CALLAHAN SERIES 1: Alexander--Published On Novelah/Fameink

CHAPTER ONE

MADDOX's POINT OF VIEW

"What the fuck is wrong with you, woman?" bulyaw sa akin ni Alexander.

Nasa mukha nito ang sobrang galit at ako naman ay prente lang na ngumunguya ng bubble gum na may malapad na ngisi sa mga labi. 

Hindi ako si Maddox kung hindi ako trouble maker.

Kanina pa ako sunod nang sunod sa kanya. Mula sa bahay nila hanggang sa opisina niya. 

Naiirita na siya sakin, sigurado ako, dahil na rin sa kakulitan ko. At idagdag pa ang suot kong maliit na tela sa katawan dahil sa iksi niyon.

Konting tuwad lang ay makikita na ang langit na gustong-gusto ng mga lalaki.

Wala eh, ganito ako magsuot ng mga damit.

Dahil sa iksi niyon ay para na akong nagbebenta ng laman sa itsura ko. 

At wala akong pakialam kung sasabihin ng mga tao na liberated ako. Pota ako. Madumi akong babae. Kaladkarin akong babae.

I don't care! Basta ang importante ay ang mahalaga. At ang mahalaga ay virgin pa ako. 

This is my life. Ano bang pakialam nila?! Sila nga hindi ko pinakialaman kahit mga tsismosa sila at mga feeling virgin! Pake ko ba sa buhay nila!

"Can you see, hubby, that I'm having the best time of my life?" Sagot  ko na nakangising aso. 

"Best time your ass," inirapan niya ako.

I sighed. 

Ang hirap pala suyuin ng pakipot na to. Pero wala sa akin ang salitang 'pagsuko' kaya hindi ko susukuan ang gagong 'to.

"I know my ass are so sexy and I know also that you want to slap them." Bahagya akong tumalikod sa kanya at pasimple akong tumuwad.  "Slap them now, hon. And you can fuck them also, hard and rough." Nang-aakit na wika ko na nilingon ko siya na kinagat ko ang ibabang labi pero binigyan lang ako ng masamang tingin nito. 

Okay wala sa mood ang gago!

Kaya umayos na ako ng tayo at humarap sa kanya na may malapad na ngisi.

"Bakit mo ba ako sinusundan, huh? Wala ka bang magawa sa buhay mo at ako ang ginugulo mo?" naiinis na tanong niya sa akin.

Walang magawa sa buhay? At anong tawag niya sa pagsunod ko sa kanya? Nagiging bobo na yata ang gagong 'to!

Alam ko na napupuno na siya sa pag-uugali ko. 

Ilang buwan na ba akong ganito? O mas tamang tanong, ilang taon ko na siyang pinipeste?

At ang sagot ko, since pagkabata namin.

"Hubby, masanay ka na sa akin. Alam mo namang isipin pa lang kita ay busy na ang utak ko. Pati nga puso ko. Sa tuwing naiisip ka lalo na kung makikita ka at makakausap para na itong lalabas sa dibdib ko at dambahin ka sa sobrang tibok niyon."

Masyado na akong cheesy. Hindi bagay! 

"At saka masaya ako sa tuwing nakikita kita," wika ko na may pagniningning ang mga mata.

Pero deadma ang cheesy lines ko! 

Nakakunot lang ang noo nito na nakatingin sa akin.

Yummy talaga nito kahit ang sungit sungit ng gago!

Pero di bale, naniniwala naman ako sa kasabihang kapag may tiyaga tiyak may mawawasak.

God! I can't wait na mawasak niya ako.