-As the night goes later, their conversation gets deeper. Let's continue!
Martin: Tama ang rinig mo Lorenz, nakapatay na ako.
Lorenz: Father astig ka pala! Idol.
Martin: Hindi mo ko dapat iduluhin dahil nakapatay ako ng tao.
Lorenz: Ah basta you're awesome!
Martin: Oh sige iho, matutulog na ako.
Lorenz: Sayang naman father, gusto pa kita makausap kaso sigurado bukas na bukas, lalabas na ako.
- The next day
Lorenz: Chief, wala pa ba nag pyapyansa?
Police: Wala pa, milagro nahuli ata ngayon ang loving mom mo.
Lorenz: ts! Nalintikan na.
Martin: O, Lorenz akala ko ba makakalaya ka na ngayon?
Lorenz: Akala ko rin, yung nanay ko nga pala nasa Hongkong ng 2 weeks, kahapon ang alis. Nakalimutan ko.
Martin: Wala ka na bang ibang kamag-anak?
Lorenz: Naku, kabuteng sumulpot lang ata ang nanay ko at kaya wala akong kilalang kamag-anak.
Martin: Eh ang tatay mo?
Lorenz: Instik din siya kaya asa China ang pamilya niya. ( Ang kinakasama ng Nanay ni Lorenz ngayon ay Chinese din)
Martin: Edi matatagalan ka dito?
Lorenz: Ano pa nga ba, d bale, at least mas makikilala pa kita father.
- Noon came, and together they eat their lunch. This time Father Martin became curious about the childhood of Lorenz. Find out what he discovered.
Martin: So, Lorenz simula bata ba ganyan ka na? Ibig kong sabihin madalas kang lumalabas, ah...
Lorenz: Father, gets kita. Hindi. Lumaki akong disiplinado.
Martin: Ah.
Lorenz: Ayaw mong maniwala a. Totoo yun. Chinese ang tatay ko kaya un. Strikto, maaga palang tinuruan na ako sa business na hindi ko naman hilig. Bawat kilos ko binabantayan. Ang hirap.
Martin: Bakit naman, sigurado ako gusto lang naman nila ang ikabubuti mo.
Lorenz: Ikabubuti ko? o nila? Ang nanay ko sunuod sunuran lang sa tatay ko. Palibhasa, habol lang ata pera. Ni minsan hindi ako binihisan o pinakain ng nanay ko e.
Martin: Siguro, gusto nilang lumaki kang independent.
Lorenz: Independent? Ni minsan, hindi ko naramdaman na anak ako ng nanay ko. Lagi rin siyang galit sa akin. Lagi niya akong pinangangaralan kahit wala akong ginagawa.
Martin: Sabi nga sa Proverbs 22: 6 "Train a child in the way he should go, and when he is old he will not turn from it. Baka yan ang gusto nilang i apply sayo."
Lorenz: Ah basta father, hindi na mababago ang tingin ko sa kanila.
Martin: Sayo na rin nanggaling, lumaki kang disiplinado, tingin mo kung hindi nila ginawa iyon makaktayo ka pa rin sa sarili mong mga paa? baka hanggang ngayon umaasa ka pa rin sa kanila kung nagkataon.
Lorenz: Tigilan mo na Father.
--Oh yea, Lorenz missed his childhood. He was not given the chance to play in the rain, to go home with full of mud on his body and to experience eating dirty ice cream with friends. But during his teen age years. Everything changed. Here's the reason why.
Martin: Lorenz, have you gone into a relationship?
Lorenz: I did once father.
Martin: When and with whom? Are you still with her?
Lorenz: Father dinaig mo pa si Boy Abunda kung magtanong a. When I was in second year high school. I met a girl who gave meaning into my life. The girl who showed me that somehow the world is beautiful.
Martin: Where is she now?
Lorenz: Father, ang totoo niyan, wala na, wala na...
To be continued....
(Discover who melted the hard heart of Lorenz and the issue of Father Martin having a family, find out soon!)
* Questions: Who is that girl? Is she still alive? What happened?*
