Kodokuna Hana: 正しい選択

Prologue

Sa buhay natin, hindi mawawala ang mga choices. Ang tama at mali. They are part of our life although we hated it. Do you wanna know why I despised choices? Ayaw ko kasing magkamali sa pagpili kasi hindi ko na maitatama ang maling nagawa ko. At kahit isang maliit na pagkakamali lang yun, it will play a big role in my life, in our life. I'm telling you, life is not a video game where you can start all over if you got the wrong choice. Our life is not like editing an MV na kapag may mali kang part na nagawa ay pwede mo pang irewind para baguhin. That's the sad reality. Wala ditong mga buttons o mga walkthroughs or kahit mga cheats na tutulong sayo, kaya dapat, think deep enough before you do something because you might regret it someday. Am I right?

---

‎July 17, 2017
Ruby's PoV

"Andeeeng!" I shouted as I ran towards my three bestfriends. Nakaupo na sila sa designated seats namin sa loob ng classroom.

"Oy! Sumisigaw ka na naman! Ang ingay mo!" Sigaw ni ‎Cyrus sa akin. Inismidan ko siya.

"Oy." Sabi ko sabay turo kay Cyrus. "Jill, bakit amoy bangkay dito?"

"Ha-Ha." He said.

Tumawa sila Andeng. He glared at me. Nagpeace sign naman ako. Hahaha.

"Bakit Ruby?" Tanong ni Andeng sakin.

"Wala lang." I said boredly. "Nangungulit lang."

Nagpokerface siya sakin. Tumawa naman ako sabay nagpeace sign sa kanya. Oh. I forgot to introduce myself. Ruby Dreia San Agustin at your service. Seventeen yearsold at isang Grade 12 student sa Meldea Colleges. Tahimik ako. Ahem. Minsan. Hahaha. May average height. 5'2. Oo na. Pandak na kung pandak. Payat din ako. Hindi naman sobra. Andrea regard me as petite. Hindi naman ako katulad ni Cyrus na mukhang bangkay na sa sobrang payat noh. Haha.

Oh. Speaking of the nose. Ahehehe. Yung lalaki kaninang kaaway ko is si Cyrus Keir Dela Cruz. Seventeen rin and classmate ko. He's one of my bestfriends. Obvious naman diba? Matangkad. Mga 5'7 ang height. Ahm.. Hahaha. White complexion. Ano pa ba? Well.. May magandang mga mata at thick red lips siya. And oh. I almost forgot. Pango rin siya. Yung ilong niya abstract. Hahaha. Artist eh. Hahaha. But realtalk. It looks g-- Oh shut up! Hindi siya good looking noh. Okay... I'm becoming insane.

Next to Cyrus is Jillian Yumi Mendez. Half japanese siya. Pinakachildish saming apat although siya yung pinakamatanda samin. Maputi rin siya. She's chubby at may freckles siya sa mukha niya. Kahit half japanese siya, hindi siya singkit. Namana siguro niya sa tatay niya yung mga mata niya. Anyway, mga 5'1 height ang niya. Hahaha. Ang liit niya. Ang cute nga eh. Hihihi. And also, tahimik lang siya. Pero pag kasama kami... Well. Wag na nating pagusapan. Hahaha.

At nasa pinakadulong upuan, malapit sa bintana, a mysterious girl dwells. Echoss lang! Hahaha. Andrea Franz Hernandez. Siya yung pinakamature saming apat. Parang ate namin kahit na mas matanda ako at si Jill sa kanya. Hey! Don't judge. Mga dalawang linggo lang naman pagitan ng birthday namin ni Andeng noh. Hehehe. Anyways, si Andeng, filipina complexion siya. Like me although mas lighter shade yung akin. Matangkad din siya. 5'4 I think. Medyo chubby. And also she's quite... Um... Quiet. Rarely. Hahaha. Joke langs. Maingay din yan pero wala pa ring tatalo sa kaingayan ni Cyrus. Kalalaking tao napaka ingay. Hahaha. Sa tatlong yan, ang pinakaclose ko ay si Andeng. We're like sisters. Siguro dahil na rin sa personalities namin. Parang parehas na magkaiba ugali namin eh. Para kaming magnet. Different, but the same. Ang gulo. Hahaha.

Naupo ako sa tabi ni Cyrus. Pinipilit ako nila Andeng na dito umupo eh. Mas preferred ko yung upuan sa tabi ni Andeng. Kainis. Iniiwasan ko na nga si Cyrus ng konti eh. Bakit? These past few days kasi, I'm starting to have feelings for him. I don't want to. Ayoko. I don't want our friendship to be ruined. Haist. Bahala na. Kainis kasi 'tong mga 'to. Kita ng iniiwasan ko na yung tao eh.

"Nanahimik ka bigla." Nakangising wika ni Andeng. I glared at her.

Tsk. Stop this teasing. Huhuhu. Iyak na si ako. Hahaha. Mas lalo akong nahihiya eh. Badtrip. Si Andeng at Jill ay. Psh. Bakit ko pa kasi nakwento sa kanila 'to. Paniguradong nakakahalata na 'tong ilong na 'to.

"Ang baho kasi ng katabi ko." I said as I laugh. Joke lang yun syempre.

"Tsk." Sabi niya sabay irap sakin. "Tatawa na ba ako?"

Aba. Oo tumawa ka na. Anyways, bakla ka ba? Bakit ka nangiirap?! Haist. Asdfghkl. Pashnea. Kairita ha.

Hanggang sa isip ko lang minsan sinasabi yung gusto kong sabihin. I'm still in control of my emotions you know. Usually hindi ko talaga pinapatulan 'tong lalaking 'to eh.

"Pormalin yung naaamoy mo Rubs." Sabi ni Andeng habang tumatawa. Nakipaghigh five naman ako sa kanya.

Hinampas ako ni Cyrus braso. Mahina lang naman... Si Andeng, nakatikim rin ng hampas mula kay bangk-- este Cyrus. Hahaha.

"Ang sasama ninyo!" Sabi niya sabay harap sa whiteboard. Nagpout pa ang loko.

Tinawanan lang namin siya. Biruan man lang 'to. Hindi naman namin sineseryoso lahat. Syempre. Alam naman naming joke lang eh.

"May pupuntahan ka mamaya, Jill?" I suddenly asked.

Actually, si Andeng, Jill tapos ako, parehas ng sinasakyan pauwi. Si Cyrus lang ang naiiba. Sa may bandang Mercedes yan eh..

"Wala naman." She said as she smiled. "Ano. Sabay sabay na tayo?"

I smiled sheepishly tapos biglang tumawa. Okay. I know its weird. Weird is my middle name. Hahaha. Joke lang syempre. I nodded my head.

As if on cue, dumating na si Sir Sebastian. Last teacher namin. Alam nyo kung anong subject niya? Physics. Ang nakakamatay na subject bukod sa Math. Realtalk. I despised Physics. Ayaw ko ng mga Theory of relativity chuchu. Nakakaiyak. Hahaha.

"Goodafternoon class." Bati ni sir Sebastian.

"Goodafternoon sir." We greeted back.

Nasabi ko na ba sainyong half day lang ang pasok namin? 12:05 to 6:30 ang pasok namin. Nakakarating ako ng bahay, mga 7:00 na. Kaya ayaw ko ng sched namin ngayon eh. Ayaw ko naman ng pangumaga. Mga 6:30 kasi nagiistart na sila ng klase.

As sir Sebastian get on with his lectures, hindi ko namalayan ang oras. Magsi 6:30 na kasi. Malapit na uwian. Patawa kasi si sir kaya parang ambilis ng oras. 

"Okay. Class dismissed." Sabi niya. Kasabay nun ay yung pagtunog ng class bell.

"Goodbye sir." We bade our goodbyes tapos inayos na yung mga upuan bago lumabas ng room.

Ang hindi ko alam, this will be the start of a crucial choice. Isang choice na makakapagpabago ng takbo ng lahat ng pangyayari saming lahat... Specifically, saming tatlo.

---

A/n: Yey! Tapos ko na prologue. Maganda ba? Medyo nahirapan akong gumawa. Hindi ko kasi alam kung anong mga right words na dapat kong ilagay. Sorry po sa mga gramatical errors. I'm not good in English.

Sana nagustuhan ninyo. :) Please vote and comment.