Our Fate (MF2)

[1]: Untitled

Krystal's point of view

Nandito ako sa kwarto namin nila Sheia. Nagbabasa ako ngayon ng libro tungkol sa Neuro. Kakatapos nga lng ng shift namin at ngayon ay 10:43 pm na.

Ang mga kasama 'ko sa kwarto na sina Sheia at Riko ay may inaasikaso lng at pabalik narin maya maya.

Nasanay narin kami sa ganito, hindi kami tutulog hangga't isa saamin ay wala pa dito. Si Sheia ang nagapply 'non saamin.

Pinagpatuloy 'ko ang pagbabasa nang mag notif ang phone 'ko. Kaya naman ay kinuha 'ko iyon at tinignan kung ano.

Text pala ni Cindy. Inopen 'ko iyon at binasa,

From: Cinds

Krystal! Nasan ka? Kung hindi ka busy, let's meet. Sa cafe ng hospital natin.

Tinignan 'ko ang librong binabasa 'ko. Hindi naman ako busy, pwede 'ko naman itong ituloy. Tyaka mukhang importante ata 'yon?

Nag reply nalang ako na pupunta ako at hihintayin nya daw ako kaya nagayos ako at lumabas na ng kwarto namin. Nilock 'ko muna 'yon bago tuluyang umalis.

Nang makarating na ako sa ground floor, kung saan matatagpuan ang cafe ng hospital na ito ay tinungo 'ko na iyon.

Hanggang ngayon, may mga pasyente parin, merong mga naghihintay.

Binuksan 'ko ang phone 'ko at tinext si Riko,

To: Riko

Hey. Umalis lng ako saglit, pumuntang cafe to meet up with Cindy.

Sinend 'ko na iyon at maya maya ay mabilis syang nakapag reply.

From: Riko

Cafe? Hmmm

Nung nabasa 'ko ang reply nya, alam 'ko na agad ibig sabihin 'non. Gusto nya rin at nagpapabili sya saakin.

Nag reply nalang ako ng ok–

"Aw!"

Nagulat ako nang may mabunggo akong tao. I kneeled to help her with her scattered things.

"Sorry miss. I wasn't looking."

Pagso-sorry 'ko pero nung tinignan 'ko sya, nakatingin lng sya saakin at para bang kilala nya ako ngunit hindi 'ko sya kilala.

Bakit ganon sya makatingin?

"Here." Inabot 'ko na sakanya ang mga gamit nya, "Masyado bang masakit? Sorry talaga."

Akala 'ko hindi na sya sasagot at aalis nalang pero she managed to speak, "T-Thankyou.. sorry narin."

Tumango lng ako at naglakad na ulit ako patungong cafe which is infront of me already. I can see Cindy narin pero mukhang hindi nya pa ako napapansin.

"Wait lng!"

Tumigil ako sa paglalakad at nilingon ang aking likod. nakita 'ko ung babaeng nakabungguan 'ko at lumapit sya saakin.

"Ikaw si... Krystal diba?"

I nodded. Pero I was curious kung pano nya nalaman ang pangalan 'ko eh hindi pa naman kami nagkikita.