niet beschrijven maar ik zou zeggen dat ik hem nu een knuffel zou willen geven en nooit meer loslaten. Het zalige gevoel ging door mij heen maar Less dacht er iets anders over "kus hem alstublieft, please, s'il vous plaît, por favor! KUS HEM! Claim hem...maak hem de jouwe...laat je wolf zien...neem hem mee naar de pack! IK WIL HEM"  schreeuwde zijn door mijn hoofd

Bij het losse van zijn hand brak er een stukje van mij. Maar ik kon hem niet gewoon bespringen, hij is een mens en zal me voor gek verklaren. "Hij zal je de rondleiding geven. Eerst zullen jullie de school doen en dan buiten school. Bent u voorbereid op het feit dat deze rondleiding heel de dag kan gaan duren?" Ik knikte "JAAAAAA! quality time!"

Nu was er nog een keuze die ik moest gaan maken, zou ik het hem gewoon direct proberen uitteleggen of zou ik hem eerst beter leren kennen en dan opbiechten. Ik kan hem natuurlijk ook gewoon bijten dan heeft hij niet echt een keuze. Nee dat is mischien geen goed idee... "laten we dan maar snel beginnen!" Dat zei ik volgens mij iets te anthousiast...

POV Tristan

Waar waren we... oh ja!

"Jij zegt ook niet heel veel, he?" ze kijkt nu van haar voeten naar mijn gezicht en ik zie dan dat haar ogen nu helemaal zwart zijn...

"Je ogen..." ik keek haar een beetje in shock aan. Haar zwarte ogen leken zich te focussen op een ding... mijn lippen. Ze leek wel in een trans te zitten, dit begon raar te worden. Ik deed een stap dichter en schudden met mijn hand voor haar ogen wat blijkbaar hielp. Haar ogen werden weer hazel en ik liep snel verder alsof er niks gebeurd was. Ik wilde dit gewoon vergeten.

Ik was niet voorbereid op deze rondleiding...ze wou vast een paar theoretische en historische verhalen horen over de school. Maar dan heeft ze pech met mij als begeleider. Ik wist wel een paar toffe dingen die handig zijn als je hier op school zit. We kwamen langs de bibliotheek van de school. "Hier is de bibliotheek, ja er staan veel boeken. Veel meer is er niet aan de bibliotheek, OH JA! Leuk fijtje, er zijn toiletten in de bibliotheek. Het grappige is dat ze een beetje verstopt zijn vanachter in de bib. Dus niet veel mensen weten van het bestaan van deze toiletten, wat ze ook een stuk schoner en hygiënischer maakt. Ook een goede plek als je even alleen wilt zijn." Ik ratelde onderweg maar door over dat soort stomste dingen...

-

Het was half twaalf en we hadden heel de school gehad. Ze had alles gezien, waar haar lokker is. Welke lokalen ze met welke vakken waneer heeft. Lola leek me heel  aardig en ook supper knap, maar wel heel stil. Er waren een paar momenten dat we oogcontact maakte. Maar veel meer was er niet.

"Heb je al honger?" Bij die vraag werd ze iets losser en haar ogen begonnen te twinkelen. "Ja, ik sterf van de honger." "HET PRAAT! MENSEN HELP ER IS IETS MIS!" Riep ik als een idioot door de gangen. Lola schoot in de lach door mijn spastische dansje dat ik erbij had bedacht. "Broodje of warm eten?" "Beide! Is er een plek met goede mexicano's?" Ik moest lachen om het feit dat ze zo vrolijk word van eten. Maar ik wist de perfecte plek.

Ik pakte haar hand en liep door de gangen richting de uitgang. Er gingen tintelingen door mijn hand, ik kan het gevoel niet beschrijven. Het was een combinatie van elektrische stootjes, haar zacht warme handen die me energie geven en nog veel meer. We liepen naar buiten richting een cafeetje. Een paar straten later liet ik haar hand los en belde ik max.

"Hey Max kunnen jullie zo naar de firefly komen?" "Ja is goed, moet jij geen rondleiding geven?" "Ik moet jullie aan iemand voorstellen..." ik wist gewoon dat max nu een enorme grijns op zijn gezicht had en hij niet van plan was om die er nog aftehalen. "En? Krijg ik geld van je? Is ze een ze? Is ze knap?" "Nee het is een lelijke gast...ik zie jullie zo." "Balen, maar oke we zijn er binnen 15 minuten." Toen hing ik af. Ik liep verder en ging een zijstraatje in, iets verder was er een bord met
'the firefly' op geschreven.

"Wie is er een lelijke gast?" Ik hoorde een verwarde stem achter me. Ik draaide me om en keek Lola recht in de ogen die iets dichter stond dan verwacht. "Lang verhaal, maar dit is dus de firefly...wij zijn hier heel vaak tijdens de middag en spreken hier soms in het weekend af als we met z'n allen iets gaan doen." Zei ik om heel 'onopvallend' van onderwerp te veranderen.

Binnen bestelde we twee mexicano's, ik een met alle groenten en looksaus en Lola eentje met alleen sla, tomaat en look/mamout. Een paar minuten kwam de rest binnen...
--

Heey, ik heb niet veel te zeggen buiten het fijt dat ik best wel al vast zit voor het volgende hoofdstuk...maar ik verzin nog wel iets. Maar voor nu ciao!

Xxxkato