SAYKOLİÇE

Bölüm\1

Medyadaki şarkıyı dinlerken yazdım bu bölümü

SİYAH ruhumu ve duygularımı anlatabildiğim kelime . Renk demiyorum çünkü siyah benim için renk olmaktan çıkalı baya bi Zaman oldu.
Ben Ada İzgi
Ruhuyla bedeni, bedeniyle duyguları uyuşmayan kız.
Herkesin tanıdığı ama tanımaktan kasıt sadece adını bildiği , hayatına kimsenin karışamadığı kız
Dolandırıcının ta kendisi , hırsızlıkta mastır yapmış , her türlü mekanda üst düzey kötülükte bir numara.
O

"Biraz daha sabret az kaldı seninlede işim bitecek" dedim önümdeki moruğa. Kötüydüm ama vicdansız değil . Önümdeki moruğu 16 yaşlarındaki bir kıza sataşırken görmüştüm . Önce umursamamış sonra kızın simasını tanıdığımda kızı adamın yanından alıp adamı bağlattırmıştım . Genç kız bana bi zamanlar yardımı olan bi kızdı tam olarak hatırlamıyorum ama sanırım uyuşturucu işinde . "Kedi moruğun kızı geldi" diye seslendi baş suç ortağım ve yardımcım olan selim. "Olum adamın kızıdamı varmış ,siktir burayı nası bulmuş peki?"dedim Selim'e . Tam cevap verecekken tanıdık sima aklımı karıştırdı. Ama ben neyapacagımı biliyordum.

Biraz hafızamı yoklayınca bu kızın bizim sınıftan çömez biri olduğunu anladım .
Tanınmamak için şu meşhur maskemi taktım ve kızıda adamıda güzel bi uyardıktan sonra çıkarmalarını emrettim .

Depodan çıkınca maskemi çıkarıp belime kadar gelen saçlarımı saldım. Ve kaskımı takıp motorumu çalıştırdım .
Lanet telefonumun çalma sesini duyunca bu hattımı sadece annemin bildiğini hatırlayıp telefonu açtım .
"Alo"
"Efendim anne motor kullanıyordum ne yolun kenarında durdum çabuk söylermisin"
"Okula gitmedin mi bugün?"
"Şimdi gidiyorum söyledimya motordayım"
"Gine'mi depoya gittin, ahh babandan sonra o rayı Selim'e yaktırmalıydım"
Of bu kadın neden he Zaman böyle konuşup hiç bişey yapamıyo anlamıyorum.
"Annecim bak Can'ım annem zaten okula anca yetişicem ama daha fazla konuşmaya devam edersen hiç şansım kalmayacak"
Deyip telefonu kapattım ama hala lanet aklımda binbir tane soru vardı o adamı bilirdim kötü işlerle uğraşırdı ama bizim sınıftaki çömün bunun kızı olacağı aklımdan geçmezdi.
Neyse ki kız beni tanıyıp yanıma gelmemişti Selim'in adamları onu göndermişti .

Selim adamlarıyla çalışırdı . Bense yalnız ama Canm babam sağolsun benim nası biri olduğumu bildiğinden vasiyetinde Selim'i arkamı toplaması için görevlendirmişti.
Selim kim miydi?
Ah , küçükken ölen aile dostumuzun oğlu , benimde tek arkadaşımdı .
Güçlü, kararlı, acıya dayanıklı bi insan olduktan sonra herkesi hayatımdan çıkardıktan sonra onuda çıkarmıştım . Ama göründüğü gibi sülük gibi yapışmıştı .
Annemlede iletişimdelerdi neymiş beni korucakmış .

Okulun otaparkına girip motorumu park ettikten sonra kaskımı çıkarıp yerine koydum.
Sıcak olduğu için belimin üstüne gelen deri ceketi çıkardıktan sonra saclarımı havalandırdım . Ne çok ismimin ve kişiliğimin olduğunu düşünürken karşımdaki kızın bana baktığını farkettim. Yüzünde hafif bir gülümseme vardı . Yanına yakalaşıp ,
"Hayırdır sürtük bi sorunmu vardı?" Dedim sesimdeki soğuklukla.
"Yoo ne sorun olabilirki " dedi korkmuş bi şekilde.
"Ozaman ?"dedim bıkkın bi şekilde
Omuzlarını silkip "sadece...tahminim doğru çıktı geriye bitek  kanıt kaldı " dediğinde
" pardon?" Dedim tırnağımdaki yarısı soyulmuş kırmızı ojeyle uğraşırken
"Görüşürüz 'kedi' " dedi ve gitti

Ne yani bu kediyide nerden biliyordu
Bi dakika o kız... Moruğun kızıydı
Siktirr beni görmüşmüydü hay ben senin!...

Evet bir bölümü bitirdim biraz kısa oldu ama olsun
Gelecek bölümde görüşmek üzereee✋🏻😇💜