lost ( dutch fanfiction )

02

niall's pov

h-hey" zegt ze, wow haar stem alles is zo wow, nee niall stop je gaat over een maand op tour. ik merk dat ik nog op haar lig en sta op

HO-" ik hoor oppeens iemand schreeuwen "OMG DAT IS NIALL HORAN VAN ONE DIRECTION" shitt ik ben me zonnebril en alles verloren toen ik hier heen rende. Er komen overal gillende meiden vandaan rennen en ik zie het meisje wiens naam ik NOG niet weet verschrikt opkijken. ik trek haar bij dr arm mee en begin als een gek te rennen. na een rennen tijdje zijn de meeste weg.

houden ze ooit nog op of blijven ze me voor eeuwig achtervolgen.

ik sla snel af een steegje in en duw het meisje zonder naam tegen de muur aan en ga tegen haar aan staan hopelijk zien ze ons zo niet

en ja hoor ze rennen ons zo voorbij.

ik kijk naar het meisje zonder naam en merk dat we heel dicht bij elkaar staan met onze gezichten,

" ja sorry voordat"

"geeft niet, maar waarom rende ze zo achter je aan?"

ik kijk haar aan alsof ze gek is ik heb nog nooit iemand ontmoet die one direction niet kent

"nou ja ik ben niall horan van one direction"

" sorry moet ik je kennen"

"nou nee maar ja we zijn nogal heel erg bekend en ja de meeste meiden kennen One Direction wel het verbaast me dat je er nog nooit van gehoord hebt"

"ja sorry..."

"maakt niet uit joh, maar ehh ik weet nog steeds je naam niet"

"ow ja sorry mijn naam is hayley"

hayley's pov

"en jouw naam was neill tog?"

"haha" oh goshh zijn lag is echt lief." ja maar je spreekt het uit als ni-all" zegt hij

"sorry ik ben niet zo goed met namen" zeg ik blosend

"maakt niet uit love, Maar zal ik je thuis brengen of iets?" oh nee shit als ik nu thuis kom ga ik er aan ik had al lang thuis moeten zijn " nou nee als je de weg wijst naar het station is het goed maar dankje"

"weet je het zeker? ik wil niet dat je het weer probeert, ik breng je wel thuis" en hij pakt me bij mijn arm en loop weg. ik snap niet waar hij heen loopt want hij weet niet eens waar ik woon.

"nee nee nee ik beloof je dat ik het niet weer probeer vandaag zolang je me niet thuis brengt"

" oké dan"

we liepen samen weer naar het station naar mijn fiets

"zo weet je zeker dat ik je niet thuis moet brengen het is echt geen probleem"

"nee dankje ik red het wel zo"

"ik zet me nummer wel in je telefoon dan kan je me bellen als er iets is of gewoon om te praten"

"hmm oké" ik pak me telefoon en geef het aan hem

"zo ik heb ook even een sms naar mezelf gelijk gestuurd zodat ik je nummer ook heb"

"oké is goed" hij geeft me nog een knuffel en ik fiets weg ik kijk achter om en ja hoor hij staat nog te kijken of ik echt weg ga. Ik zwaai nog een keer voordat ik de hoek om ga.

Niall pov

ik wacht nog een kwartiertje om te kijken of ze niet terug komt en loop dan weer richting de jongens en mijn huis.

" hey guys"

"hi niall kom je zitten we kijken een film?" hoor ik Liam zeggen. ik ren naar ze toe en spring boven op liam's schoot half en naast Harry.

"dude moest dit" vraagt Liam aan me "jep" zeg ik droog

"jongens ik heb hongeerrrr"

"ja logies als je zo lang buiten loopt we waren je bijna gaan zoeken" ik kijk naar de klok en zie dat het al 9 uur is wow ben dus 6 uur buiten geweest.

"ow haha oepsie"

"maakt niet uit we halen zo wel wat eten samen ik moet nog eventjes met je praten als het kan?" vraagt louis

"ja tuurlijk"

we kijken de film af en het is al bijna 10 uur pfff de dag gaat echt snel en ik kan hayley maar niet uit mijn hoofd krijgen. waarom wou ze voor de trein springen en waarom wou ze niet naar huis.

Louis en ik rijden naar de mac om wat te eten en gaan daarna naar het park bij ons in de buurt het is 11 uur dus als het goed is zijn er niet zo veel fans, niet dat ik de fans stom vind maar Louis lijkt verdrietig dus ik wil even met hem praten zonder fans.

"zo Liouis waar wou je over praten met me?"

"uhh nou i-ik en elenour zijn ui-uitelkaar"

" ow louis het spijt me zo sinds wanneer?"

"sinds gister"

"waarom vertelde je het niet eerder"

"nou ik wou wel maar gister niet en vandaag was je de hele dag weg"

"oh louis het spijt me zo"

"maakt niet uit''

ik en louis lopen nog een tijdje pratend verder tot we lang een bankje lopen waar een meisje op zit te huilen. ik herken haar ergens van maar van wat? ik loop naar haar toe en negeer louis die me tegenhoud.

shitt het is hayley