Bora nın dediği gibi eve gider gitmez hazırlandım. Okul çantamın içinden kitaplarımı çıkarttım... Yanıma o kolyeyi, kimliğimi ve annemin bir kaç eski eşyasını aldım. Dışarı çıktım, Bora gelmişti. Hemen o hastaneye gittik...
-"O kadının yüzünü hatırlıyor musun?"
-"Hangi kadının?"
-"Offf Deniz, soruya soruyla mı cevap verilir? Hangi kadın olduğunu biliyorsun..."
Biraz sessiz kaldım ve hatırladığımı söyledim. Aslında 6 yıl boyunca aynı hastanede görev yapacağını zannetmiyordum.
-"Bora..."
-"Efendim..."
-" Üvey annemin burada bir tanıdığı var, Bülent Bey. O da doktor hiç görüşmedim kendisiyle ama bence sormakta yarar var."
-"Deniz niye önceden söylemiyorsun beş saattir nereye danışacağımızı düşünüyorum..."
-"Düşünmene gerek kalmadı. Bak! Kapının üstünde ne yazıyor!!!
-"Bülent Akçay."
Hemen kapıyı çalarak odaya girdik. Bülent Bey oradaydı... Kendisiyle mühim bir mesele konuşmak istediğimizi söyledik... Ancak acil bir yere gitmesi gerekiyormuş. Bize yarın akşam yedide sahildeki parka gelmemizi söyledi... Ertesi gün okulda tüm vaktimi Rüzgăr la geçirdim ve ona olanlardan bahsettim.. Tepkisi muhteşemdi ve henüz fark etmediğim şeyi bana söyledi...
-"Belkide bu doktor sayesinde öz aileni bulacaksın. İnanmıyorum birtanem, çok mutlu oldum senin adına..."
Mutluluğu gözlerinden de belli oluyordu. İçimden konuştum...
-"Ailemi bulacağım lan!"
Akşam Borayla tam yedide parka gittik. Doktor oradaydı...
Görür görmez koştuk yanına...💜Dördüncü bölüm gelecek... Ancak bol yorum atmanız gerekiyor ki bileyim isteyip istemediğinizi.💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatın Tadı
Novela JuvenilKendi Halinde Yaşarken Karşısına Çıkan Kolye Sayesinde Hayatı Değişen Kızın Öyküsü...