13.

1.9K 14 0
                                    

Henüz 17 yaşındaydım Onu tanıdığımda onunla karşılaştığımda ona bağlandığımda onu hiç çıkarmamak üzere kalbime koyduğumda öylesine sevmiştimki onu hayatta hiçbirşey umrumda bile değildi ama o maraşta bense ankarada oturuyordum aramızda mesafeler vardı daha o zamanlar ailesi bilmiyordu bizi aradan 1 sene geçti ve ben bu 1senede ona öylesine bağlandım ki artık öleceğimi bilsem bırakmazdım onu üniversite sınavını kazanmıştım ama o anki aklımla bir 4 sene daha okuyamazdım biran önce askere gidip gelip ailesine niyetimi bildirmem gerekiyordu yoksa ailesi bir iki seneye kadar evlendirmek istiyordu onu gitmedim okumadım liseyi bitirdikten sonra hastanede çalışmaya başladım bilgi-işlem olarak herşey çok güzel gidiyordu taaki burcunun abisi benim yolladığım mesajları görene kadar abisi çok kızmış almış telefonu elinden yasaklamıştı telefon kullanmasını sonra aradan zaman geçti ona telefon ve hat alıp yolladım bi şekilde ulaştırdım ona sonra abisi bi şekilde onuda yakalamış ve parçalamış telefonu sonra abisi beni aradı ve beni görmek istediğini söyledi ben herşeyi göze almıştım en fazla ölürüm o da sevdiğim için olduğu için bi problem yoktu benim için o yüzden gidecektim işyerinden izin istedim vermediler işi bıraktım ailem engel olmak istedi dinlemedim ve gittim maraşa akşam hava kararmıştı abisi aradı ve buluştuk tabi ben hiçbirşey duymuyordum o bir sürü şey anlatıyordu tehdit üstüne tehdit yağdırıyordu ama ben sevmiştim bir kere o ne söylerse söylesin sonra beni bıraktı ertesi gün evime ankaraya döndüm tabi yine konuşmaya başladım onun sesini duymadığım gün rahat edemiyordum artık askerliğime az kalmıştı birgün burcumun kız arkadaşının düğünü vardı ve bende gidicektim orda bulusabilecektik onunla aileme sincana arkadaşın düğününe gidiyorum orda kalıcam yarın gelirim dedim ve o gün çıkıp maraşa gittim ertesi gün sabah buluştuk onun yanındayken kendimi o kadar mutlu hissediyordum ki, hiç kimse ,hiçbir haber beni mutsuz edemezdi o yanımdayken sonra akşam düğünde tekrar buluşmak üzere ayrıldık akşam babası getirecekti onu düğüne ve geri babası alacaktı düğün bitiminde beni babası tanımadığı için şanslıydım öyle de oldu babası getirip bıraktı burcuyu düğüne orada buluştuk konuştuk herşey çok güzeldi.  Taaki düğün bitimine kadar çünkü onu babası değil abisi almaya gelmişti birden karşılaştık abisiyle düğün salonunda beni tanıdı konuşmak istedim ama dinlemedi ben konuşmaya çalıştıkça o bana yumruk,tekme atıyordu ama biliyodum ki ona karşılık vermem burcu için kötü olacaktı abisine karşılık verseydim o da sinirini burcudan çıkaracaktı ona dokunmasındansa beni öldürmesini tercih ediyordum beni yaka paça dışarı yola çıkardı ve orda dayak atmaya devam etti ve ben sadece onun peşimizden gelmemesi için dua ediyordum ama o geldi abisi ona da yumruk attı ve benim canım o kadar dayak yememe rağmen burcu o yumruğu yediğinde yandı o an o yumruğu ben yemememe rağmen bana en ağır gelen yumruk o oldu ve kendimi biranda yere yığılmış şekilde buldum artık ölmek istiyordum burcu bir yandan ağlıyordu abisi bir yandan beni arabasına bindirmek için sürüklüyordu beni götürüp öldürmek istiyordu ama bi anlık boşluğuna getirdim ve kaçtım uzaklaştım ordan  Ertesi gün eve kaşım gözüm yarılmış bi şekilde gittim yaklaşık iki hafta burcudan haber alamadım daha sonra arkadaşı aradı yine çalışıyordum işteydim arkadaşı bana onun aile baskısıyla nişanlandığını ve evleneceğini söyledi bir kezde o zaman yıkıldım ama bu yıkılma hepsinden beterdi ne yapacağımı şaşırdım kendimi soyunma odasına zor attım ve ağlamaktan başka yapacak birşeyim yoktu sinirden soyunma dolaplarını yumruklamaya başladım taaki elimin parmakları kırılana kadar o sırada arkadaşın biri sesi duyup geldi ve beni engelledi benim için hayat bitmişti eve gittiğimde kimsenin sesini duymak istemiyordum sadece yatağıma yatıp ağlamak istiyordum  Bunu 3ay yaptım sadece eve gidip yatağıma yatıp ağladım ve şuan o kadar pişmanım ki o düğün akşamı onun için ölmediğim için kaçıp oradan uzaklaştığım için o kadar pişmanım ki üstünden 3 sene geçti ama hala o günler aklımdan çıkmıyor hala geçirdiğimiz o güzel günleri hatırlıyor onu özlüyorum ve onun şuan beni yüzümden hiç tanımadığı bir insanla evlenip hayatını onunla sürdüreceğini düşündükçe kahroluyor ve onun için ölmediğim için kendimden nefret ediyorum özür dilerim aşkım SENİN İÇİN ÖLMEDİĞİM İÇİN ÖZÜR DİLERİM…

+18 Hikayeler Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin