16 Haziran 2009

7 0 0
                                    

Bu gün sabah aydınlanır aydınlanmaz babamın kalk kız çorabımı giydir demesiyle uyanmıştım.Ayaklarına aşık olduğum adam ne kadar sevmiyorum desemde seviyordum işte ayaklarına kadar aşıktım hatta.Belki hiç sarılmadım ama seviyordum işte.Beni bu düşüncelerden alıkoyan babamın git babaanneni çağır demesi oldu.Ama her sene olduğu gibi unutmuştu bugün benim doğum günümdü bu gün ben doğmuştum.Bu gün ben 8 yaşıma giriyordum.Her zamanki gibi annem pasta alıcak ve bana yanımda olduğunu söyleyip Doğum günümü kutluyacaklardı.Bu sırada babam evde olmayacaktı tabii.Babam eve geç gelir erken giderdi bizle zaman geçirmek istemezdi.Annem içten içe üzülür ama belli etmezdi.Her zaman benim yanımda annem vardı.Her zaman ayrıydı annemin yeri.Neyse babaannemin "ne bakıyosun kızım"demesiyle kendime geldim.Ve hızlı bi şekilde" babaanne babam seni çağırıyor "deyip aşağı koştum.yoksa Kızıcaktı bana bir saat  babaanneni çağırıyorsun diye.Neyse babaannemle ne konuştular ne yaptılar bilmiyorum ama babam sonunda gitmişti.


Annem dediğim gibi bir pasta yapmıştı ve üstüne ismimi yazmıştı.Bende üfledim ve gelen 2-3 hediyemi açtım.Birinde güzel bi badi vardı.Çok beğendim hemen yengeme sarıldım birinde ise annemin bana almış olduğu kitap vardı.Kitapları çok severdim çünkü daha 8 yaşımda kendimde bulamadığım mutluluğu kitaplarda aradım ve sonu hüzünle biten kitapların hepsini kendi içimde kapadım.Bazen annemden çikolata parası alır biriktirip kitap alırdım.Ve baba kız resmî gördüğüm o güzel kitapları alırdım.Bugünde benim için böyle bitmişti.Çünkü babam gelmeden sırf babam görmesin beni diye uyumuştum.

İnşallah beğenirsiniz💙

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 24, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BABA KOKUSUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin