De Kelder (Horror) Voltooid

Hoofdstuk 5: Demi

Demi is bezeten! "Ze achtervolgt me.. en ik ben weer zo stom om dat bos in te rennen. "Hier....Komen....." Het lijkt alsof Demi's stem mijn hoofd binnendringt vraag me niet hoe. ik ben zo diep in gedachten.. "Shit!" ik struikel over een boomstam en opeens (wat erg raar is) val ik DOOR de grond. Alles hier is wit. "Is daar iemand?" vraagt een vrouwlijke aardige stem. Ik zie geen muren, er is hier NIKS helemaal NIKS. alleen maar een oneindige witte vlakte.. Uit het niets verschijnt een vrouw, ook in het wit natuurlijk. Ik maak me een beetje zorgen dat het geen vriendelijke vrouw zal zijn maar ineens ook een demoon word. Maar ze komt naar me toe, gezwoven nogwel.. Ik word een beetje bang maar toch ook weer niet. "Een meisje?" vraagt ze een beetje in zichzelf. "Ja" zeg ik nogal droog, ik bedoel.. wat moet ik anders zijn. "Hoe kom je hier terecht?" vraagt ze. "Nou ik viel over een boomstam en toen viel ik door de grond." Oke ik doe alsof het doodgewoon is maar het is best wel apart... "Nee echt? Ik weet al wie jij bent, kom snel mee!" zegt ze. waarheen weet ik niet want er is hier niet zo veel.. maar ik pak de uitegestoken hand van de vrouw aan en opeens zak ik weer door de grond. Honderden "personen" zoals zij staan of zitten op witte kussens te kletsen en eten en al dat dagelijkse gedoe. "Ben ik in de hemel?" vraag ik nogal sullig. De vrouw begint te lachen. "Nee je bent in een voorspellende, uitkomende illusie wereld." Ik begrijp het niet helemaal.. We "vliegen" naar een soort kamertje. De deur gaat open en ik moet naar binnen. "Ik laat jullie even alleen." zegt de vrouw. "Wow wat? Jullie?" ik kijk om me heen maar ik zie niemand. Er staan 2 stoelen in een alweer witte kamer. Ik besluit er op een te gaan zitten. De deur gaat open. Een vreselijk lange man komt binnen. Een man met witte kleding en vleugels..

"Eindelijk! De voorspelling komt uit!" zegt hij enthousiast. "Oke.. en wat voor voorspelling dan wel?" ik begrijp er niks meer van. "Je bent in een veilige wereld meisje. Iedereen hier weet wat jij doorstaat, we willen je helpen. Nou ja .. jij moet ons helpen, jij bent de enige die dit zegmaar kan doen. De demonen proberen mensen op te eten in een put, zodra je lang genoeg in de put ligt dwaal je naar een soort zwart stadje. Daar zul je de ergste dingen van je leven meemaken.. Dingen die je raken, het rijk van de .... van de tweede duivel.." De lange man neemt een kleine ademhalingspauze. "Wij, uitkomende Illusionisten kunnen dingen maken om de demonen tegen te houden, maar we kunnen ze niet gebruiken. Jij wel. Jij bent ook zo'n beetje de enigste." Ik ben een beetje verward. "Krijg ik dan Demi terug?" Ik neem aan dat ze daar dan ook wel van weten. "Natuurlijk, we zullen je echter een speciale beloning geven." ik knik.

We lopen naar een ander kamertje waar een reuze zwaard staat. "Richt dit zwaard op de middelvinger van de demoon, snij deze eraf. Als je de duivels vinger eraf snijd zijn jij en je vriendin gered." Ik schrik. "De duivel zit in het lichaam van Demi..." fluister ik. "Dan zal de duivel uit het lichaam van Demi gaan." Zegt de man en dan ineens lost hij op in een witte mist. ik voel me licht worden en ik stijg op tot ik weer boven aarde ben.. "Perfecte timing!" zegt een demoon die precies voor me staat. (niet Demi dus)

hij opent zijn mond spuit bloed in mijn gezicht. "AAAAAH!" zegt de demoon op t moment dat ie mijn zwaard ziet. Hij haalt een haak te voorschijn..

voor ik het weet zie ik niks meer door mijn rechteroog.. Er druipt bloed, de demoon is weg maar het heeft me geraakt... in mijn oog dus...