Mira's life

Deel 3.

POV Mira

Youssef kwam aan in zijn kamer en legde mij neer. Ik wou wegrennen, maar hij was me al voor. Hij deed de deur op slot en keek me met een grote grijns op zijn gezicht aan. "Uff mag ik alsjeblieftttttttttt weggaan." Smeekte ik lief. "Nee." Zei hij droog.
(Nee grapje nat lol #schrijfster)
Ik keek hem boos aan. "Hoezo moet ik hier blijven dan?" Vroeg ik. "Meerdere redenen." Zei Youssef. "Noem ze op dan!" Zei ik boos. "Hmm, laten we beginnen bij dat je me vanochtend sloeg, zodat je naar buiten kon gaan." Zei hij boos. "Euh ik sloeg je niet daarom, ik sloeg je omdat je me aanraakte." Zei ik met een knipoog. " Stil jij ik praat." Zei hij, meteen was ik stil. "En je pakte m'n pizza doos uit m'n handen, rende naar je kamer, deed de deur opslot zodat ik niet naar binnen kon en at m'n pizza zonder te vragen op!" Zei hij. Ik probeerde m'n lach in te houden, maar het lukte niet en ik ging stuk. "HAAHHAHAAHHA ZEG WALLAH IK PAKTE DIE VAN JOU HAHAHAHAHA WOLLAH MEH IK WEET VAN WIE IK PAKTE IK WOU GEWOON ZO SNEL MOGELIJK EEN PIZZA HAHAHAHA." Schreeuwde ik lachend. Hij keek me dodelijk aan, waardoor ik weer stopte met lachen. "Uff jullie zijn ook klootzakken, zomaar eten jullie pizza ZONDER MIJ!" Zei ik boos. "Wat noemde je me?" Vroeg hij. Ooh shit. "Euh nee, niks niks." Zei ik stotterend. "Beter." Zei hij. Ineens kwam ie mijn kant op lopen en kietelde me. Ik probeerde hem weg te duwen, maar het lukt natuurlijk niet. Hij is zo lang en gespierd en ik ben zo klein en dun tfoee. "HAHAHAHAHA WALLAH SORRY HAHAHAHAHAHAHA."
(Deze mensen maken ruzie om eten HAHAHAHAHA (pizza is bae) #schrijfster)
"Scheld mij nog 1 keer uit en je gaat de grond proeven." Zei Youssef. Ik slikte, best wel hard volgensmij, want hij begon te lachen. "Saff niet verlegen zijn." Zei hij. Ik werd namelijk zo rood als een tomaat. "Mag ik nu weggaan?" Vroeg ik. "Nee, we gaan film kijken." Zei hij. "YAASSSS IK KIES WELKE WE GAAN KIJKEN!" Schreeuwde ik blij en sprong op zijn bed. "Euh nee denk maar, ik kies en we gaan horror kijken." Zei hij. Ik keek hem bang aan en slikte. "Ben je bang?" Zei hij lachend. "Haha n nn nee v voorwat zou ik bang moeten zijn?" Vroeg ik zo normaal mogelijk. "We zien wel." Zei hij en hij zette de film op en kwam naast me liggen (hij heeft een 2 persoonsbed, maar don't worry , ik lig niet ik zit alleen maar.)
Nog geen 5 minuten later begon er een vrouw in de film te schreeuwen, waardoor ik ineens mee gilde en ik pakte een kussen en stopte m'n gezicht erin zodat ik niet naar de film kon kijken. "HAHAHAHAHAHA ZEG WOLLAH JE GILDE MEE MET DIE VROUW HAHAHA." Hoorde ik Youssef lachend schreeuwen. Ik wou hem slaan maar dat kon niet want hij pakt m'n arm stevig vast. "Laat me los!" Zei ik zehma boos. "Haha stil kom kom." Zei hij en hij trok me naar zich toe en nam me in zijn gespierde armen vast. Een half uur later viel ik in slaap....
Ik werd wakker en stond met een ruk op. Ooh gelukkig hij heeft me naar m'n kamer gebracht. Ik stapte in de douche, poetste m'n tanden en deed een zwarte hemd en een short aan en liep zo naar de keuken. Ik kwam aan in de woonkamer en zag iedereen daar zitten, euh beetje ongemakkelijk dit, want ze keken me allemaal aan. Ik keek of m'n broer er was maar hij was er niet. Ik haalde m'n schouders op en wou naar de keuken lopen, maar toen zag ik Burak (voor de mensen die het zijn vergeten, Burak is de neef van Mira) de keuken uitlopen. Hij keek me boos aan, huh wtf heb ik gedaan? Ik keek hem vragend aan. Hij pakte me stevig bij m'n pols vast. "Auu Burak abi wat is er? Je doet me pijn." Zei ik. "WAS HET GEZELLIG GISTERNACHT?" Schreeuwde hij boos. Oke is klaar met mij, mijn leven is tot hiertoe, sowieso hij gaat me dood maken. Ik slikte. "Burak abi wallah het is niet wat je denkt, ik..." Zei ik maar voordat ik mijn zin kon afmaken onderbrak hij mij. "JIJ WAT? JIJ WAT HE? WAS HET LEKKER IN BED? HEBBEN JULLIE LEKKER GENEUKT?" Schreeuwde hij. Waardoor er tranen in mijn ogen kwamen. "JE BENT ECHT DE GROOTSTE KLOOTZAK DIE IK OOIT HEB GEZIEN! ZELF ZIT JE ELKE NACHT MET STEEDS VERSCHILLENDE MEIDEN IN BED TE NEUKEN EN DAN MAAK JIJ MIJ HIER UIT VOOR SLET, TERWIJL IK IN SLAAP VIEL EN WE NIKS HEBBEN GEDAAN? WALLAH SCHAAM JE!" Schreeuwde ik terug, uff wallah ik kan ook nooit m'n mond houden he. Hij had z'n hand al ready voor die klap maar net voordat hij die klap kon geven hield Faisal hem tegen, hij pakte Burak zijn hand. "Saff is genoeg laat." Zei Faisal, waardoor Burak mij losliet. Wallah ik heb hem nog nooit zo gezien, hij was altijd kapot aardig tegen mij en nu opeens noemt ie me slet en wilt ie me slaan. Ik zag de spijt al in zijn ogen maar wollah meh boeit mij dat hij spijt heeft. Ik rende naar m'n kamer, deed de deur opslot en barste in tranen uit op mijn bed. Hoe the fuck kon hij zo over mij denken? En het zeggen? En waar iedereen bij was?