Merhaba arkadaşlar.
Ben ilk kez yazıyorum. Daha doğrusu paylaşıp paylaşmamak arasında gel gitlerim olmadı değil ama. Hadi hayırlısı..
Dışarda felaket bir şekilde yağmur yağıyor ve benim 5 dakika içinde bu evden çıkmam lazım. Aksilik bu yaa her saçımı yaptığımda mutlaka bi yağmur yağar ve saatlerce uğraştığım saçın hiç bir zaman yaptığım ilk hali gibi kalmaz. Oww evet size kendimi tanıtmadım. Ben Irmak Yaren. 21 yaşındayım ve şuan sanki ömrümün geri kalanını odamda geçirecekmiş gibi hissediyorum. Bu düşünceden kurtulup çıkmazsam zaten evde kalacağım. Ve evet beklenen ses annemden geldi. "Irmak hadi kızım kahvaltı hazır seni bekliyoruz abinle." ' Geldim annecim. Şemsiyemi bulamıyorum. Sen gördün mü?' Annemle iki metre karelik evin içinde sanki sarayın en üst katından alt katına sesleniyor havası vermezsek olmaz. Evet hazırım artık çıkmalıyım şu odadan. Telefon, cüzdan, kulaklık.. Hm. Hm hazırım. Abim yine masa başında uykulu çayı buz tutacak biraz daha içmezse. " Alt tarafı okul kaydına gideceksin ne bu hazırlık ben anlamıyorum ki " ' İlk günden ezik gibi mi görüneyim hem ne yaptım ki saçımı düzleştirdim. Oda kendini birazdan yağmurun kollarına bırakcak. ' " niye yaptın o zaman saçlarına yazık değilmi?" 'oyy annem sabah sabah yine formundasın. Ben kaçıyorum. Aç değilim ' " çay bari içseydin " ' yok yaa bir de mide ağrısı çekemem. görüşürüz ' " dikkat et geç kalma " Bir klasik anne sözüdür -geç kalma - hayır geç kalsam nolcak yani yicekler mi beni. Nihayet çıktım evden. Oh be sonunda yağmur az da olsa mermi etkisini kesti de önümü görebiliyorum. Of hayır bu yan komşunun sünepe oğlu aslında sadece bana öyle gelen Poyraz Efe. Beni görmeme gibisi ihtimal söz konusu mu diye düşünmeye fırsat vermeden dibimde bitti bile. Aslına bakarsak ne yalan söyleyeyim yakışıklı. Boncuk boncuk gözler ve ok gibi kirpik var çocukta. Ben takma kirpik bile taksam böyle uzun olamaz. Neyse daldım galiba ben. Kendine gel Irmak. Sen önce gel çocuğa sünepe de sonra gel içine düş. Yüzümde sahteninde sahtesi bi gülümsemeyle ' Merhaba Poyraz Efe ' " me -me - meraba Irmak yaren. " anaa ben bu çocuğa sünepe dedim de bu konuşamıyor bile de bu ne zamandan beri kekeme. Daha önce böyle değildi. "o-okula mı gidiyorsun?" ' Hıı evet kayıtlar başladı da bende halledeyim sonra sorun çıkmasın dedim ' " ne kadar iyi düşünmüşsün. Bende öyle boş boş geziyorum işim de yok akşama kadar. " -oo hayır eşlik edeyim mi derse bütün günümü yer - " istersen yanına arkadaş olabilirim bu gün o kadar yol tek başına çekilmez. Kayıt işinden sonra kahve ısmarlarım sana? " al işte bi dur oğlum yaa düşüncem bitseydi bari. Dank diye yapıştırdın benim günümü pardon ömrümü yeme planını. ' bilmem ki olur aslında ' kızım Irmak naptın sen. Ne dengesiz bir kız oldun sende. Neyse çıktı artık o laf ağızdan çekeceksin. " Gel benim arabayla gidelim o zaman. Otobüs sıkıcı oluyor. " Arada mantıklı düşünebiliyor bu çocuk. ' iyi madem hadi gidelim ' aslında arabalardan çoğuna aşığımdır ama Poyrazın araba ayrı bir güzel gelmiştir hep bana. Temiz olmasına temiz jantlar falan ateş ediyor. Ve en sevdiğim detay. Araba mor. Ve ben mor rengine ölürüm. bir dakika Poyraz noluyor? O benim için kapıyı mı açtı? Gelde kendini özel hissetme. Ben de atladım tabi arabaya. Önemli olan saçım. İki saniye geçmeden Poyraz direksiyonun başına geçti. Araba çalışır çalışmaz elimi teybe atacaktım ki Poyraz benden hızlı davrandı. Belki sevmezsin ama bu Flash da hep trap tarzı müzik var. İstersen radyo açalım. Sen manyak mısın? Gelmiş bana trap sevmezsin diyosun. Asi stayla dinler gibi bi halim mi var. 'En sevdiğim müzik türü. Benimde işime gelir hiç radyoda aşk acısı çekip çalıntı Pop dinleyemicektim ' " oo süper o zaman çok sevindim beğenmene. " sadece gülümsemekle yetinip emniyet kemerini de takıp yaslandım arkama. Bir ara müziğe kaptırmışım kendimi kafamı çevirmemle Poyrazın bana memnun bakışlarıyla karşılaştım. Ama tek bir anlam içermeyen bakışlar olması da var tabiki. Arabayı saçma sapan kullanmaması hoşuma gitmişti. Sakin ve gerektiği gibi ilerliyorduk. Okul kapısına geldiğimiz de kimse yoktu. İn cin top oynuyor gibi. İçimden -inşallah bütün senem böyle geçmez - diye geçirirken etrafıma bakıyordum. Kayıtın ilk günü gelen manyak benim. Oda annemin gazıyla yoksa her işi son dakika yapmayı severim. Kapıdan girdim saçımı başımı düzeltip öğrenci işlerini aramaya başladım. Sonra kolumun çekiştirildiğine sinirlenip tam arkamdaki şahsa vuracaktım ki " hop Irmak benim. Napıyosun. Sadece öğrenci işlerini biliyorum gel benimle " demesiyle Poyraz a şaşkın şaşkın bakarken buldum kendimi. ' Bir dakika yaa sen nerden biliyorsun öğrenci işlerini? ' diye sormadan da geri kalmadım tabi. Nee o göz mü devirdi bana. O nasıl bakış yaa. Umrunda değil gibi. " Sabah burdaydım. Kendi kaydım için. " ne? Nasıl yaa? Aynı okulda mı? Offf. Sünepeyle bu okul bitmez bana. ' Sen de mi? ' " Evet. Ne yani ben üniversite okuyamaz mıyım? " ' Okursun da söylemedin yaa ondan sordum ' "Bana böyle sorular sormazsın sen. Anca kaçarsın." kaçtığımı nerden biliyorsun yaaa. Düşüncelerim başımın üstünde naklen yayın mı yapıyor? ' Ne demek o şimdi yaa? Benim senden kaçtığım falan yok ' dememle " burası işte hallet hadi bende bahçedeyim. ' Tamam ' deyip içeri girdim. Allahım bu suratsızlık ne. Ne cins birilerine benziyorsunuz siz öyle. şşttt Irmak.. Düşünceler canlı yayında galiba ters bakmaya başladılar. Düz baksalar nasıl olacaklar acaba. ' Ben kayıt için gelmiştim. ' " Otur " höst beee emir vermeyeydin iyiydi. oturalım bari. " Evrakların ve kimliğin " ' buyrun ' sen konuşma abla dikenli dilin sana da zarar bak. etrafıma bakıyorum. O da ne o resim ne öyle. Abla naptın sen ne bu hal. Halini geçtim bu buraya asılır mı.? Tıslamam durdum. çıkınca basarım kahkahayı. O ne yaa. Sadece burun delikleri var resimde ilk o olduğunu anlamadım mağara sandım ama oymuş.. " Bitti. Gidebilirsin. " Bak gızım bana emir verme gömerim seni diyesim geldi ama nerdeee. ' Teşekkür ederim deyip çıktım. Hiç fırsatı kaçırmadan bastım kahkahayı. Ama nasıl gülüyorum. gören olsa deli der dememe kalmadı. Tabi ki Poyraz yine karşımda belirdi. " Noldu yaa deli gibi ne gülüyorsun? " ' İçerdeki kadının özenle çerçevelettiği bir resim var. Ama resimde mağara var. ' " Ee ne var bunda manzara işte. " ' O mağara değilmiş. Kadının burnuymuş. ' gülmekten çatlarken Poyrazın tepkisizliğiyle içimde gülmek için hiç bi heves kalmadı. Tabi haliyle soldum. ' Sende tepkisizlikten öleceksin. Bence komikti. ' " Bilemedim sanki ben. " ' tamam canım bilme hadi gidelim. ' " tamam "deyip ilerleyince bende peşine takıldım. ..
