Sonbaharın son demlerinde, bir gökdelenin en tepesinde çok yakındık yıldızlara..
âşık ruhlarımız birbirine dolanırken, ellerinde bir demet kırmızı gül tutuyordun. Ruhum kalbine iliştiğinde, Şeytan'ın isli parmakları saç tellerimi okşadı sevgilim. Ha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adını duydum.
"Komutan Jeon Jungkook!" tatlı bir esinti sardı içimi. Sırtımdaki tüylerim ürpermiş, aynı zamanda sert bir rüzgar saçlarımı uçurmuştu. Jeon Jeongguk mu? Zihnimin duvarları teker teker sarsıldı, mâzi'nin toz içinde kalmış sayfaları irislerimde birer birer canlandı. Zoraki tutumla anımsamaya çalışıyordum, gerçekten doğru mu duymuştum? Bakışlarım ağır ağır, sanki dönüp bakınca cehennemi görecekmişim gibi yavaş bir tavırla ardıma döndü.
Güneşin önünde hiç beklemediğim kadar diri bir beden, gölgenin karanlığı içinde heybetli görünüyordu. Geçmişin puslu sayfaları arasında duran fotoğrafın aksine bu adam, sanki ateş ve kül oluşun tanrıvergisi bir resmi gibiydi. Güneşin gölgelediği bedeni her şeye rağmen parlak ve gösterişliydi. İri ve cüsseli bedeni, kollarına ve bacaklarına dağılmış düzenli kas kütlesiyle gerçekten bir savaşçıyı andırıyordu.
Yüzünü göremedim.
Zihnimin karanlık köşelerinde sert yapılı, kemikli bir yüz hattı belirdi. Simsiyah gözler ve kömür karası kirpikler, zihnimde beliren sanrının içersinde sanki gerçekmiş gibi düşmanca baktı. Soğukluk bedenimi ürpertirken, karnıma büyük bir sancı hâkim oldu. Bedenim intihar ipine sarılmış gibi kasılırken saçlarım rüzgarın etkisiyle yüzümü kapatmıştı.
Başımı çevirip yanımdan geçen adama son kez baktığımda, yüzünü göremedim lakin hissettim. Kalbimin sancısı bir diken gibi göğüs kafesime battı o an, sanki nefes alamadım. Soludum onu, tıpkı bir sigara dumanı gibi, uzaktan. İçimi zehirleyen, küle çeviren bakışlarını bedenimde hissettim. Oysa o, bana bakmamışken..
Hatalarım keskin birer hançer gibi boğazıma sindi. Cennetin bahçelerinden, cehenneme düştüm sanki. Bu acıyı hatırlamak bile pare pare yaktı canımı, karşılaşmayı hayal dahi edemedim.
Ben Roséanne Park Chaeyoung, o gün benliğimin çığlıklarına bir kez daha kulak tıkadım. Hatalarım zehirli oklara dönüşüp beni hedef aldığında, kollarımı iki yana açtım ve bedenimi öne serdim. Ben, Park Chaeyoung, tüm bunları defalarca kez hak ettim.
⚜️⚜️⚜️
Sonbaharın son demlerinde, bir gökdelenin en tepesinde çok yakındık yıldızlara.. âşık ruhlarımız birbirine dolanırken, ellerinde bir demet kırmızı gül tutuyordun. Ruhum kalbine iliştiğinde, Şeytan'ın isli parmakları saç tellerimi okşadı sevgilim. Hastalıklı zihnimin kirli köşelerinde saklanan vesveselerimin kahkahası kulaklarımda yankılandı.
Seni terk ettiğimde, ardımda bıraktığım tek kırık sen değildin. Gökyüzünde kalan bir tutam yıldız ve merdivenlerin kenarına bırakılmış gül demeti sonumuzu getirdi. -
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
