We became very close. Up to the point na kaibigan na din nya ang mga kaibigan ko at kaibigan ko narin ang kaibigan niya.
Ang saya di ba? Para kaming mag-on joke!! Pero aaminin ko crush ko sya.
Sino ba naming hindi, I’m not after his looks but his warm looks and pleasant attitude makes me fall for him. He’s sweet and such a gentleman.
Napagkamalan pa nga nila na kami na eh, sana nga totoo. Pero ang nagpa-fall talaga sa’kin nung narinig ko syang tugtugin yung song na Statue at BestFriend gamit ang piano,super nainlove ako sa kanya nun.
Magka-iba kami ng section pero kaibigan din nya ang mga kaklase ko. Pareho kaming kasamasa Music Club. Sabay-sabaykaming nag rrecess, nagllunch at umuuwi. Kapag free day nga nila nangangapitbahay sila sa section naming para makigulo at makipaglaro.
”Frances at Vien! Soundtrip na man diyan!!” nagkatinginan kami.
Kinuha niya yung gitara at nag-strum.
Uso pa bang harana? (ang hirap maging babae)
Marahil ikaw ay nagtataka, (kung torpe ‘yong lalaki)
Sino ba ‘tong mukhang gago?Nagkandarapa sa pagkanta.(kahit may gusto koka di mo masabi)
At nasisintunado sa kaba? (hind ako yung tipong nagbibigay motibo)
Conservative ako kaya, di maari
At Kahit mahal kita
Wala akong magagawa
Tanggap ko oh aking sinta
Pangarap lang kita
Puno ang langit ng bituin
At kaylamig pa ng hangin
Sayong tingin ako’y nababaliw giliw
At sa awitin kong ito sana’ ymaibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Pangarap lang kita, Pangara plang….
Pinalakpakan kami ng buong klase. Bagay daw ung boses naming kahit hindi blend ung song.
“France, may sasabihin ako…” kami lang mag-isa sa classroom ngayon.
Ewan ko kung bakit pero parang kinakabahan ako.
“France…” eh nag-ring yung bell.
“Bye.” Mukha niya parang natalo sa lotto.
Ano kaya ung sasabihin niya? Naccurious tuloy ako .
--------
