Making Out with a Stranger(Completed)

Chapter Three

THIS IS DEDICATED TO aMHAEzing.

Hindi ko lang ma-dedicate kasi di ko pa siya fan pero ano pa pero nakakapag-type ako, di'ba?

So, this is for you nga at sobra natuwa ako sa comment mo. Wag mo ko pag-iisipan ng masama, ha? Polluted lng utak ko talaga ^_^

__________________________________________

Gabby's POV

"You!" napatayo pa siya sa swivel chair.

Si-si-si-si BORA GUY!!! Siya ang President naming?!

"Nooo!"

Talagang napasigaw ako. Hindi ko ito carry. Hindi! Hindi talaga!!! Waaah! Si Rei, the Bora Guy, is our new President?! As in yung naka*toot* ko sa Bora!

 Yung...yung...waaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhh!!! Lord! Ipakain niyo na po ako sa lupa! Pleaseeeeeeeeee!!!!

Nakatingin lang siya saken na parang hindi din makapaniwala. Ako naman, hindi ko alam kung nakanganga ba ako ngayon. Manhid ang buong katawan ko. Pakiramdam ko nang-init ang buong katawan ko at nag-akyatan ang dugo sa mukha ko. Oh no!!!

Iniiwas ko ang tingin sa kanya. Gosh! Nag-iinit ang pisngi ko! Siguradong pulang-pula na ako ngayon! Sh*T naman! For all people! Bakit siya pa? Bakeeeeeeeeeeeeeeeeeeeett!!!

Pero kahit hiyang-hiya na ako. Pinilit ko pa ding tatagan ang sarili ko, halos nanginginig na ang tuhod ko at hindi na ako nakaalis sa kinatatayuan ko.

 Kinakabahan ako. T__T Paano ako magpapakilala? Magbigay na kaya ako ng resignation letter? Waaaaahhh!

Pinilit kong maging formal. I cleared my throat. Eto na!

"G-Good m-morning, S-Sir." Nakayuko kong sabi. Grabe lang! Ano ba naman!!!

Wala akong narinig na response from him. Tumingala na ako. Only to find out that he is looking at me intensely from head to toes. 

Lalong nag-init ang mukha ko. Kailangan pa ba talaga niya akong tingnan mula ulo hanggang paa?

"Ehem." I distract him already Hindi ko na kasi makayanan na ine-examine niya ang buong katawan ko by his stares. 

But God! I admit. Gwapo talaga siya. He look good wearing that suit. Pero bakit siya Bartender sa Bora if he is this rich? Goddddd!!!

Napakurap-kurap siya. Tapos iniwas niya ang tingin sakin, napayuko uli ako. Grabeee! Ang awkward!

Napaupo uli siya sa swivel chair. Hindi pa din siya nagsasalita. Takte naman oh! Paano ako magpapakilala nito?

"So..." Napapitlag pa ako nung nagsalita siya. Buset! Di dapat ako umiinom ng kape eh! Nagiging magugulatin ako! 

Shucks! Ang heartbeat ko! Parang magbe-breakdown! Waaaah! Lintik na kape!

"Ermm... please take a sit." He said. Still looking at me. That voice! Ang ganda ng natural na boses niya. Ang naririnig ko lang naman from him is a husky sweet voice when we-

>////<

 Argghhhh!!!  Whatta F! Stop thinking about it, Gabbriel Lane! Lalong umiinit ang pakiramdam ko! Wushu naman oh!

Parang robot ako na halos hindi makalakad. Parang ang layo saken ng upuan. At sino ba ang nagpauso na maglagay ng upuan sa harap mismo ng boss's chair? Waaaaahhhh! Parang gusto kong tumakbo! Huhu.

Hindi ko alam kung paano at kung ilang minuto ang nagugol ko bago makaupo. This time, mas malapit na kami sa isa't isa. A table away from each other actually. I can even smell his scent from here. The same scent back when we're in the Bora. So masculine yet sexy.