İNANIYORUM...

İLK BAŞTN SONUNA KADAR OKUYUN PLS :)

Bugün yaz tatilinin bitmesiyle okul başladı ve lise 4 olmama rağmen hala heyecanlanıyorum.4 Yıldır korefanıyım ve artık çevremdekilere iyice alıştırdım . Haftada bir kez 3 -4 arkadaşımla toplanıp kore fakkında konuşuyoruz. Ailem ve akrabalarımın karşı olmasına rağmen devam ettiğim bu hobimden hiç vazgeçmeyeceğim...Her sabah okul için gelen arkadaşlarım zile basmak yerine Effie diye hayvan hayvan bağırırlar , şimdi olduğu gibi ..Arkadaşlarıma kapıyı açar açmaz içeriye daldılar. Onları ilk kez böyle görüyordum . Çığlık atacaklarken ağızlarını kapadım çünkü abim uyuyordu.Miley kulağıma fısıldadı ; " koreye gidelim!"Kendim itutamadım ve "NE!" diye bağırdım. "saçmalama , kore ve biz , Nerdeen Nereye.." diye ekledim..

-Annemler tatile gidiyor 4 ay .Bu fırsat birdaha elimize geçmez..

Ne zamandır koreye gitme ümüdü ile ordan burdan biriktirdiğim paralar vardı ve bu benim için yeterliydi...Ama annemi boşver , abim hayatta izin vermezdi . Babam işi için 2 yıldır İngiltere'deydi.Onu Sorun etmiyordum . Ben bunları düşünürken Emma ; " OKUL! " diye bağırdı.Kızları kolundan tutup okula sürükledim . Tarzım herkes tarafından beğenilir , herkes benim peşimden koşar! Bu bi kanun! Bunları süşünürken öğretmen geldi. Ders kimya , sıkıcı .. Her zaman olduğu gibi yine hayal kurmaya başladım . Ders Bitti. Okulun bahçesine çıkarken abimi gördüm . Biraz konuştuk , en son ;

- Ben babamın yanına , okumaya gidiyorum , doğru dur! diye ekledi . Miley'in dedikleri şimdi daha da aklıma yatmaya başladı.Okul sonunda hemen eve gitttim .Abim bavul hazırlarken annemi kenara çekip ,

-Koreye gideceğim :)

-Abin bacaklarını kırar!

-o zaten gidiyor ya , bak evden kaçarım , gibi birsürü tehtid ve ısrara dayanamayan annem nasıl olduysa kabul etti.Annem kararını değiştirmeden biran önce bu sıkıcı evden gitmeliyim düşüncesiyle odama gidip Miley'in numarasını tuşladım.

-Alo Miley .

-Efendim ?

-Gidiyoruz !!!

- Bavulunu hazırla! Emma'yı arayacağım!

5 Dakika sonra Emma beni arayıp çığlık attı ve "gidiyoruz!"diye sayıkladı. O zaten baştan razıydı çünkü anne ve babası vefat etmiş , lise 1 ' deki kardeşi de yurtta kalıyordu.Tabi herkeste de orda burda birikmiş para vardı . 1 hafta  sonra yola çıkılacaktı . O 7 gün nasıl olduysa hızlıca geçmişti  ve işte biz havaalanındaydık! Biletleri aldık ve uçağa bindik . 12 Saat boyunca telefonumdan şarkı dinledim VE SONUNDA KOREDEYDİK!! Korecemiz vardı ama onların şivesiyle bütünleşince biraz acayip oluyordu . Hemen  havaaalanından birini bulduk . O da Türk'müş ama korede uzun yıllar kalmış , yani o öyle diyor ... Bizi gezdireceğini söylemesiyle peşine takıldık. O devasa Şehir Seoul'de büyülenmiş gibi hiç sesimiz çıkmıyordu . Derken ileride çığlıklar duyduk. Oraya doğru ilerledik , gözlerime inanamadım ! Sevinç ve heyecandan gözlerim doldu. HIMCHAN OPPA NASIL OLUR DA BURALARDA DOLAŞIR?!?!