gün doğumuna daha 1 saat varken kalktım
johnny'i gazeteyi bırakmadan yakalamalıydım
kapı yarı açık bisiklet sesini duymayı bekliyordum
bisikletin zilini duyunca kapıyı hızlıca açtım
johnny şaşkın bir yüz ifadesiyle bana bakarken ben de gülümsedim
"biliyorum johnny"
"ben... şey..."
gazeteyi elime tutuşturup uzaklaştı
"nereye?"
beni duymadan bisikletine bindi ve gitti
sayfanın sonundaki yazıyı okumak için sabırsızca gazeteyi açtım
'haneul, taeyong her şeyi söyledi. yüzüne bakamam bile. benim senden hoşlanmamı kabul edebilir misin?'
