Korkularım

Akıp giderken

Herkesin bir geçmişi vardır öyle değil mi ? Ama benim yok , evet duydunuz yok. Ben çocukluğumu kaybettiğim Arda'da ilk aşkımda bıraktım. Onu kaybettiğim gün toprak attim üzerine geçmişimin. Kendimi bildim bileli hep o vardı yanımda , onunla büyüyordum ben ta ki 17 ay öncesine kadar. Onu toprağın altında bıraktığım an aniden büyüdüm 17 yaşındaki bir kız ne kadar büyüyebilir ki demeyin , ben biyolojik olarak 17'yim ruhum Cahit Sıtkı Tarancı'nin da dediği gibi yolun yarısında 35 yaşında...

2 ay sonra 11. sınıfa başlayacağım normal de her yıl okula başlayacağım için heyecanlarim ama şuan hiçbir şey hissetmiyorum normal mi bu ?
Her şeyi unutup kafamı dinlemek için bu yaz Bodrum'a dayımların yazlığına gidecegim bunun için son 2 gündür hazırlık yapıyorum.
Atladım Bodrum Otobüsüne ve gidiyorum az önce dayım aradı otogar da beni kuzenlerim Ceren Cem ve Cem abimin bir arkadaşı karşılayacakmis adını sormaya bile gerek duymadım Buse burda olsaydı kızardı şimdi bana neden sormadın diye. Buse en yakın arkadaşım benim 5 yaşındayken bizim apartmana taşınmışlardi o gün bugündür hep beraberiz çılgın bi kız benim eski halim gibi. Otobüste yavaş hareketlere garda durdu. Camdan baktığımda kuzenlerimi görmemle fırlamam bir oldu. Cem'in boynuna atlayıp saçlarıyla oynadım , Cerenle sarılıp hasret giderdikten sonra onları ne kadar çok sevdiğimi düşündüm ben evin tek çocuğuyum ama onlar beni hiç kuzen olarak görmedi biz kardeştik çünkü yalnızlık hissettirmediler bana hiç. Ve öyle tatlılardi ki Cem 19 yaşında siyah kıvırcık saçlı beyaz tenli 1.85 boyunda iri yapılı bi çocuktu. Ceren ise benimle yaşıt ve abisinin tam aksine sarı saçlı yeşil gözlü minik bir tipti görenler kardeş olduklarına dahi inanmıyordu.Ben bunları düşünürken bi el uzandı siyah düz saçlı beyaz tenli ve masmavi gökyüzünü andıran gözleri olan bir çocuk elini uzatıp "Deniz ben" dedi Cem'in arkadaşı bu olsa gerek diye düşünüp elimi uzattım "Ben de Melis" dedim. Memnun oldum diyip 32 diş güldü o an farkettim ki baya derin gamzesi vardı. Ve aylar sonra ben bir şey hissettim aşk değildi bundan eminim ama ben bu çocukta diğer insanlar da olmayan bi özellik farkettim o özelliğin ne olduğunu tam kestiremesemde biz bu çocukla iyi dost olabilirdik diye düşünüp dururken "Seni yarın Aleyna ile tanıştıracagim eminim ki çok iyi anlasacaksiniz" dedi Cem
"Meşhur Aleyna bu olsa gerek" dedim ve sırıttım
Evet sırıttım dedim ama eskisi gibi içten ve anlamlı değil.

Sonunda eve varmıştık bu ev daha doğrusu villa bana oldum olası hep huzur vermişti. Dayımla ve yengemle görüştükten sonra çatı katındaki odama çıktım.Bu oda yıllardır bana ait ben tasarladım odada ki her şeyi.
Aşağı kattan Melis,Meliss diye seslenisleri duydum. Efendim Ceren diyerek karşılık verdim. "Hadi bikinini giy de denize gidelim"dedi
Tamam geliyorum,dedim.
Plaja doğru giderken adının Deniz olduğunu öğrendiğim uzun boylu sırık şeyin bana baktığını hissettim.
Bir şey mi oldu ? Dedim.
"Yoo hayır , rahatsız ettiysem özür dilerim" dedi.
Özür dilemeni gerektirecek bir şey yokki neyse rahat ediceksen özürün kabul edildi, dedim.

Biz bunları konuşurken Cem ve Ceren önden yürüyorlardi Ceren'in anlattığı kadarıyla bizim kızın sevdiği bir oğlan varmış bu oglanda onu seviyormuş ama Cem bunlara rahat vermiyormuş.

Gülümseyerek yanlarına gittim" ya Cem iyisin hoşsun da şu kıskançlık krizlerin ne zaman son bulacak" dedim.
"Siz büyüyüp doğruyu yanlışı ayırt edene kadar güzelim" dedi ve arkada kalan Deniz'in yanına gitti.
Plaja geldiğimizde kendimi suyun serinligine bırakmıştım. Küçüklüğümden beri yüzerdim ben baya da iyi biliyordum şu işi.
Derinlere giderken bacağıma kramp girdi oynatmıyordum bacağımı ve eğer biraz daha oynatamazsam burda boğulup kalacaktım. Aradan 2 dakika geçti bu kadar kısa mı demeyin o 2 dakika ölüm gibiydi ve deniz dibine çekiyordu beni artık dayanamıyordum ve denizin dibindeydim ve çok kötü olmuştum her an olucek gibi hissediyordum.Tam son nefesimi alıyorum sanarken kaslı bir kolun beni kucağına almasıyla bayılmam bir oldu.

2.BÖLÜM EN KISA ZAMAN DA GELİCEK MİNİK OKURLARIM.♡