Miss Manhid Meets Mister Torpe {kathniel fan-fiction}

Chapter18

Michelle's POV

"Miss may meeting po kayo today with Mikael. Yung brand po na napili niyo for patnership."

"Okay...is it a lunch meeting?"

"Yes miss"

Im here "alone" sa parking lot ng resto na na pagkasunduan ng may biglang umigaw ng...

"Love?"

"James?"

Yinakap niya ako ng mahigpit.

"Why are you here...I thought.." hindi ko na tapos dahil bigla niyan hinalikan ang nose ko

"Ofcourse I came here to surprise you! At pumunta sila Dad sa US. Kaya pinag-vacation na muna ako sa company at si dad na lang muna ang aatend ng board meetings." pag-explain niya "How bout you? Why are you here? Lunch?"

"Nope, lunch meeting with yung company na pag-papartnershipan ng Michelle."

"What company?"

"Mikael's?" pagaalangan na sabi ko

Hindi na siya umimik.

"Do you want to eat with us?" tanong ko

"Nope its a meeting."

"Well, i think he wont mind."

"He??" feel ko na hahalata niya na

"Yeah, why?" di naman ako manhid pero...dunno

Nahagilap ng mata ko si Mikael. Nagkita ang aming mga mata kaya napatayo siya.

Nakangiti siya sakin, pero natuon ang kanyang mga mata sa beywang ko. Tumaas ang kanyang kilay.

"There he is, Love." sabi ko kay james

Tumigin siya sa table na tinutukoy ko, then sakin naman.

Matagal ang kanyang titig kaya napatingin na din ako sakanya. Tinaas niya lang ang kanyang isang kilay at nagiwas ng tingin.

Hinigpitan niya ang hawak saking beywang habang papalapit kami sa mesa.

"Good Afternoon!" sabi ko agad kay Mikael at lahad ng kamay "I hope its fine if my boyfriend will eat with us. Nandun rin kasi siya sa parking lot kanina, unexpectedly dito rin daw siya kakain bago ako isurprise, kaso na huli ko." ngiti ko kay mikael

And yes I want him to get jelous.

And i want to see kung nag seselos parin ba talaga siya.

"I dont think you have to explain Babe. Siya lang naman yung gustong makipagappointment, so i dont see any reasons for you to explain" pag-bubut in naman ni james with sabay amoy pa sa ulo ko.

"Y-yah. Lets take a seat?" sabi naman ni mikael.

So nag-order kami.

Hindi naman masyadong na tagalan since i think all of us here ay suki na ng resto na toh.

"So Mr. Mikael, I know that im the one who asked for a meeting, but I didn't expect that you'll say yes that fast. May problema ba?" tanong ko habang hinihintay yung mga order

"Wala naman. I think its a must lang because you're important..." hindi siya natapos dahil

"She's important?" pag tanog naman ni James.

"Ahh---uhmm, what i mean is that her company is important." pagkasabi niya ng important ay tumingin siya sakin.

Pinagtaasan ko ng kilay.

"So wala ka namang importanteng ididiscuss? Kasi i want a meeting para ipresent ko sa board niyo yung rules and agreement para sa partnership na ito, pero wala pa yung presentation, nag accept kana agad?"

"Ahh, oo kasi catch ul na din kamustahan. If that alright?"-mikael

"Catch-up? Ate you serious Mikael. You're bringing personal matters sa work?" tanong naman ni james.

Dumating na ang food namin.

I dont know what to feel about this set-up.

Pero for sure madaming bangayan ito,

But i dont know it feels so right?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hello! Sorry ang tagal ko mag update!

Nagpaplano akong gumawa ng isa pang story, na mas pinagplanuhan na at mas-understandable kaysa dito.

What do you think?

Should i continue this story pa?

Do you guys get this story in the first place?

Sorry sa mga tanong pero please answer sa comments.
Thank You! vote,comment,follow