Smyrna|HiLeon

Tercih

Ali Kemal'den
Leon,bana gelmiş yardım istemişti.Bakışlarında korku vardı.Sanki gece uykusunda onu korkutmuşum gibi.Bu olaya takılmayıp Yıldız ve Hilal'i oradan kurtarmaya odaklandım.Saatler geçmek bilmiyordu.Annem perişandı.Eve gitmeye yüzüm yoktu.Anne kızlarını getiremedim sana, diyemezdim.Meyhanede zamanın geçmesini bekliyordum.Teğmen Hilal'i koğuştan çıkaracaktı ben de Yıldız'ı.Leon,iyi bir insandı.Lakin kardeşime pek iyi gözle baktığı söylenemezdi.Gerçi benimde kardeşim(!) Yıldıza iyi gözle baktığım söylenemezdi.
'Ulan Ali Kemal!'diye gülerek mırıldandım.İçimdeki Yıldız ve Hilal'ı kurtaracak olmanın sevinciyle Meyhaneden çıkarak karargaha ilerledim.
🌚🌚🌚🌚
'Tekrar anlat hele sen şunu.Neden ilk ben giriyor muşum?'
Diye yakındı Ali Kemal.

Leon ise gülerek cevap verdi.

'Sen benden büyüksünde ondan.'

Ali Kemal sinirlenmişti.Leon resmen dalga geçiyordu onunla.

'Ne diyorsun lan sen!Adam gibi anlat derdini!'

Leon da artık sinirlenmeye başlıyordu.Ali Kemal her konuda üste çıkmayı biliyordu çünkü.

"Farkettiysen ben orduya mensup bir askerim.İstersen beni görsünler,ben de Hilallerle birlikte idam edileyim.'

Alikemal ukalaca bir gülüşle yanıt verdi.

"Şuan bunu o kadar çok istiyorum ki Teğmen.'

Ali Kemal elindeki silahtan boş duvara doğru çevirdi gözlerini.Bir el ateş etmişti lakin duvarda hiç bir iz yoktu.

'Bozuk mu lan bu silah?'

Bu sefer Leon takmıştı ukalaca gülümsemesini yüzüne.Ali Kemal askeri terimleri bilmediğinden böyle diyordu muhtemelen.Gülmeyi kesip,Alikemal'e döndü.
'Askerlikte öğretilen en önemli şeylerden biridir kurşun sayma.Asker olmadığın için bilmeyebilirsin.Bunun için üzülme.Al benim silahımı.'

Ali Kemal tereddütle baktı. Almak istemiyor gibiydi.

'Al,Ali Kemal.Başka şansımız var mı?'

Ali kemal silahı alıp ilerlemeye başladı.Leon kapıdaki gardiyanı çoktan bayıltmış,anahtarları almıştı.

'Al bunları,aç kapıyı sessizce.Ve önüne çıkan her askere ateş et.'

Başını sallayarak kapıya doğru ilerledi Ali Kemal.

'Ali Kemal,herkesi temizlediğinde çağır beni.Kızları alıp çıkalım.'

Ali Kemal,Leon'a dönüp omzunu sıvazladı.

'Sağol Teğmen.Bu iyiliğini hiç unutmayacağız.'

Kırık bir gülümsemeyle baktı Leon.Çok mütevazı bir adam değildi.Lakin iş yaptığı iyiliklere gelince gerçekten mütevazı olabiliyordu.İçerden silah sesleri gelmeye başlamıştı,içeride yaralanan,ölen her bir Yunan askeri'nin katili kendisiydi Leon'a göre.Lakin Hilal için,onun hayatı için buna mecburdu.Bunu Leon kendisi istememişti.İçinde bulunduğu şartlar,-Vasili'nin herkesi mecbur ettiği şartlar desek daha doğru olurdu-onu buna zorlamıştı.İçerden gelen son silah sesiyle bir ses daha yükseldi.
'Gel!Temiz burası.'
İçeriye doğru ilerlediğinde yerdeki cansız bedenleri gördü,Ali Kemal ise bazılarına acımış birini bacaklarından diğerini omzundan vurmuştu.Leon gözlerini kapatarak içinden bildiği duayı okudu ve hızla ilerlemeye devam etti. Ali Kemal Yıldız'ın koğuşuna girmişti.Cebinden anahtarı çıkarıp,kilidi açtı.
Hilal bir köşeye sinmiş ağlıyordu.Leon ona yaklaştığında gözyaşlarını silerek konuşmaya başladı.
"Beni kaçırmak için geldin değil mi?Peki benim yaşamam için bu kadar askerin ölmesi mi gerekiyordu?Hem de onların katili benim abim..."