Does Love really matters?

Chapter 8

Back to Kamille's POV.

...

...

Napaka-iyakin ko these days.

Naiyak na lang ako habang kinukwento ko kay ian yung about kay dad.

bigla nya akong niyakap for comfort at sinabi.

"I will never leave you."

biglang lumakas na naman yung tibok ng puso ko. ewan ko ba. pero bakit ganito? hindi ako nailang sa pagyakap nya sakin. bakit parang lumalabas na gusto ko to? hahaha. nababaliw na ko.

Pero lalo pa rin ako naiyak sa pag-sabi nya na yun. ang sarap sa pakiramdam nung sinabi nya. first time may magsabi sakin nun. first time ko makaramdam ng ganito.

"Tama na. tumahan ka na kamille, i'll promise you i'll just stay with you no matter what." sabi ni ian na yakap pa rin ako at hinihimas ang likod ko.

inalis na nya yung pagkakayakap nya sakin at hinawi yung buhok ko na natatakpan yung mukha ko. umiiyak pa din ako.

...

"hindi ko hahayaan na mawalay ka sakin. i will never let you cry because of me or someone else. " habang pinupunasan nya yung mga luha sa mukha ko.

"You're still pretty when youre crying. but you're the prettiest when youre smiling. kaya tumahan ka na ha?" sabi nya uli.

Tinignan ko sya at sinabi..

"Thankyou ian. thankyou for doing this. hindi ko naman hiniling na mahalin mo ko or gustuhin mo ko. pero eto ka, lahat ginagawa para mapasaya ako. thankful talaga ko kay Papa Jesus kasi nakilala kita. nung nakilala kita nabago ko yung sarili ko. hindi na ako nahiya na makipag-usap sa mga lalaki. you teach me how to be brave ian. "

" Wala kang ibang sinabi sakin kung di thankyou kaya magte-thankyou din ako sayo. ganun din dahil nabago mo ako. sa sasandali pa lang nating pagsasama at pagiging magkakilala. madami na akong natutunan dahil sayo. ang daming kong nakita sayo na wala sa iba. kaya siguro kita minahal kamille."

Parehas talaga yung nararamdaman namin sa isa't isa.

"Sorry din. napaiyak pa kita. haha." sabi ni ian.

"haha. no. you don't need to say sorry. nagiging maiyakin na lang talaga ako these past few days. " sabi ko.

"but i don't want you to cry kamille. i want you to be brave. brave enough to face your fears and problems. " ian said.

"ikaw naman magkwento. daya daya mo." sabi ko kay ian.

nahiga na ako uli.

"uy. bakit ka nahiga? akala ko ba magkukwento pa ko?" sabi nya. hahaha.

"nahiga lang ako pero di pa ko matutulog. haha. dali na! nakikinig ako! " i said.

...

Humiga din sya..

"Tanggalin na natin to? masikip e! " tinanggal na yung unan na nakaharang sa gitna namin.

"bakit mo tinanggal?"

"masikip nga. haha. akala ko ba brave enough ka na. na makipag-approach sa lalaki. haha. hindi ka na takot makipag-usap sa lalaki?" sabi nya.

"ano? hahaha. daya ka! " sabi ko.

umusog akong konti sa kama palayo sa kanya. nakakailang kasi.

"dito ka! baka mahulog ka! masikip lang yung kama ohh! " sabi nya sabay hila sakin. para mapalapit ako sa kanya at magkadikit na kami.