She's Desperate

Chapter 4

5 months, limang buwan na ang tiyan ko "Lawrence pwede mo ba ako samahn kay ninang para malaman na natin ang gender ng anak natin" sabi ko sa kanya

Tumingin naman sya sakin ng walang emosyon "I'm busy at sasamahan lang kita kung ikaw si Kristine" cold na sabi nya saka tumingin ulit sa papeles

"gusto mo ba ng kape?" tanong ko naman, "pwede ba umalis kana muna istorbo ka ayoko tumanggap ng bagay galing sayo kahit pagkain mamaya may gayuma pa yan" sigaw nya tumango ako at saka pumunta sa kwarto ko

Umupo ako sa kama at kinuha ang cellphone ko at nag text ako sa pamilya,kaibigan ko

"patawarin nyo ako sa bagay na ginawa ko nagsisisi na ako sana mapatawad nyo ako, at hihintayin ko ang panahon mapatawad nyo ako pasensya na talaga" at sinend ko na sa kanila. Hihingi ako nag patawad kay Lawrence ng personal dahil sa kanya ako nakagawa ng malking kasalanan

Hinimas ko ang tiyan ko "Pa-patawadin mo si mommy baby kung hi-hindi k-kita ma-bibigyan ng buong pa-pamilya, pero sinisigurado ko magiging mabuting ina at ama ako sayo" pinunasan ko ang luha tumulo sa mata ko

Nag ring naman ang cellphone ko Mommy's Calling... Naiyak naman ako ng makita ko tumatawag ang mommy ko

[A-anak? O-okay ka lang ba?] nasa tono nito ang pag aalala "mommy patawadin nyo po ako nila daddy at kuya nagsisisi na po ako sana po nakinig ako nung sa mga kaibigan kp patawadin nyo po ako" humahagulgol na paumanhin ko narinig ko naman dalawang tao ang umiiyak sa kabilang linya

"baby ako ito si Daddy i miss you anak pasensya kana kung hindi ka namin inintindi" boses ni daddy lalo naman ako naiyak

"shhhh... Hush baby makakasama yan sa anak mo" bilin ni mommy kaya pinilit ko patahanin ang sarili ko

"alam ko ang nangyayare jan anak at paano ka tratuhin ni Lawrence kaya kung nahihirapan kana, umuwi kana dito bubuhayin natin ang apo ko kahit wala syang tatay" sabi ni daddy

"tama Lil'sis tawagan mo lang ako" boses ni kuya Louie "salamat sa inyo"

Nang matapos ko kausapin ang pamilya ko lumabas ako ng kwarto para magluto ng hapunan gabi na din kasi, pansin nyo wala na dito si Kristine duon na sya umuwi sa kanila dahil mamaya daw yung anak na nila ang ipahamak ko

Tinignan ko kung nandun si Lawrence sa mini office nya ngunit wala sya

Bumukas naman ang pintuan kaya pumunta ako dun ang bumungad sakin ang lasing na Lawrence, hinawakan ko naman sya pero tinabig nya ako muntik na ako matumba buti na lang nakontrol ko

"wag mo nga ako hawakan kasalanan mo lahat ito eh, sana kung hindi kana umepal kasal na kami ni Kristine at masaya" sigaw nya umupo naman sya at sinandal ang ulo sa pintuan at napahilamos ng mukha

"a-anong gus-gusto mo gawin ko? Sabihin mo para mapatawad mo ako" tanong ko sa kanya

"umalis kana sa buhay ko ayoko na makita pa at dahil sa lintek na bata na yan nasira ang buhay ko" sabi nya at tumayo at dumiretso sa kwarto

Napahagulgol naman ako ang iwan sya ang kapatawaran, mahal na mahal kita Lawrence pero kung magiging masaya ka ng wala ako handa ako sumugal mapatawad mo lang ako... Kaya tatangapin ko ang gusto mo at susundin ko sana maging masaya kayo ng magiging pamilya nyo ni Kristine

Isisilang ko pa din ang bata ng maayos maraming salamat sa pagiging parte ng buhay ko, salamat din sa souvenir mo PAALAM MAHAL KO