'ကဲ chanyeolေရ ေရာက္ပီ ဆင္း'
'Hyung ထူးထူးဆန္းဆန္း fan ေတြလည္းမရွိပါလား'
'ဒီworkshopကအစိုးရနဲ႔ေပါင္းလုပ္တဲ့workshopေလ မင္းအျပင္တျခားအႏုပညာရွင္ေတြ ထိပ္တန္းcompanyေတြကCEOေတြ ဆရာဝန္ေတြေရာ တျခားလုပ္ငန္းစုကလူေတြေရာလာၾကမွေလ အာ့ေၾကာင့္securityရွိတာကတေၾကာင္း ပီးေတာ့ ဒီလိုေဝလံတဲ့ေနရာကိုဘယ္သူကလိုက္မွာလဲအာ့ေၾကာင့္'
'ေအာ္ ဒါေၾကာင့္ကိုး'
'လာ chanyeol သြားရေအာင္ hallထဲလူေတြစုေနၾကပီ ပီးေတာ့မင္းက အႏုပညာရွင္တေယာက္အေနနဲ႔ေရာက္လာတဲ့အျပင္း မင္းအေဖcompanyအတြက္လည္းလာရာေရာက္ေတာ့ ဒီworkshopကိုဦးေဆာင္တဲ့လူနဲ႔လည္းသြားႏႈတ္ဆက္လိုက္ဦး'
'ဟုတ္ပါပီဗ်ာ'
Managerအေျပာကိုအျပံဳးေလးျဖင့္ေျဖရင္း hall ထဲဝင္လာရာ လူကခတ္ေနာက္ျပန္ေရာက္သြားသလို hallရဲ႔အျပင္အဆင္မ်ားကစြမ္းေဆာင္လွသည္ hallထဲရွိအျပင္အဆင္ကိုၾကည့္လွ်င္ျဖင့္ေဆာက္ထားတာရာစုႏွစ္တခုေလာက္ရွိေနပီဟုပဲမွတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္သည္ ပစၥည္းမ်ားကအိုေဟာင္းေပမယ့္လို႔ခမ္းနားလွသည္
'Hyung ဒီအေဆာ္ကအဦးကေဆာက္ထားတာၾကာပီလား အထဲကပစၥည္းေတြကတကယ့္antiqueေတြက်ေနတာပဲ'
'ေအာ္ ေအး ေဆာက္ထားတာေတာ့ေတာ္ေတာ္ၾကာပီ အရင္တုန္းကဒီေဒသကနယ္စပ္ေလ ဒီအေဆာက္အဦးကအဂၤလိပ္ေတြ ဒီဟာကအရင္ကchurchေလ ကိုးရီးယားႏိုင္ငံဆိုေပမယ့္လည္း ဘာသာေရးနယ္ေျမျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္သူ႔မွမဖ်က္ဆီးၾက ထိန္းသိမ္းထားေတာ့ ဒီလိုျဖစ္ေနတာေပါ့ ဒါေတာင္ခုလိုhallျဖစ္သြားတာသိပ္မၾကာေသးဘူး ဒီအေဆာက္အဦးကေန ငါတို႔သြားမယ့္ရြာကိုဆိုနာရီဝက္ေလာက္စီးရတယ္ေျပာတယ္ ငါတို႕သြားမယ့္ရြာပတ္လည္နဲ႔နီးတာဆိုလို႔လည္း ဒါပဲရွိတယ္'
'ဟင္ အမေလး ေခါင္လိုက္တာ ေနရာကလည္း'
'ေခါင္လို႔ဘယ္သူမွမေရာက္လို႔လည္း ဒီကိုတကူးတကလာပီးလွဴဒါန္းၾကတာေပါ့ ငါတို႔သြားမယ့္ရြာကလူေတြကေခါင္းမာတယ္ကြ သူတို႔ရြာကလြဲရင္ဘယ္မွမသြားၾကဘူး '
YOU ARE READING
Fate (Hiatus)
Romanceကံၾကမၼာေၾကာင့္ငါမင္းနဲ႔ဆံုရတယ္ ကံၾကမၼာကပဲငါမင္းကိုခ်စ္ရတဲ့အေၾကာင္းေတြဖန္တီးေပးတယ္ ကံၾကမၼာေၾကာင့္ပဲငါမင္းနဲ႔တသက္လံုးတူတူေနသြားခ်င္မိတယ္ ဒီတခါေရာကံၾကမၼာကငါ့ကိုမ်က္ႏွာသာေပးပါ့မလား?
