Kerem İle ASLI

Hayal defteri

Keremden :

Yine herzamanki gibi kaçacak bir delik bulmuştu Kaan ama peşine düşeceğim hemen.

Geldiğimizde sadece Asli'nin yorgun düşmüş küçük bedeni vardi.

Onu iplerden kurtarip kucağima aldiğimda boynunu gördüm.

izler.. benim Asya'ya biraktiklarimdan..

Dişlerimi kenetleyip Asliyi oradan çikarirken ,  Egemenin endişeli gözlerinden kaçtim.

benim suçumdu.

Bu gece yaşanilan herşey, benim aptal hakimiyet istegim yüzündendi.

'O iyi mi?'  dedi sadece Egemen.

'Bilmiyorum.'  dedim net bir sesle.

iyi olsun ..

'Ona dokunmani istemiyorum benim kucağima ver.' dedi sertçe.

'Sanmiyorum.' dedim  ve yine net bir ses kullandim, vermeyeceğim.

'Senin suçundu.Ben onu kendimden bile korurken sen onu mahvettin.Birak onu!'   dedi kolumdan tutup sertçe.

onun bedenindeki izler benim acizliğim.güçsüzüm, onu pisliklerimden koruyamayacak kadar güçsüz..

'Sizin eve kadar benim kucağimda kalacak!'   diyerek noktayi koydum.İkna olmayacak gibi dursa da artik sabrimin sonuna gelmiştim.

Egemen de hiç bir sey demeden arkamdan yürümeye devam etti.

O da ben gibi düşünceliydi.

Neden ona da diğerleri gibi umursamazca davranamiyorum..

Kaçirilan kişi geçen gece yatağimda yatan yeşil gözlü kiz olsa , bu kadar endişelenir miydim?

Birini sevsem , becerebilir miyim?
Ben birini hiç sevebilir miyim?

Bu aptal boşluk hissinin bir adi var mi?

Ya bu gece onu bulamasaydim?

'Sen yolu göster biz arabayla takip ederiz.'   dedim arabaya yöneldiğimde.

'Tamam.'   dedi ve motoruna bindi Egemen.

Asliyi arka koltuğa yatirmak istemedim. Acimasizca belki ama yanimdaki koltuğa yerleştirip yakin olmak istedim  , onun rahatliğini değil kendi bencil duygularimi düşündüm.

'İyi olacaksin , söz veriyorum.'   dedim onu koltuğa yerleştirirken.

Parmaklarim boynuna gitti.

O şimdilik sarimsi ve sabaha da moraracak ize dokundum.

'Bir daha olmayacak, canini kimse yakamayacak.' dedim.

Ben hayatina girdiğim kizlarin canini yakmaz miydim?

Onun kemerini de takip koltuğa yerleştirdim.Direksiyon koltuğuna geçtim.

Yol bir saatlik mesafedeydi şehir merkezine, Egemen'lerin evi neresi onu da bilmiyorum.

Motoru takip etmeye koyuldum.

'Nerede kaldin Kerem?'   dedi yorgun bir sesle Asli.

Benimle konuşuyormuş gibi gözükse de aslinda kendinde değil gibiydi..

'Buradayim Ufaklik.'  dedim tek elimle saçlarini okşayarak.

'Neden geç kaldin?' dedi yine uykulu sesiyle.O kadar kisikti ki sesi , duymakta güçlük çekiyordum.