1. Bölüm

307 12 20
                                    

Niloya

Sabah uyandım. Çok yorgundum dün gece tüm gün Kayu ile sümük yapıştırmaca oynamıştım. Sonra bardaklardan yaptığımız telefonla konuştuk. Hoş çocuktu ama bilmiyorum. Onunla biz. İmkansız aşktık. O ki Kayu. Şu çok tanınmış olan Kayu. Ben ise Erzurumlu bi Niloya. Neyse kafayı bununla yoramam. Çok korkuyorum ondan ayrılmaya. Beni koruyup kolluyor. Çok seviyorum onu.

Hızlıca hazırlandım. Okulun son haftasıydı. Evet bilmeyenler varsa açıklıyorum sonunda 1. Sınıfa gidiyorum. Tüm Niloya sever arkadaşlara duyrulur. Hızlıca giyindim. Kısa bir duş aldım. Çok mutluydum. Kayu ile okula gidiyordum yine. Annem Kayu olmasa hayatta tek başıma gitmeme izin vermez. Kayu benden ay olarak büyük ama yan yana en önde oturuyoruz derste. Sera var birde. Hemen Kayu'nun bi arkasına kurulmuştu ilk günden. Kavga bile etmiştik onunla. Tabii ben kazanmıştım ama Kayu çok kızmıştı bana. Kavga edersem onu zor koruyabilirmiş. Beni düşünmesi bile hoş gerçi.



Kapının önünde duruyordum. Kayu'yu bekliyordum. O sırada Liyo geldi.

"Benimle gelmek ister misin erzurumlu prensesim?" Bu çocuğun benimle derdi neydi?

"Hayır kalsın teşekkürler annem sadece Kayu ile gitmeme izin veriyor Liyo, başka sefere." diyip onu kibarca reddettim. O da pek üstelemedi. Omuzlarını silkip yoluna devam etti. O sırada dönüp;
"Beni belki aramak istersin diye bardak telefonumu camına asarım, camını açık bırak" dedi. Hadi ama! Evin içine sinek gitecekti. Mecburen kabul ettim. Gülümseyip yoluna devam etti. O sırada Kayu geldi.
"Beklettiğim için özür dilerim" dedi. Özür dilemesi bile çok içtendi. Sorun değil gibi geçiştirmeler kullanarak affettiğime inanırdım. Bana
"Bi sıkıntı yok değil mi? Betin benzin atmış, kötü bir olay mı yaşadın?" Dedi. Hayır diyerek geçiştirdim. Liyo olayı bana kalacaktı. Şimdilik onu kızdırmak istemiyordum...

Erzurumlu Niloya ~ Karslı Kayu \Kiloya Aşkı/ +3Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin