1D&Z FanFiction-Part 1

168 12 2
                                    

Ο καιρός πέρασε λοιπόν και μαζί με αυτόν και πολλά γεγονότα από τη ζωή της αγαπημένης παρέας μας...
Η ζωή των αγοριών ήταν πλέον γεμάτη από πάρτυ και ξενύχτια ενώ τα κορίτσια διάβαζαν σχεδόν όλη μέρα για να πάνε και αυτές στο Μάντσεστερ του χρόνου.
Έχει φτάσει Μάρτιος και όλα τα παιδιά περιμένουν πως και πως τα αποτελέσματα των εξετάσεων για να δουν σε ποιο πανεπιστήμιο έχουν γίνει δεκτά. Τα κορίτσια βέβαια ένα πανεπιστήμιο στο μυαλό τους και δεν είναι άλλο από το Μάντσεστερ.
Ας δούμε όμως πως πέρασαν την ενός χρόνου επέτειο τους, ο Zayn και η Debbie...

*Flashback**5 μήνες πριν*
*1 εβδομάδα πριν την επέτειο*
*My P.O.V*
Εγώ: Θα έρθεις να πάμε μαζί; ρώτησα την Helen στο τηλέφωνο.
Helen: Ναι, ναι. Σε λίγο ξεκινάω. Μου είπε και το κλείσαμε.
Σήμερα μας έχει καλέσει η Grace στο σπίτι της να κοιμηθούμε όλες εκεί, αφού λείπουν οι γονείς της και ο αδερφός της.
Κατά τις 8 ήρθε η Helen και ξεκινήσαμε για το σπίτι της Grace και ήμασταν οι πρώτες που φτάσαμε. Πως το πάθαμε δε ξέρω.
Grace: Γειά κορίτσια! Ελάτε μέσα. Είπε και μπήκαμε στο σπίτι.
Εγώ: Να σημειωθεί ότι ήρθα πρώτη φορά στην ώρα μου.
Helen: χαχαχαχ ισχύει!
Grace: Καθίστε, εγώ πάω λίγο πάνω και έρχομαι. Μας είπε και ανέβηκε.
*ντιν ντιν*
Εγώ: Grace, ανοίγω! Φώναξα και άνοιξα την πόρτα.
Demi: Βρε βρε! Πως το παθες και ήρθες νωρίς εσύ;
Εγώ: Για όλα υπάρχει πρώτη φορά.
Mary: Χαχα...τι νέα; ρώτησε και καθίσαμε στο σαλόνι.
Stacy: Να σας πω να γελάσετε! Τα καμάρια μας βγήκαν έξω και έκαναν πάλι τσέκ ιν!
Helen: Ελπίζω να μην έγραψαν πάλι τίποτα. Όλο βλακείες.
Demi: Εμ πως να μη ξέρουν οι θαυμάστριες τους που να τους βρουν;
Εγώ: Αυτό δε το σχολιάζω.
Grace: Χαιρετώ και την υπόλοιπη παρέα! Είπε όταν μπήκε στο σαλόνι και τις αγκάλιασε. Μαντέψτε, ποια ταινία θα δούμε! Μας κοίταξε με χαμόγελο και καταλάβαμε.
Όλες: 50 αποχρώσεις του γκρι! Είπαμε ταυτόχρονα και γελάσαμε.
Κατά τις 11, κάναμε ποπ κορν και κλείσαμε τα φώτα για να κάνουμε ατμόσφαιρα.
Σε κάποια φάση, άναψε η οθόνη του κινητού μου και εμφανίστηκε το όνομα του Zayn.
Mary: Τι έγινε καλέ; με ρώτησε γιατί πετάχτηκα από τη θέση μου.
Εγώ: Τίποτα απλά τρόμαξα από τον ήχο του κινητού.
Demi: Τα φιλιά μας στον Malik.
Εγώ: Ευχαριστώ, θα...ε! Που το ξέρεις;
Stacy: Ναι, δε φαίνεται ότι μιλάς μαζί του. Σαν ντομάτα έγινες πάλι.
Grace: Ελάτε, αφήστε τη.
Εγώ: Ευχαριστώ για την υποστήριξη.
Helen: Πατάω το play. Είναι η σκηνή σου τώρα! Είπε και συνέχισε την ταινία.

*Συζήτηση Zayn&Me*

❤Zayn❤: Τι κάνεις, αγάπη;
Εγώ: Βλέπω ταινία και σε σκέφτομαι! Εσύ τι κάνεις;
❤Zayn❤: Είμαι έξω με τα παιδιά.
Εγώ: Το ξέρω, είδα το τσεκ ιν.
❤Zayn❤: Θα ήταν καλύτερα να ήσουν εδώ βέβαια...
Εγώ: Ωωω και σε μένα λείπεις!
❤Zayn❤: Τι ταινία βλέπεις και με σκέφτεσαι;
Εγώ: Τις 50 αποχρώσεις του γκρι!
❤Zayn❤: Είσαι και πολύ πονηρή ;-)
Εγώ: Αν δε ταιριάζαμε...;-)
❤Zayn❤: Τέτοια μου λες και δεν αντέχω μακριά σου.
Εγώ: Δεν έμεινε και πολύς καιρός μέχρι να βρεθούμε..
❤Zayn❤: Τι λες;
Εγώ: Εκπληξη! ;-)
Εκεί σταμάτησε η συζήτηση και ευτυχώς η ταινία δεν είχε τελειώσει. Πάντως θα ήθελα από μια μεριά να δω την αντίδραση του.

*Zayn's P.O.V*
Αχ, θα με τρελάνει αυτό το κορίτσι! Πως μπορεί να μου μιλάει με γρίφους; Δε με λυπάται καθόλου που είμαι εδώ μόνος μου; Και τι εννοεί όταν λέει ότι δεν έμεινε πολύς καιρός; Θα σκάσω!
Εγώ: Δε πάμε; είπα και ο Liam με κοίταξε με απορία.
Liam: Γιατί;
Εγώ: Βαρέθηκα ρε συ. Πόσες ώρες είμαστε εδώ;
Louis: Δε θα ναι...2;
Niall: Πάμε αλλού; Νωρίς είναι.
Harry: Εγώ είμαι μέσα.
Dylan: Ναι, κι εγώ.
Louis: Να πληρώσουμε λίγο; είπε στο σερβιτόρο και ήρθε στο τραπέζι μας.
Σερβιτόρος: Είναι από 4 ο καθένας. Μας είπε και του δώσαμε ένας ένας τα χρήματα.
Σερβιτόρος: Το δικό σου κερεσμένο από μένα, αγορίνα. Είπε στον Louis και πραγματικά μείναμε να τον κοιτάμε.
Louis: Εε ναι..ευχαριστώ αλλά δεν ήταν ανάγκη.
Βγήκαμε από το μαγαζί και σκάσαμε στα γέλια. Είχα δακρύσει. Ο Harry είχε διπλωθεί στα δύο.
Εγώ: Χαχαχαχαχαχαχαχα!!! Μαλάκα δε μπορώ!!!
Harry: Αγορίνα, θα μου δώσεις το τηλέφωνο σου;
Louis: Σκάσε! Τώρα ήταν καλό αυτό;
Dylan: Γι αυτόν ναι. Τώρα τι... Χαχαχαχα!! Συνέχισε να γελάει.
Niall: Η κοιλιά μου πόνεσε! Είχα καιρό να γελάσω έτσι.
Liam: Τον είδα να σε κοιτάει περίεργα αλλά δε μίλησα. Χαχαχαχα!!!
Louis: Νομίζω με χούφτωσε όταν έφευγα. ΙΟΥ. ΕΛΕΟΣ.
Εγώ: Λυπήσου με! Χαχαχαχα!!!
Louis: Δεν έρχομαι ξανά εδώ ούτε να με πληρώνεις!
Και μέχρι να πάμε σπίτι, η κοιλιά μου είχε αρχίσει να πονάει από τα γέλια. Ο Liam ήταν σε καλύτερη κατάσταση από μένα αλλά νομίζω ότι αυτό θα το θυμόμαστε για καιρό.

*Πίσω στο σπίτι της Grace*
Stacy: Αχ, ωραία ήταν η ταινία! Τι άλλο θα κάνουμε; είπε και άρχισε να χτυπάει το κινητό της.
Εγώ: Μίλα προς το παρόν και βλέπουμε.

*Stacy's P.O.V*
Εγώ: Έλα, αγορίνα μου. Τι λέει;
Louis: Μη με ξαναπείς έτσι γιατί δε ξέρω κι εγώ τι θα γίνει!
Εγώ: Τι έγινε;
Louis: Θα γελάσεις αλλά υποσχέσου τουλάχιστον ότι θα το κάνεις μετά.
Εγώ: Εντάξει, λέγε. Του είπε και αυτός άρχισε να της λέει τι έπαθε.
Louis: Αυτά. Σε κλείνω να γελάσεις.
Εγώ: Έλα, μην κάνεις έτσι.
Louis: Ε δε μπορώ! Αν σου την πέσει και σένα λεσβία θα σου πω.
Εγώ: Έχεις πέραση και στα δύο φύλα. Δε χαίρεσαι;
Louis: Όχι! Αντε μη θυμώσω μαζί σου.
Εγώ: Πάρε ξανά όταν ηρεμήσεις τότε. Σε αγαπώ και μου λείπεις.
Louis: Κι εγώ σ' αγαπώ. Είπε και το έκλεισε.
Εντάξει μετά δεν άντεξα και ξέσπασα σε πολύ δυνατά γέλια.

"Together-2"-1D&Z FanFiction Where stories live. Discover now