MayWard: Sa Hindi Inaasahang Pagkakataon(SHIP) ❤️

xx16xx

"Karl labas lang ako punta lang dept. store may bibilin lang ako" simple lang yung suot ko fitted shirt at short then slippers sanay naman kasi ako na lumalabas ng bahay na naka ganito lang.

"yan lang suot mo? Magpalik ka magpantalon ka"sabi nito habang nakatitig sakin

"Bakit may problema ba sa suot ko?" takang tanong ko

"Ayos naman ah"dagdag ko pa

"Yan ba yung maayos? Konting galaw lang kita na singit mo" galit na sabi nito humarap ako sa salamin para tingnan ang sarili ko kung sobrang ikli nga ba hindi naman e sakto lang anman yung short na suot ko hindi mahaba hindi rin sobrang ikli.

"Alam mo karl hindi na kita maintindihan kailangan ba lahat nalang ng bagay lahat nalang ng gawin ko sa buhay ko sabihin ko muna sayo? Pati ba pananamit ko kailangan ko pa din mag adjust dahil lang sa ayaw mo ng suot ko" hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya sinagot ko na sya.

"I'm sorry love hindi ko naman sinasadya gusto ko lang naman na magpalit ka baka kasi mabastos ka jan sa labas"

Oo alam ko may point sye pero sobra na sa isang taon simula ng maging kami ulit naging ganto lang kami lagi pag ayaw nya ok hindi pwede kelan nga ba ko naging masaya? Siguro nga tama si Tine.

"Ayoko na Karl pagod na pagod na ko intindihin ka sundin ka sa mga gusto mo"sabi ko sa kanya habang nakikipagtitigan ako sa pagtingin sa kanya

"Pagod ka na? bakit kasi mahal mo sya?" tanong nito na syang kinagulat ko

"ha? What are you trying to say?" takang tanog ko rito

"AKala moba hindi ko napapansin ako nga yung kasama mo pero sya naman yung lagi mong iniisip"sabi nito

"Wag mong sabihin yan karl kasi hindi totoo yan alam mo yan! Lahat ng oras ko binigay ko sayo lahat ng ayaw mo hindi ko ginawa sinunod ko lahat ng gusto mo pati mga kaibigan ko napalayo na yung loob sakin dahil sayo kaya wag kang umasta na akala mo lahat ng ginawa mo para sa ikakabuti ko!!" sabi ko sa kanya

"No May umpisa palang alam ko na mahal mo sya kaya natuwa ako ng bigyan mo ko ng pagkakataon akala mo ba hindi ko nararamdaman sa buong araw, panahon na magkasama tayo ang lapit ko sayo pero pakiramdam ko ang layo layo mo sakin. Mahal kita may mahal na mahal pero alam ko hindi ko matutumbasan yung pagpapasaya nya sa pagpapasaya na ginawa ko. Sorry kung bumalik pa ko akala ko kasi kaya pang ifix yun pala hindi masakit pala na tayo pero yung love mo hindi para sakin sobrang sakit"sabi nito at umalis ng condo ko.

Naiwan ako sa Condo na tulala at umiiyak.

Ilang araw din ang lumipas hindi ako nakapasok ng Academy dahil narin sa stressed at pagod buti nalang wala ang parents ko kunghindi bengga na ko dun.

Ilang araw na nga ba kong hindi pumapasok?

4 days? Bushak pano na ko makakahabol neto bumangon na ko ng higaan at bumaba ng kitchen para kumaen kasi nakakagutom magmukmok ng biglang may nagdoorbell

"Ding dong"

"Ding dong"

Sino ba to aga aga nambubuwisit

"Ano ba? Aga aga naman nambubuwisit na" sabi ko pagbukas ko ng pinto without knowing kung sino man yung nag doorbell

"Girl!! Anong nagyare sayo? Muka kang pinagsaklubang ng langit at lupa" seryosaong sabi ni Tine at dirediretsong pumasok ng condo kasama sina fenech at viv

"Ilang araw ka ng di pumapasok nag alala na kami sayo kaya pnuntahan ka nanamin baka kasi mamaya deads ka na pala e wala pang nakakaalam"tumatawang sabi ni Viv

"Oo nga naman girl may cellphone ka naman uso naman magtext para hindi kami nag aalala"sabi anman ni Fenech

"Akala namin deads ka na"natatawang sabi ni Tine

"Okay okay wala naman akong laban kasi tatlo kayo ako magisa, so people of the Philippines vs mardale entrata ganern?"natatawa kong sagot sakanila

"hahah finally you're back"sabi ni Viv na may kasamang kutos

"What was that?"sigaw ko rito

"alin yung kutos? Para sa matagal mong pagkakahimbing ahhahaha" tumatawang sabi nito

Wala kaming ginawa kung di ang magkwentuhan nakwento ko na din sa kanila na wala na kami ni Karl somehow nasaktan ako syempre minahal ko din naman yun pero hindi siguro talaga kami para sa isa't isa hindi nag work e.

 Hindi ko naman sinasadya hindi ko rin alam na ganun pala yung nararamdaman nya ang alam ko lang naman ginawa ko yuung best ko binigya ko yung love ko at alam ko sa sarili ko na pinaramdam ko yuun sa kanya hindi ko na kasalanan yun kung hindi nya naramdaman yung mga bagay na gusto kong iparamdam sa kanya.  

Masaya na ko oo nga tama nga ang mga kaibigan ko malaki nga yung nabago sakin eversince na bumalik si Karl sa buhay ko pero I'm happy now because things are getting better. Nothing to worry na. it's a democracy country I'm free. Ready na ulit ako gawin lahat ng bagay na nakalimutan ko na gawin simula ng piliin ko ang mga bagay na hindi naman pala dapat really thanks to may ass** friends for reminding me everything wrong happened to mylife.